Zmiany

Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Usunięte 130 bajtów ,  10:49, 25 kwi 2017
m
brak opisu edycji
==Biografia==
Urodził się jako syn Syn Stanisława i Bronisławy z d. Pietruszewskiej. W 1960 r. ukończył nieistniejące już Państwowe Liceum Techniki Dentystycznej w Łodzi i po krótkim okresie służby wojskowej jeszcze tego samego roku podjął pracę w Wydziale Zdrowia Opieki Zdrowotnej w Zgierzu. Od 1961 do 1969 r. pracował w Szpitalu MSW w Łodzi przy ul. Północnej, w l. 1969–2001 w Miejskiej Przychodni Zdrowia w Ozorkowie, a w l. 2001–2009 w NZOZ Bor-Med. ==Funkcje społeczne==Pełnił bardzo liczne funkcje społeczne:*Był wieloletnim przewodniczącym Rady Nadzorczej Ozorkowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. To z jego inicjatywy posiedzenia rady stały się dla jej członków bezpłatne.*Był członkiem zarządu WOPR w Koninie.*Od 2002 r. aż do rozwiązania klubu pełnił funkcję v-ce prezesa Miejskiego Klubu Piłkarskiego „Bzura”.*W 1981 r. Kwatera Główna ZHP przyznała mu dyplom Harcmistrza Polski Ludowej, którą pełnił aż do swojej śmierci i właśnie jako harcmistrz był najbardziej znany.
==Harcerstwo==
Zobowiązania instruktorskie złożył w 1957 r. W 1981 r. Kwatera Główna ZHP przyznała mu stopień harcmistrza. W Ozorkowie był najbardziej znany właśnie jako instruktor. W hufcu realizował się na różnych polach służby: w radzie i komendzie, komisji rewizyjnej oraz referacie sportu i turystyki.<br />W l.1967-1973 czasie, gdy pełnił funkcję komendanta Hufca ZHP Ozorków. Podczas jego kadencji hufca, ozorkowskie harcerstwo przeżywało znaczący rozwój: powstały nowe drużyny zuchowe, harcerskie, starszoharcerskie (szkolne i środowiskowe), szczepy harcerskie działały we wszystkich szkołach podstawowych, zostały utworzone referaty programowe hufca. Przedsięwzięcia hufca przygotowywane były solidnie i z dużym rozmachem. Hufiec uczestniczył w wielu akcjach ogólnopolskich. Dla licznego grona młodych ozorkowian co roku organizowano Harcerską Akcję Letnią i Zimową oraz nieobozową Akcję Letnią (hufiec był wtedy jedynym organizatorem wakacyjnego wypoczynku dzieci i młodzieży na terenie Ozorkowa). Swoim uporem i autorytetem Zbigniew Borowski zjednywał sojuszników i przyjaciół harcerstwa oraz zabiegał o fundusze na sprzęt obozowy. Powołał Radę Przyjaciół Harcerstwa, która wspierała działania hufca. Dzięki jego zaangażowaniu i staraniom ówczesnych instruktorów, a także pomocy władz miasta oraz społeczeństwa w 1968 r. ufundowany został sztandar hufca. Uroczystość wręczenia sztandaru należy do najważniejszych wydarzeń w historii Hufca ZHP Ozorków.<br /> 
Swoim doświadczeniem Zbigniew Borowski wspierał kolejnych komendantów hufca. Dbał o hufcowy majątek oraz finanse i wizerunek. W 2004 r., w okresie bardzo trudnym dla harcerstwa w Ozorkowie, pomógł w reaktywowaniu Rady Przyjaciół Harcerstwa i działał w niej przez następne lata.<br />
Był dla hufca wielkim autorytetem – zawsze uczciwy, obowiązkowy i wymagający. Służbę harcerską jak i też swoją pracę zawodową traktował zawsze bardzo poważnie, choć w życiu prywatnym miał duże poczucie humoru.<ref>Opracowano na podstawie „Harcerstwo w Ozorkowie 1912-2012, ludzie, wydarzenia, wspomnienia, dokumenty, fotografie”, Marron Edition Łódź – Ozorków 2013.</ref>
==Funkcje społeczne==
*Wieloletni przewodniczący Rady Nadzorczej Ozorkowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. To z jego inicjatywy posiedzenia rady stały się dla jej członków bezpłatne.
*Członek zarządu WOPR w Koninie.
*Od 2002 r. aż do rozwiązania klubu wiceprezes Miejskiego Klubu Piłkarskiego „Bzura”.
*Komendant Hufca ZHP Ozorków w l. 1967-1973.
==Zainteresowania i pasje==
Całe swoje życie pasjonował się muzyką, grając na perkusji. Na przełomie l. 60. i 70. XX w. grał w zespole muzycznym działającym przy [[Miejski Ośrodek Kultury|MOK]] w Ozorkowie. Był też zapalonym motorowodniakiem i jako ratownik uratował życie wielu osób.

Menu nawigacyjne