Sufraga Janina: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m (Uzupełnienie) |
||
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | [[Plik:Janjna_Sufraga.jpg|200px|thumb|prawo|Janina Sufraga (ok. 1950 r.)]] | |
− | '''Janina Sufraga z d. Kępińska''', (ur. 6 maja 1910 r. w Napoleonowie k. Piotrkowa Trybunalskiego, zm. 26 maja 2003 r. w Szczecinie) | + | '''Janina Sufraga z d. Kępińska''', (ur. 6 maja 1910 r. w Napoleonowie k. Piotrkowa Trybunalskiego, zm. 26 maja 2003 r. w Szczecinie) - nauczycielka, żona [[Sufraga Stanisław|Stanisława Sufragi]]. |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
+ | Urodziła się jako jedno z sześciorga dzieci Adolfa Kępińskiego i Urszuli z d. Ościk. Miała rok, kiedy zmarła jej matka. Jej przedwojenne życie związane było z Ozorkowem. Poślubiła Stanisława Sufragę, ozorkowskiego nauczyciela, który zginął w obozie koncentracyjnym. Sama też ukończyła Seminarium Nauczycielskie. W czasie wojny wraz z jedynym synem Andrzejem była zmuszona wyprowadzić się do Łodzi. | ||
− | + | Po wojnie nie wróciła już do Ozorkowa. Zamieszkała w Szczecinie. Rozpoczęła tam pracę 7 marca 1947 r. jako nauczycielka w Szkole Powszechnej nr 15. Pracowała też społecznie jako członek Komisji Miejskiej Rady Narodowej.<ref>http://znpszczecin.republika.pl/pionier6.htm.</ref> | |
− | |||
− | Po wojnie nie wróciła już do Ozorkowa. Zamieszkała w Szczecinie. | ||
==Odznaczenia== | ==Odznaczenia== | ||
Linia 19: | Linia 18: | ||
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Encyklopedia]] |
+ | [[Kategoria:Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 09:50, 30 sty 2018
Janina Sufraga z d. Kępińska, (ur. 6 maja 1910 r. w Napoleonowie k. Piotrkowa Trybunalskiego, zm. 26 maja 2003 r. w Szczecinie) - nauczycielka, żona Stanisława Sufragi.
Biografia
Urodziła się jako jedno z sześciorga dzieci Adolfa Kępińskiego i Urszuli z d. Ościk. Miała rok, kiedy zmarła jej matka. Jej przedwojenne życie związane było z Ozorkowem. Poślubiła Stanisława Sufragę, ozorkowskiego nauczyciela, który zginął w obozie koncentracyjnym. Sama też ukończyła Seminarium Nauczycielskie. W czasie wojny wraz z jedynym synem Andrzejem była zmuszona wyprowadzić się do Łodzi.
Po wojnie nie wróciła już do Ozorkowa. Zamieszkała w Szczecinie. Rozpoczęła tam pracę 7 marca 1947 r. jako nauczycielka w Szkole Powszechnej nr 15. Pracowała też społecznie jako członek Komisji Miejskiej Rady Narodowej.[1]
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Złota Odznaka "Gryf Pomorski"
Oprac. Dorota Żerkowska