Dworzec PKP: Różnice pomiędzy wersjami
m (Zmiana rozmiaru zdjęcia) |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | ||
[[Plik:Dworzec2a.jpg|mały|prawo|Budynek dworca PKP od frontu]] | [[Plik:Dworzec2a.jpg|mały|prawo|Budynek dworca PKP od frontu]] | ||
− | |||
− | |||
Zbudowany w 1925 r. w charakterystycznym stylu, nawiązującym elementami architektonicznymi do dworków szlacheckich i baroku. Na lewym skrzydle budynku znajduje się silnie wysunięty ganek z drzwiami do korytarza prowadzącego na perony. Otwór wejściowy flankowany<ref>Flankować – otaczać coś z boku.</ref> jest kolumnami podtrzymującymi bogaty w gzymsy<ref>Element architektoniczny w postaci poziomej listwy wystającej przed lico muru, która chroni elewację budynku przed ściekającą wodą deszczową. Nierzadko pełni też funkcję ozdobną.</ref> stopniowany szczyt zwieńczony kulą. Na prawym skrzydle elewacji trzyosiowy ryzalit<ref>Występ z lica w elewacji budynku w jego części środkowej, bocznej lub narożnej, prowadzony od fundamentów po dach, stanowiący jego organiczną część.</ref> stanowi szczytowa ściana dwukondygnacyjnego budynku, stojącego osią prostopadle do dworca z poczekalnią na parterze i mieszkaniami na piętrze, do których prowadzą półkoliście zamknięte drzwi. Szczytowa część ryzalitu o falistym konturze jest rozczłonkowana dwoma pilastrami<ref>Lokalne pogrubienie ściany w formie płaskiego filara ustawionego przy ścianie, nieznacznie występującego przed lico ściany.</ref>, między którymi znajduje się półkoliście zakończona płycina<ref>Pole o dowolnym kształcie (najczęściej spotykane są prostokątne) w ścianie, cokole, płaszczyźnie pilastra, często wgłębione, obramowane, gładkie lub wypełnione dekoracją.</ref> z małym okienkiem. Skrajne skrzydło budynku dworcowego zajmuje pomieszczenie zawiadowcy stacji i dyżurnego ruchu.<ref>Opis budynku: Stanisław Frątczak.</ref> | Zbudowany w 1925 r. w charakterystycznym stylu, nawiązującym elementami architektonicznymi do dworków szlacheckich i baroku. Na lewym skrzydle budynku znajduje się silnie wysunięty ganek z drzwiami do korytarza prowadzącego na perony. Otwór wejściowy flankowany<ref>Flankować – otaczać coś z boku.</ref> jest kolumnami podtrzymującymi bogaty w gzymsy<ref>Element architektoniczny w postaci poziomej listwy wystającej przed lico muru, która chroni elewację budynku przed ściekającą wodą deszczową. Nierzadko pełni też funkcję ozdobną.</ref> stopniowany szczyt zwieńczony kulą. Na prawym skrzydle elewacji trzyosiowy ryzalit<ref>Występ z lica w elewacji budynku w jego części środkowej, bocznej lub narożnej, prowadzony od fundamentów po dach, stanowiący jego organiczną część.</ref> stanowi szczytowa ściana dwukondygnacyjnego budynku, stojącego osią prostopadle do dworca z poczekalnią na parterze i mieszkaniami na piętrze, do których prowadzą półkoliście zamknięte drzwi. Szczytowa część ryzalitu o falistym konturze jest rozczłonkowana dwoma pilastrami<ref>Lokalne pogrubienie ściany w formie płaskiego filara ustawionego przy ścianie, nieznacznie występującego przed lico ściany.</ref>, między którymi znajduje się półkoliście zakończona płycina<ref>Pole o dowolnym kształcie (najczęściej spotykane są prostokątne) w ścianie, cokole, płaszczyźnie pilastra, często wgłębione, obramowane, gładkie lub wypełnione dekoracją.</ref> z małym okienkiem. Skrajne skrzydło budynku dworcowego zajmuje pomieszczenie zawiadowcy stacji i dyżurnego ruchu.<ref>Opis budynku: Stanisław Frątczak.</ref> |
Wersja z 14:38, 9 mar 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Zbudowany w 1925 r. w charakterystycznym stylu, nawiązującym elementami architektonicznymi do dworków szlacheckich i baroku. Na lewym skrzydle budynku znajduje się silnie wysunięty ganek z drzwiami do korytarza prowadzącego na perony. Otwór wejściowy flankowany[1] jest kolumnami podtrzymującymi bogaty w gzymsy[2] stopniowany szczyt zwieńczony kulą. Na prawym skrzydle elewacji trzyosiowy ryzalit[3] stanowi szczytowa ściana dwukondygnacyjnego budynku, stojącego osią prostopadle do dworca z poczekalnią na parterze i mieszkaniami na piętrze, do których prowadzą półkoliście zamknięte drzwi. Szczytowa część ryzalitu o falistym konturze jest rozczłonkowana dwoma pilastrami[4], między którymi znajduje się półkoliście zakończona płycina[5] z małym okienkiem. Skrajne skrzydło budynku dworcowego zajmuje pomieszczenie zawiadowcy stacji i dyżurnego ruchu.[6]
Obecnie[7] mocno zdewastowany czeka na remont.
Obiekt jest zabytkiem wpisanym do Gminnej Ewidencji Zabytków Gminy Miasto Ozorków w poz. 1[8].
Źródło
Architektoniczne walory Ozorkowa, red. Danuta Trzcińska, Ozorków 2011, s. 35.
Oprac. i zdj. Dorota Żerkowska
Galeria zdjęć
Przypisy
- ↑ Flankować – otaczać coś z boku.
- ↑ Element architektoniczny w postaci poziomej listwy wystającej przed lico muru, która chroni elewację budynku przed ściekającą wodą deszczową. Nierzadko pełni też funkcję ozdobną.
- ↑ Występ z lica w elewacji budynku w jego części środkowej, bocznej lub narożnej, prowadzony od fundamentów po dach, stanowiący jego organiczną część.
- ↑ Lokalne pogrubienie ściany w formie płaskiego filara ustawionego przy ścianie, nieznacznie występującego przed lico ściany.
- ↑ Pole o dowolnym kształcie (najczęściej spotykane są prostokątne) w ścianie, cokole, płaszczyźnie pilastra, często wgłębione, obramowane, gładkie lub wypełnione dekoracją.
- ↑ Opis budynku: Stanisław Frątczak.
- ↑ Marzec 2016 r.
- ↑ Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Ozorkowa 2011, Załącznik nr 1 do Uchwały nr XVIII/160/11 Rady Miejskiej w Ozorkowie z dn. 19 grudnia 2011 r.