Towarzystwo Schlösserowskiej Przędzalni Bawełny i Tkalni: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 21: Linia 21:
 
Tow3.png|Wnętrze sali maszynowej ("Ilustrowana Republika" z 1929)
 
Tow3.png|Wnętrze sali maszynowej ("Ilustrowana Republika" z 1929)
 
Tow4.png|Sala czesarek ("Ilustrowana Republika" z 1929)
 
Tow4.png|Sala czesarek ("Ilustrowana Republika" z 1929)
 +
Tow5.png|Bielnik ("Ilustrowana Republika" z 1929)
 +
Tow6.png|Skład gotowych towarów ("Ilustrowana Republika" z 1929)
 
</gallery>
 
</gallery>
  

Wersja z 22:35, 17 mar 2016

<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>

Winieta Towarzystwa Schlösserowskiej Przędzalni Bawełny i Tkalni

4 lipca 1894 r. Matylda Schlösser, Karol Adolf Schlösser, Władysław Janasz i Konstanty Janasz zawiązali spółkę pod nazwą „Towarzystwo Schlösserowskiej Przędzalni Bawełny i Tkalni w Ozorkowie. Spółka Akcyjna”. Miał być to zakład trójwydziałowy (przędzalnia, tkalnia i wykończalnia). Kapitał wynosił 1 mln rubli, podzielonych na tysiąc imiennych akcji. Pierwsza emisja była rozpisana na l. 1896-1906. Faktyczną działalność Towarzystwo rozpoczęło 1 listopada 1894 r., gdy akcjonariusze wpłacili połowę kapitału akcyjnego. Następne raty wpłacano 1 lipca i 15 sierpnia 1896 r.

Zaniechano odbudowy fabryki przy stawie „Piła”, ale przez krótki czas funkcjonowała tam jeszcze farbiarnia. Powstały natomiast plany budowy nowej fabryki na Strzeblewie. Ponadto, od 1898 r. Towarzystwo wydzierżawiało od Natalii Schlösser posesję w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 150, wykorzystując ją na skład przędzy. Tymczasem w 1904 r. zmarła Matylda Schlösser. Przed śmiercią podarowała Natalii Schlösser pałac przy ul. Łęczyckiej. Po I wojnie światowej Natalia ofiarowała go miastu z przeznaczeniem na szpital miejski[1].

Cały czas dbano o opiekę medyczną. W 1899 r. wybudowano ambulatorium, a rok później sprowadzono akuszerkę, Jadwigę Łazowską, która zorganizowała przytułek położniczy. Do 1935 r. lekarzem zakładowym był dr Adolf Legis. Ponadto, funkcjonowała kasa zapomogowo-pożyczkowa.

W zakładach coraz częściej dochodziło do strajków. I wojna światowa przyniosła spustoszenie – wojska niemieckie ograbiły zakłady schlösserowskie. Już w niepodległej Polsce akcjonariusze podnosili je z ruin. Natalia przestała zajmować się sprawami fabrycznymi, resztę życia spędzając w pałacu przy ul. Listopadowej. Ozorkowianie nazywali ją „naszą babcią Schlösserową”. Po śmierci Natalii w 1932 r. zakłady na Strzeblewie przejął w dzierżawę Mayer Fogel.

Bibliografia

  1. Górny P. A., Cmentarz ewangelicko-augsburski w Ozorkowie, Ozorków 2010.
  2. Górny P. A., Przemysł starszy od miasta, Ozorków 2014.
  3. Makarewicz Z., Dzieje rodziny Schlösserów z Ozorkowa do 1914 roku, [W:] Zgierskie Zeszyty Regionalne, t. IV, Zgierz 2009.

Galeria zdjęć

Oprac. Marianna Różalska

Przypisy

  1. Powstał tu szpital zakaźny.