Adamiec Jan: Różnice pomiędzy wersjami
(wprowadzenie treści) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | Oprac. Ziemowit Adamiec | + | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> |
+ | [[Plik:Jan_Adamiec.png|200px|thumb|right|Zdjęcie z archiwum prywatnego Ziemowita Adamca.]] | ||
+ | '''dr Jan Kazimierz Adamiec''' (ur. 27 stycznia 1901 r. w Latowiczu<ref>Latowicz – wieś w woj. mazowieckim, w pow. mińskim.</ref>, zm. 15 kwietnia 1961 r. w Ozorkowie) – doktor medycyny, internista, lekarz sądowy. | ||
+ | |||
+ | ==Biografia== | ||
+ | Pochodził z Mazowsza. Dzieciństwo i młodość spędził w Górze Kalwarii, gdzie jego ojciec, Szymon Adamiec, był przez długie lata kierownikiem szkoły, a matka, Henryka z Piotrowskich, zajmowała się domem i pięciorgiem dzieci. Jan był najstarszym dzieckiem. Miał trzy siostry i brata. | ||
+ | |||
+ | W 1928 r. skończył medycynę i uzyskał z niej doktorat na Uniwersytecie Warszawskim. W Górze Kalwarii poznał przyjaciółkę swojej siostry, nauczycielkę Jadwigę Mariannę Krauze (jej bratankiem był reżyser Krzysztof Krauze), która następnie została jego żoną<ref>Jadwiga Marianna Adamiec z d. Krauze – ur. 19 sierpnia 1904 r., zm. 19 listopada 1979 r.</ref>. Do Ozorkowa sprowadziła ich oferta pracy – Jan Adamiec został lekarzem w fabryce Schlössera. Oprócz tego praktykował prywatnie w ramach Ubezpieczalni Społecznej i dojeżdżał raz w tygodniu do [[Cukrownia Leśmierz|cukrowni w Leśmierzu]]. | ||
+ | |||
+ | W 1930 r. w Ozorkowie przyszedł na świat syn Jana i Jadwigi – Marek<ref>Marek Adamiec (ur. 1930, zm. 2007) – ekonomista, całe życie pracował jako wykładowca na Politechnice Łódzkiej.</ref>. Rodzina Adamców mieszkała przed wojną przy ul. Wigury 14 i Listopadowej 39. | ||
+ | |||
+ | W czasie II wojny światowej Niemcy wysiedlili rodzinę Adamców z Ozorkowa. Spędzili oni okupację w Parzęczewie i tam zaprzyjaźnili się z rodziną Latkowskich. W styczniu 1945 r. wrócili do Ozorkowa i kupili dom z ogrodem na Adamówku. Jan Adamiec został powołany do Ludowego Wojska Polskiego i przez kilka lat pracował jako lekarz wojskowy w Łęczycy. Cały czas leczył też w cywilnej służbie zdrowia i prywatnie, często jeździł jako lekarz sanatoryjny do Krynicy. Zmarł na raka jelita w 1961 r. Jego żona po ok. roku sprzedała dom w Ozorkowie i przeniosła się do Łodzi. | ||
+ | |||
+ | ==Życie prywatne== | ||
+ | Jan Adamiec interesował się sztuką i literaturą. Uwielbiał indyjskiego poetę i pisarza Rabindranatha Tagore. Fragment wiersza tego autora jest wyryty na płycie nagrobnej dr Adamca. | ||
+ | |||
+ | Sympatyzował z PPS, ale nie należał do niej. Blisko przyjaźnił się z innym ozorkowskim lekarzem, Żydem, który w 1939 r. jako oficer WP zginął w bitwie nad Bzurą, oraz z rodziną [[Diehl Bronisław|Bronisława Diehla]]. | ||
+ | |||
+ | ''<small>Oprac. '''Ziemowit Adamiec''' i '''[[Różalska Marianna|Marianna Różalska]]'''</small>'' | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | |||
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] | [[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] |
Wersja z 18:46, 19 mar 2017
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
dr Jan Kazimierz Adamiec (ur. 27 stycznia 1901 r. w Latowiczu[1], zm. 15 kwietnia 1961 r. w Ozorkowie) – doktor medycyny, internista, lekarz sądowy.
Biografia
Pochodził z Mazowsza. Dzieciństwo i młodość spędził w Górze Kalwarii, gdzie jego ojciec, Szymon Adamiec, był przez długie lata kierownikiem szkoły, a matka, Henryka z Piotrowskich, zajmowała się domem i pięciorgiem dzieci. Jan był najstarszym dzieckiem. Miał trzy siostry i brata.
W 1928 r. skończył medycynę i uzyskał z niej doktorat na Uniwersytecie Warszawskim. W Górze Kalwarii poznał przyjaciółkę swojej siostry, nauczycielkę Jadwigę Mariannę Krauze (jej bratankiem był reżyser Krzysztof Krauze), która następnie została jego żoną[2]. Do Ozorkowa sprowadziła ich oferta pracy – Jan Adamiec został lekarzem w fabryce Schlössera. Oprócz tego praktykował prywatnie w ramach Ubezpieczalni Społecznej i dojeżdżał raz w tygodniu do cukrowni w Leśmierzu.
W 1930 r. w Ozorkowie przyszedł na świat syn Jana i Jadwigi – Marek[3]. Rodzina Adamców mieszkała przed wojną przy ul. Wigury 14 i Listopadowej 39.
W czasie II wojny światowej Niemcy wysiedlili rodzinę Adamców z Ozorkowa. Spędzili oni okupację w Parzęczewie i tam zaprzyjaźnili się z rodziną Latkowskich. W styczniu 1945 r. wrócili do Ozorkowa i kupili dom z ogrodem na Adamówku. Jan Adamiec został powołany do Ludowego Wojska Polskiego i przez kilka lat pracował jako lekarz wojskowy w Łęczycy. Cały czas leczył też w cywilnej służbie zdrowia i prywatnie, często jeździł jako lekarz sanatoryjny do Krynicy. Zmarł na raka jelita w 1961 r. Jego żona po ok. roku sprzedała dom w Ozorkowie i przeniosła się do Łodzi.
Życie prywatne
Jan Adamiec interesował się sztuką i literaturą. Uwielbiał indyjskiego poetę i pisarza Rabindranatha Tagore. Fragment wiersza tego autora jest wyryty na płycie nagrobnej dr Adamca.
Sympatyzował z PPS, ale nie należał do niej. Blisko przyjaźnił się z innym ozorkowskim lekarzem, Żydem, który w 1939 r. jako oficer WP zginął w bitwie nad Bzurą, oraz z rodziną Bronisława Diehla.
Oprac. Ziemowit Adamiec i Marianna Różalska