Cyrulińska Maria: Różnice pomiędzy wersjami
(Opublikowanie) |
m |
||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Maria Cyrulińska''' (1889- | + | [[Plik:CYRULINSKA-1A-8008-1.jpg|200px|thumb|prawo|Dom przy ul. Kościuszki 16, gdzie mieszkała Maria Cyrulińska]] |
| + | '''Maria Cyrulińska''' (1889-1940) - pedagog, nauczycielka języka polskiego, patriotka, organizatorka tajnego nauczania. | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | + | Była utalentowanym i charyzmatycznym pedagogiem w przedwojennym Ozorkowie. Pochodziła z rodziny nauczycielskiej (jej ojciec - prawdopodobnie noszący imię Ignacy - oraz wujostwo Łopacińscy byli także nauczycielami). Tradycje rodowe kontynuowała, ucząc dzieci i młodzież języka polskiego w siedmioklasowej Publicznej Szkole Powszechnej Nr 1 im. H. Sienkiewicza. Współpracowała m. in. z [[Kupisz Wacław|Wacławem Kupiszem]], także znaczącą postacią w środowisku nauczycieli ozorkowskich szkół. Reprezentowała intelektualną elitę Ozorkowa w mieście tkaczy i włókienników. W środowisku przedwojennej inteligencji wyróżniała się erudycją, oczytaniem w literaturze polskiej i powszechnej, znajomością kilku języków - łaciny, francuskiego, niemieckiego i rosyjskiego, ale także grą na pianinie - w 1935 r. w skromnej ozorkowskiej sali, odbył się jej koncert fortepianowy. | |
| − | + | Ze wspomnień uczniów wynika, że całe życie poświęciła nauczaniu i wychowywaniu młodego pokolenia ozorkowian, dbając o ich rozwój intelektualny i duchowy. Znana była z żarliwości, z jaką wpajała swoim wychowankom miłość do ojczyzny, literatury i języka polskiego – czyniła to w takim najlepszym przedwojennym stylu. Poświęcała im wszystkie siły i prywatne życie, organizując bezpłatnie dodatkowe lekcje języka polskiego, także w wakacje. | |
| − | |||
| + | Stosowała nowoczesne i skuteczne metody nauczania, dzięki którym jej podopieczni posługiwali się doskonałą polszczyzną, chociaż często ich edukacja kończyła się na poziomie szkoły powszechnej. Tych wychowanków, którzy chcieli i mogli kontynuować naukę w szkole średniej, przygotowywała do egzaminów wstępnych. Znana była także z tego, że pomagała swoim niezamożnym wychowankom materialnie – kupowała podręczniki szkolne i zeszyty, pożyczała książki z prywatnej biblioteki, przynosiła do szkoły drugie śniadanie. | ||
| + | Ze szczątkowych źródeł wynika, że Maria Cyrulińska zmarła w czasie okupacji hitlerowskiej, jesienią 1940 r., a jej pogrzeb stał się nielegalną manifestacją mieszkańców Ozorkowa, którzy oddali w ten sposób hołd utalentowanej nauczycielce. Dwa ostatnie lata życia poświęciła na organizowanie i prowadzenie tajnego nauczania dla uczniów.<br /> | ||
| + | Pochowana została na cmentarzu Starym w Ozorkowie, ale obecnie nie ma śladu po jej grobie…<br/> | ||
| + | |||
| + | W 1995 r. grupa jej byłych uczniów zwróciła się do Rady Miasta z prośbą o nadanie jednej z ulic Ozorkowa jej imienia, za zasługi jakie położyła dla przedwojennej oświaty. | ||
| + | |||
| + | ==Źródło== | ||
| + | Wiadomości Ozorkowskie nr 19 z 1992 r. w oparciu o tekst Tadeusza Komeckiego, byłego ucznia. | ||
| + | |||
| + | <small>''Oprac.'' '''''[[Nicińska Jadwiga|Jadwiga Nicińska]] i [[Żerkowska Dorota|Dorota Żerkowska]]'''''</small> | ||
| + | |||
[[Kategoria:Encyklopedia]] | [[Kategoria:Encyklopedia]] | ||
[[Kategoria:Ludzie]] | [[Kategoria:Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:33, 20 cze 2016
Maria Cyrulińska (1889-1940) - pedagog, nauczycielka języka polskiego, patriotka, organizatorka tajnego nauczania.
Biografia
Była utalentowanym i charyzmatycznym pedagogiem w przedwojennym Ozorkowie. Pochodziła z rodziny nauczycielskiej (jej ojciec - prawdopodobnie noszący imię Ignacy - oraz wujostwo Łopacińscy byli także nauczycielami). Tradycje rodowe kontynuowała, ucząc dzieci i młodzież języka polskiego w siedmioklasowej Publicznej Szkole Powszechnej Nr 1 im. H. Sienkiewicza. Współpracowała m. in. z Wacławem Kupiszem, także znaczącą postacią w środowisku nauczycieli ozorkowskich szkół. Reprezentowała intelektualną elitę Ozorkowa w mieście tkaczy i włókienników. W środowisku przedwojennej inteligencji wyróżniała się erudycją, oczytaniem w literaturze polskiej i powszechnej, znajomością kilku języków - łaciny, francuskiego, niemieckiego i rosyjskiego, ale także grą na pianinie - w 1935 r. w skromnej ozorkowskiej sali, odbył się jej koncert fortepianowy.
Ze wspomnień uczniów wynika, że całe życie poświęciła nauczaniu i wychowywaniu młodego pokolenia ozorkowian, dbając o ich rozwój intelektualny i duchowy. Znana była z żarliwości, z jaką wpajała swoim wychowankom miłość do ojczyzny, literatury i języka polskiego – czyniła to w takim najlepszym przedwojennym stylu. Poświęcała im wszystkie siły i prywatne życie, organizując bezpłatnie dodatkowe lekcje języka polskiego, także w wakacje.
Stosowała nowoczesne i skuteczne metody nauczania, dzięki którym jej podopieczni posługiwali się doskonałą polszczyzną, chociaż często ich edukacja kończyła się na poziomie szkoły powszechnej. Tych wychowanków, którzy chcieli i mogli kontynuować naukę w szkole średniej, przygotowywała do egzaminów wstępnych. Znana była także z tego, że pomagała swoim niezamożnym wychowankom materialnie – kupowała podręczniki szkolne i zeszyty, pożyczała książki z prywatnej biblioteki, przynosiła do szkoły drugie śniadanie.
Ze szczątkowych źródeł wynika, że Maria Cyrulińska zmarła w czasie okupacji hitlerowskiej, jesienią 1940 r., a jej pogrzeb stał się nielegalną manifestacją mieszkańców Ozorkowa, którzy oddali w ten sposób hołd utalentowanej nauczycielce. Dwa ostatnie lata życia poświęciła na organizowanie i prowadzenie tajnego nauczania dla uczniów.
Pochowana została na cmentarzu Starym w Ozorkowie, ale obecnie nie ma śladu po jej grobie…
W 1995 r. grupa jej byłych uczniów zwróciła się do Rady Miasta z prośbą o nadanie jednej z ulic Ozorkowa jej imienia, za zasługi jakie położyła dla przedwojennej oświaty.
Źródło
Wiadomości Ozorkowskie nr 19 z 1992 r. w oparciu o tekst Tadeusza Komeckiego, byłego ucznia.
Oprac. Jadwiga Nicińska i Dorota Żerkowska
