Ostrów: Różnice pomiędzy wersjami
(Korekta) |
m (→Historia) |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | Pierwsza wzmianka pochodzi z 21 października 1393 r., w której wymieniony został kmieć z Ostrowa. Istnieją przypuszczenia, że wieś mogła istnieć już w XIII w. W podziale majątkowym przeprowadzonym w 1407 r. między sukcesorami Dziersława Tłuka ze Strykowa, podsędka łęczyckiego jego najmłodszy syn Piotr Tłuk otrzymał dwie wsie Ostrów i Parzyce. | + | Pierwsza wzmianka pochodzi z 21 października 1393 r., w której wymieniony został kmieć z Ostrowa. Istnieją przypuszczenia, że wieś mogła istnieć już w XIII w. W podziale majątkowym przeprowadzonym w 1407 r. między sukcesorami Dziersława Tłuka ze Strykowa, podsędka łęczyckiego, jego najmłodszy syn Piotr Tłuk otrzymał dwie wsie Ostrów i Parzyce. |
| − | W 1489 r. spadkobiercy sprzedali Ostrów i 10 okolicznych wsi królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi. Następstwem tej transakcji Ostrów, [[Parzyce]], [[Czerchów]], [[Modlna]] i [[Tymienica]] weszły w skład dóbr monarszych i związane zostały ze starostwem łęczyckim. W 1484 r. w Ostrowie | + | W 1489 r. spadkobiercy sprzedali Ostrów i 10 okolicznych wsi królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi. Następstwem tej transakcji Ostrów, [[Parzyce]], [[Czerchów]], [[Modlna]] i [[Tymienica]] weszły w skład dóbr monarszych i związane zostały ze starostwem łęczyckim. W 1484 r. w Ostrowie działał młyn usytuowany na rzece Bzurze. Jego pierwszym właścicielem był młynarz Marcin. W XVI w. młyn wzniósł na nowo Maciej Lasek.<br /> |
| − | Król Zygmunt Stary 28 czerwca 1545 r. potwierdził Maciejowi Laskowi prawo do dożywotniego posiadania młyna ostrowskiego. Folwark w Ostrowie zajmował się uprawą zbóż oraz hodowlą bydła i nierogacizny. Przed 1618 r. został zmodernizowany przez Jakuba | + | Król Zygmunt Stary 28 czerwca 1545 r. potwierdził Maciejowi Laskowi prawo do dożywotniego posiadania młyna ostrowskiego. Folwark w Ostrowie zajmował się uprawą zbóż oraz hodowlą bydła i nierogacizny. Przed 1618 r. został zmodernizowany przez Jakuba Szczawińskiego, starostę łęczyckiego. Po zniszczeniach w okresie "potopu" został ponownie odbudowany i funkcjonował do końca istnienia Rzeczypospolitej Szlacheckiej. W 1789 r. na końcu wsi Ostrów usytuowana była karczma dworska.<br /> |
| − | W 1799 r. wieś przeszła na własność rządu pruskiego i została włączona do klucza Krzepocin. Pod koniec XIX w. Ostrów był własnością prywatną. Składał się z folwarku, osady i wsi. W 1921 r. folwark był | + | W 1799 r. wieś przeszła na własność rządu pruskiego i została włączona do klucza Krzepocin. Pod koniec XIX w. Ostrów był własnością prywatną. Składał się z folwarku, osady i wsi. W 1921 r. folwark był w posiadaniu hrabiego Rozwadowskiego.<ref>''Gmina Ozorków. Historia i współczesność'', red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 16, 21, 22, 34, 40, 41, 69,</ref> |
''<small>Oprac. '''Mirosława Walc'''</small>'' | ''<small>Oprac. '''Mirosława Walc'''</small>'' | ||
| + | |||
==Przypis== | ==Przypis== | ||
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] | [[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] | ||
Wersja z 11:09, 4 mar 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 98 mieszkańców, a areał gruntów stanowi 92,1 ha.
W 2009 r. w Ostrowie postawiono pomnik upamiętniający trzech mieszkańców tej wsi, zamordowanych przez żołnierzy hitlerowskich we wrześniu 1939 r. Wieś należy do Parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej.
Historia
Pierwsza wzmianka pochodzi z 21 października 1393 r., w której wymieniony został kmieć z Ostrowa. Istnieją przypuszczenia, że wieś mogła istnieć już w XIII w. W podziale majątkowym przeprowadzonym w 1407 r. między sukcesorami Dziersława Tłuka ze Strykowa, podsędka łęczyckiego, jego najmłodszy syn Piotr Tłuk otrzymał dwie wsie Ostrów i Parzyce.
W 1489 r. spadkobiercy sprzedali Ostrów i 10 okolicznych wsi królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi. Następstwem tej transakcji Ostrów, Parzyce, Czerchów, Modlna i Tymienica weszły w skład dóbr monarszych i związane zostały ze starostwem łęczyckim. W 1484 r. w Ostrowie działał młyn usytuowany na rzece Bzurze. Jego pierwszym właścicielem był młynarz Marcin. W XVI w. młyn wzniósł na nowo Maciej Lasek.
Król Zygmunt Stary 28 czerwca 1545 r. potwierdził Maciejowi Laskowi prawo do dożywotniego posiadania młyna ostrowskiego. Folwark w Ostrowie zajmował się uprawą zbóż oraz hodowlą bydła i nierogacizny. Przed 1618 r. został zmodernizowany przez Jakuba Szczawińskiego, starostę łęczyckiego. Po zniszczeniach w okresie "potopu" został ponownie odbudowany i funkcjonował do końca istnienia Rzeczypospolitej Szlacheckiej. W 1789 r. na końcu wsi Ostrów usytuowana była karczma dworska.
W 1799 r. wieś przeszła na własność rządu pruskiego i została włączona do klucza Krzepocin. Pod koniec XIX w. Ostrów był własnością prywatną. Składał się z folwarku, osady i wsi. W 1921 r. folwark był w posiadaniu hrabiego Rozwadowskiego.[1]
Oprac. Mirosława Walc
Przypis
- ↑ Gmina Ozorków. Historia i współczesność, red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 16, 21, 22, 34, 40, 41, 69,
