Tkaczew: Różnice pomiędzy wersjami
(Opublikowanie) |
|||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | |||
[[Plik:Tkaczew. Dwór i park.JPG|mały|Tkaczew. Dwór i park]] | [[Plik:Tkaczew. Dwór i park.JPG|mały|Tkaczew. Dwór i park]] | ||
[[Plik:Tkaczew. Aleja grabowa.JPG|mały|Tkaczew. Aleja grabowa]] | [[Plik:Tkaczew. Aleja grabowa.JPG|mały|Tkaczew. Aleja grabowa]] | ||
− | Wieś położona woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. | + | Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 96 mieszkańców. Areał gruntów wynosi 54,8 ha. Na wsi stoi dawny dwór pochodzący z ok. 1825 r. otoczony zabytkowym parkiem o powierzchni 3,25 ha, z pomnikami przyrody, dwoma stawami i dziś fragmentarycznie zachowanym murowanym ogrodzeniem. Dwór został przebudowany ok. 1917 r. Po wojnie stał się siedzibą szkoły podstawowej (do 1977 r.), szkoły rolniczej i biblioteki. Później działał tu Klub Rolnika. Obecnie w budynku tym, administrowanym przez Urząd Gminy w Ozorkowie, mieści się świetlica wiejska i mieszkania lokatorskie. W Tkaczewie zachowały się podworskie zabudowania z pocz. XX w., obora i stodoła, jednak w stanie bardzo zniszczonym. <br /> |
+ | W 2005 r. we wsi powstało Koło Gospodyń Wiejskich. <br /> | ||
Wieś należy do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej. | Wieś należy do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej. | ||
=Historia= | =Historia= | ||
− | W XIX i pierwszej | + | W XIX i pierwszej poł. XX w. Tkaczew był folwarkiem o powierzchni 200,48 ha. W 1799 r. wszedł w skład dóbr rządowych Krzepocin. W 1827 r. był własnością rządu Królestwa Polskiego. Liczył wówczas 62 mieszkańców i posiadał 4 domy mieszkalne. W 1837 r. folwark Tkaczew został wydzielony z klucza Krzepocin i wraz z 4 innymi folwarkami, osadą młyńską Krzemień, foluszem i lasami Krzemień utworzył majorat Tkaczew o powierzchni 1708 ha, który został nadany generałowi wojsk carskich Aleksandrowi Pęcherzewskiemu.<br /> |
− | W 1799 r. | + | Pod koniec XIX w. Tkaczew składał się z folwarku oraz z osady z 1 domem, w którym mieścił się urząd gminy. Był siedzibą gminy wiejskiej do 1954 r. Obejmowała ona wówczas 39 wsi i osad włościańskich oraz 53 folwarki i osady dworskie. |
− | rządu Królestwa Polskiego. Liczył wówczas 62 mieszkańców i posiadał 4 domy | + | Według stanu z 1 lipca 1952 r. gmina Tkaczew składała się z 21 gromad, którą zamieszkiwało 6779 osób. |
− | mieszkalne. W 1837 r. folwark Tkaczew został wydzielony z klucza Krzepocin i wraz | + | W 1907 r. Pęcherzewscy sprzedali majątek Stanisławowi Walewskiemu. Po jego śmierci w 1935 r. dobra przejęła wdowa po nim, Janina Podbielska.<br /> |
− | z 4 innymi folwarkami, osadą młyńską Krzemień, foluszem i lasami Krzemień | + | W 1945 r. majątek znacjonalizowano.<br /> |
− | Pod koniec XIX w. Tkaczew składał się z folwarku oraz z osady z 1 domem, w którym | + | W nocy z 5 na 6 sierpnia 1947 r. grupa Narodowych Sił Zbrojnych napadła na Urząd Gminy w Tkaczewie, niszcząc całą gminną dokumentację, dokonując kradzieży pieniędzy oraz maszyn do pisania.<ref>''Gmina Ozorków. Historia i Współczesność'', red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 77, 78, 157, 160, 377, 378.</ref> |
