Lejman Eugeniusz: Różnice pomiędzy wersjami
(Wprowadzenie treści hasła) |
(Korekta) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | ||
− | + | '''Eugeniusz Lejman''' (ur. 16 października 1924 r. w Bieżuniu, pow. Żuromin, woj. warszawskie, zm. 17 grudnia 2014 r. w Ozorkowie) - wieloletni nauczyciel matematyki w Liceum Ogólnokształcącym w Ozorkowie, wychowawca dwóch pokoleń młodzieży. | |
− | '''Eugeniusz Lejman''' (ur. 16 października 1924 r. w Bieżuniu, pow. Żuromin, woj. warszawskie, zm. 17 grudnia 2014 r. w Ozorkowie) | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | Pochodził z rodziny szewskiej o co najmniej trzypokoleniowej tradycji w tym rzemiośle (Bonifacy - ojciec, Stanisław - dziadek i Maciej - pradziadek również wykonywali ten zawód) | + | Syn Bonifacego i Janiny z d. Gręda. Pochodził z rodziny szewskiej o co najmniej trzypokoleniowej tradycji w tym rzemiośle (Bonifacy - ojciec, Stanisław - dziadek i Maciej - pradziadek również wykonywali ten zawód). Ojciec do 1939 r. prowadził warsztat szewski oraz gospodarstwo rolne liczące 2,5 ha. Matka zajmowała się gospodarstwem domowym.<br /> |
− | Po ukończeniu siódmego roku życia Eugeniusz Lejman zaczął uczęszczać do Siedmioklasowej Szkoły Powszechnej im. Andrzeja Zamojskiego w Bieżuniu. Ukończył ją w 1939 r. Podczas okupacji jedynym źródłem utrzymania pięcioosobowej rodziny było wyżej wymienione gospodarstwo, gdzie Eugeniusz Lejman pracował do zakończenia wojny. | + | Po ukończeniu siódmego roku życia Eugeniusz Lejman zaczął uczęszczać do Siedmioklasowej Szkoły Powszechnej im. Andrzeja Zamojskiego w Bieżuniu. Ukończył ją w 1939 r. Podczas okupacji jedynym źródłem utrzymania pięcioosobowej rodziny było wyżej wymienione gospodarstwo, gdzie Eugeniusz Lejman pracował do zakończenia wojny. <br /> |
W 1945 r. w Bieżuniu powstała szkoła średnia, w której rozpoczął naukę. Czteroletnie gimnazjum ukończył w ciągu dwóch lat, a dalszą naukę kontynuował w Łodzi. W 1948 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia, zgodnie ze swoimi zainteresowaniami, na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu Łódzkiego. 22 listopada 1952 r. uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki. | W 1945 r. w Bieżuniu powstała szkoła średnia, w której rozpoczął naukę. Czteroletnie gimnazjum ukończył w ciągu dwóch lat, a dalszą naukę kontynuował w Łodzi. W 1948 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia, zgodnie ze swoimi zainteresowaniami, na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu Łódzkiego. 22 listopada 1952 r. uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki. | ||
Linia 11: | Linia 10: | ||
*1952-1954 – Liceum Ogólnokształcące w Łęczycy | *1952-1954 – Liceum Ogólnokształcące w Łęczycy | ||
*1954-1985 - Liceum Ogólnokształcące w Ozorkowie | *1954-1985 - Liceum Ogólnokształcące w Ozorkowie | ||
− | 1 września 1985 r. przeszedł na | + | 1 września 1985 r. przeszedł na emeryturę. |
==Nagrody i odznaczenia== | ==Nagrody i odznaczenia== |
Wersja z 13:32, 8 mar 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Eugeniusz Lejman (ur. 16 października 1924 r. w Bieżuniu, pow. Żuromin, woj. warszawskie, zm. 17 grudnia 2014 r. w Ozorkowie) - wieloletni nauczyciel matematyki w Liceum Ogólnokształcącym w Ozorkowie, wychowawca dwóch pokoleń młodzieży.
Biografia
Syn Bonifacego i Janiny z d. Gręda. Pochodził z rodziny szewskiej o co najmniej trzypokoleniowej tradycji w tym rzemiośle (Bonifacy - ojciec, Stanisław - dziadek i Maciej - pradziadek również wykonywali ten zawód). Ojciec do 1939 r. prowadził warsztat szewski oraz gospodarstwo rolne liczące 2,5 ha. Matka zajmowała się gospodarstwem domowym.
Po ukończeniu siódmego roku życia Eugeniusz Lejman zaczął uczęszczać do Siedmioklasowej Szkoły Powszechnej im. Andrzeja Zamojskiego w Bieżuniu. Ukończył ją w 1939 r. Podczas okupacji jedynym źródłem utrzymania pięcioosobowej rodziny było wyżej wymienione gospodarstwo, gdzie Eugeniusz Lejman pracował do zakończenia wojny.
W 1945 r. w Bieżuniu powstała szkoła średnia, w której rozpoczął naukę. Czteroletnie gimnazjum ukończył w ciągu dwóch lat, a dalszą naukę kontynuował w Łodzi. W 1948 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia, zgodnie ze swoimi zainteresowaniami, na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu Łódzkiego. 22 listopada 1952 r. uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki.
Praca zawodowa
- 1952-1954 – Liceum Ogólnokształcące w Łęczycy
- 1954-1985 - Liceum Ogólnokształcące w Ozorkowie
1 września 1985 r. przeszedł na emeryturę.
Nagrody i odznaczenia
- 1974 – Nagroda Ministra Oświaty II stopnia
- 1975 – Złoty Krzyż Zasługi
- 1984 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Oprac. Dorota Żerkowska