Sierpów

Sierpów

Sierpów. Budynek komunalny

Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 372 mieszkańców. Areał gruntów wynosi 266,6 ha. Przez wieś przebiega międzynarodowa trasa północ-południe.
Na terenie wsi odnaleziono osady z okresu neolitu, osady i cmentarzyska z epoki brązu, osady z okresu wpływów rzymskich oraz późnego średniowiecza. W 1965 r. w Sierpowie powstało Koło Gospodyń Wiejskich.
W 2010 r. wybudowano budynek komunalny, w którym od 2012 r. działa świetlica środowiskowa dla mieszkańców wsi Sierpów i Konary - filia Gminnego Ośrodka Kultury w Leśmierzu. Znajduje się tu także Ludowy Klub Sportowy „Magnat”.
W Sierpowie funkcjonowała niegdyś duża cegielnia, obecnie swoje siedziby ma tutaj 9 firm, m.in.:

• PHPU „Miratrans” - spedycja i logistyka w kraju i zagranicą,
• „Nelbud” - przedsiębiorstwo budowlane,
• „Zatoka” - usługi gastronomiczno-hotelowe,
• BP Sierpów - stacja paliw, kompleks gastronomiczno-noclegowy.

Pozostałe firmy prowadzą działalność o charakterze handlowym i produkcyjno-usługowym.
Sierpów należy do parafii św. Andrzeja Apostoła w Łęczycy.

Historia

W zapisce z 4 września 1386 r. wymieniony został Wojtek z Sierpowa. Wojtek i jego bracia byli synami nieznanego z imienia łowczego łęczyckiego i zapewne po nim odziedziczyli tę wieś. Za wczesnośredniowieczną metryką osady przemawiają dane archeologiczne. Do końca XVI w. właścicielami Sierpowa byli: wdowa po Wojciechu, od 1418 r. Jałbrzyk z Modlnej, wdowa po Ściborze - Sędka, jej córka i Jana Grabskiego – Beata Burneta (od 1472 r.), jej syn Walenty Zakrzyński herbu Poraj (chorąży inowrocławski), Lampart Zakrzyński (kasztelan brzeziński), od 1576 r. Piotr Śmierzyński. W 1660 r. właścicielką wspomnianych dóbr była Lubomirska. W początkach XVI w. w Sierpowie znajdował się folwark. W latach 40. XVII w. właścicielem wsi był Jan Szymon Szczawiński herbu Prawdzic (starosta łęczycki, kasztelan, wojewoda brzeski), następnie jego córka Barbara Domicela.
W drugiej poł. XVIII w. obydwie wsie znajdowały się w rękach Stokowskich herbu Jelita. Najpierw ich właścicielem był Adam Stokowski (właściciel dóbr parzęczewskich), a od 1776 r. jego syn Jan Sariusz (konfederat barski i podkomorzy łęczycki). Od 1868 r. Sierpów (folwark) wszedł w skład gminy wiejskiej Leśmierz.
W XIX w. majątek nadal był własnością Stokowskich herbu Jelita. W 1874 dobra Sierpów składały się z folwarków Sierpów i Konary ( 932 morgi, czyli 522 ha ogólnej powierzchni). W 1912 r. folwark Sierpów był podzielony między Ryszarda Desselbergera i rodzeństwo Dworzaczków. Natomiast ostatnim właścicielem był Alfred Schnell.
W 1912 r. folwark posiadał powierzchnię 544 mórg (304,64 ha)i 147 prętów (28 m²). W 1921 r. w folwarku znajdowało się 6 domów mieszkalnych, zamieszkanych przez 109 osób. We wsi było 13 domów mieszkalnych z 102 osobami. W okresie międzywojennym, do lat 70. XX w. działała w Sierpowie cegielnia. Pod koniec lat 30. XX w. produkowano w fabryce cegłę o wymiarach gotyckich (28 x 13 x 9 cm), którą wykorzystywano do remontu zamku łęczyckiego. Jej właścicielem do II wojny światowej był Niemiec Alfred Otto.

Oprac. Mirosława Walc