− | mieścił się urząd gminy. Był siedzibą gminy wiejskiej do 1954 r. Obejmowała ona wówczas 39 wsi i osad włościańskich oraz 53 folwarki i osady dworskie. | + | |
− | Według stanu z 1 lipca 1952 r. | + | ''<small>Oprac. '''Mirosława Walc'''</small>'' |
− | W 1907 r. Pęcherzewscy sprzedali majątek Stanisławowi Walewskiemu. | ||
− | |||
− | Podbielska. | ||
− | W 1945 r. majątek znacjonalizowano. | ||
− | W nocy z 5 na 6 sierpnia 1947 r. grupa Narodowych Sił Zbrojnych napadła na Urząd Gminy w Tkaczewie, niszcząc całą gminną dokumentację, dokonując kradzieży pieniędzy oraz maszyn do pisania. <ref>Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, Ozorków 2014, | ||
==Przypis== | ==Przypis== | ||
− | + | ||
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Encyklopedia]] |
+ | [[Kategoria:Miejsca]] |
Aktualna wersja na dzień 20:41, 9 mar 2016
Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 96 mieszkańców. Areał gruntów wynosi 54,8 ha. Na wsi stoi dawny dwór pochodzący z ok. 1825 r. otoczony zabytkowym parkiem o powierzchni 3,25 ha, z pomnikami przyrody, dwoma stawami i dziś fragmentarycznie zachowanym murowanym ogrodzeniem. Dwór został przebudowany ok. 1917 r. Po wojnie stał się siedzibą szkoły podstawowej (do 1977 r.), szkoły rolniczej i biblioteki. Później działał tu Klub Rolnika. Obecnie w budynku tym, administrowanym przez Urząd Gminy w Ozorkowie, mieści się świetlica wiejska i mieszkania lokatorskie. W Tkaczewie zachowały się podworskie zabudowania z pocz. XX w., obora i stodoła, jednak w stanie bardzo zniszczonym.
W 2005 r. we wsi powstało Koło Gospodyń Wiejskich.
Wieś należy do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej.
Historia
W XIX i pierwszej poł. XX w. Tkaczew był folwarkiem o powierzchni 200,48 ha. W 1799 r. wszedł w skład dóbr rządowych Krzepocin. W 1827 r. był własnością rządu Królestwa Polskiego. Liczył wówczas 62 mieszkańców i posiadał 4 domy mieszkalne. W 1837 r. folwark Tkaczew został wydzielony z klucza Krzepocin i wraz z 4 innymi folwarkami, osadą młyńską Krzemień, foluszem i lasami Krzemień utworzył majorat Tkaczew o powierzchni 1708 ha, który został nadany generałowi wojsk carskich Aleksandrowi Pęcherzewskiemu.
Pod koniec XIX w. Tkaczew składał się z folwarku oraz z osady z 1 domem, w którym mieścił się urząd gminy. Był siedzibą gminy wiejskiej do 1954 r. Obejmowała ona wówczas 39 wsi i osad włościańskich oraz 53 folwarki i osady dworskie.
Według stanu z 1 lipca 1952 r. gmina Tkaczew składała się z 21 gromad, którą zamieszkiwało 6779 osób.
W 1907 r. Pęcherzewscy sprzedali majątek Stanisławowi Walewskiemu. Po jego śmierci w 1935 r. dobra przejęła wdowa po nim, Janina Podbielska.
W 1945 r. majątek znacjonalizowano.
W nocy z 5 na 6 sierpnia 1947 r. grupa Narodowych Sił Zbrojnych napadła na Urząd Gminy w Tkaczewie, niszcząc całą gminną dokumentację, dokonując kradzieży pieniędzy oraz maszyn do pisania.[1]
Oprac. Mirosława Walc
Przypis
- ↑ Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 77, 78, 157, 160, 377, 378.