Zmiany

Syn Był najstarszym dzieckiem urzędnika fabryki schlösserowskiej, Adama Ubysza, i córki łódzkiego przedsiębiorcy, Heleny z Niteckich. Studiował prawo i nauki społeczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz po wojnie na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów nie skończyłJego ciotką była nauczycielka [[Żukowska Maria|Maria Żukowska]]. W 1938 rPrapradziadek Wincenty Ubysz był kapitanem wojska Księstwa Warszawskiego. pracował Brał udział w Rozgłośni Polskiego Radia wojnach napoleońskich w Wilnie jako spiker.<br />Uczestnik kampanii wrześniowej, walczył jako ochotnik w obronie Warszawy. Po kapitulacji przebywał w Krakowie. W 1940 r. śmierć ojca zmusiła go do przeprowadzenia się. Przeniósł 4 Pułku Piechoty i wyróżnił się do Warszawy, gdzie wstąpił do podziemnej Armii Krajowej. Był jedną z osób współtworzących "Błyskawicę", a także dowódcą patrolu megafonowego nr 2 Biura Informacji i Propagandy AK. Napisał wiele wierszy dotyczących powstania, najbardziej znane to "Stare Miasto", "Manifest" i "Ostatni Komunikat". Kontuzjowany odwagą w czasie Powstaniabitwie pod Almonacid, po kapitulacji Warszawy przebywał w szpitalu jenieckim w Zeithein (od 13.10.1944 r.). 6 kwietnia 1945 r. przeniesiony do Stalagu IV B Mühlbergza co otrzymał Krzyż Legii Honorowej.

Wydał Mieczysław Ubysz studiował prawo i nauki społeczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w 1945 rWilnie oraz po wojnie na Uniwersytecie Warszawskim. w Niemczech tomik wierszy ptStudiów nie skończył. "Czas wirujący", a w 1946 W 1938 r. tomik pt. "Brew". Do Polski wrócił pracował w 1947 r.W Polsce Ludowej, poza Antologią Polskiej Poezji Podziemnej 1939-1945 Jana Szczawieja, wiersze Ubysza nie były publikowane.<br />Zmarł w 1970 r., pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach Rozgłośni Polskiego Radia w Warszawie - kwatera B22Wilnie jako spiker.

Brał udział w kampanii wrześniowej walcząc jako ochotnik w obronie Warszawy. Po kapitulacji przebywał w Krakowie. W 1940 r. śmierć ojca zmusiła go do przeprowadzenia się. Przeniósł się do Warszawy, gdzie wstąpił do podziemnej Armii Krajowej. Był jedną z osób współtworzących "Błyskawicę", a także dowódcą patrolu megafonowego nr 2 Biura Informacji i Propagandy AK. Napisał wiele wierszy dotyczących powstania, najbardziej znane to ''Stare Miasto'', ''Manifest'' i ''Ostatni Komunikat''. Kontuzjowany w czasie Powstania, po kapitulacji Warszawy przebywał w szpitalu jenieckim w Zeithein (od 13.10.1944 r.). 6 kwietnia 1945 r. został przeniesiony do Stalagu IV B Mühlberg. W 1945 r. wydał w Niemczech tomik wierszy pt. ''Czas wirujący'', a w 1946 r. tomik pt. ''Brew''. Do Polski wrócił w 1947 r. W Polsce Ludowej, poza ''Antologią Polskiej Poezji Podziemnej 1939-1945'' Jana Szczawieja, wiersze Ubysza nie były publikowane.  Zmarł w 1970 r., pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie - kwatera B22. Władysław Bartoszewski nazwał go "zapomnianym poetą walczącej Warszawy".