Zmiany

[[Plik:Pietrasiewicz2.jpg|150px200px|thumb|prawo|Edward Pietrasiewicz]]'''Edward Pietrasiewicz''' (ur. 4 września 1863 r. w Łęce koło k. Puław, zm. 11 czerwca 1948 r. w Częstochowie) – kandydat praw, notariusz.

W l. latach 90. XIX wieku w. studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po przeniesieniu Później pracował najprawdopodobniej jako adwokat przysięgły przy Sądzie Okręgowym w Warszawie<ref>Informacje z l. 1903-1914.</ref>. W 1918 r. decyzją Ministra Sprawiedliwości został rejentem (notariuszem) w Ozorkowie<ref>Dziennik Urzędowy Królewsko-Polskiego Ministerstwa Sprawiedliwości, Warszawa 1918, nr 8.</ref>, wobec czego przeniósł się do Ozorkowa piastował tutaj funkcję notariuszaz Warszawy. W jego kancelarii notarialnej podpisywane były podpisywane umowy przedwojennych ważnych dla miasta przedwojennych przedsiębiorstw, m. in. Banku Spółdzielczego w 1924 r., Nr REP 564 z dnia dn. 15 lipca 1924 r., potwierdzającym potwierdzająca, że Towarzystwa Oszczędnościowo [[Towarzystwo Pożyczkowo- Pożyczkowego Oszczędnościowe]] w Ozorkowie z mocy ustawy o spółdzielniach przeistoczyło się w Bank Spółdzielczy w Ozorkowie.<ref>http://www.bs-ozorkow.pl/o-banku/historia-banku</ref>.

Edward Pietrasiewicz oprócz działalności zawodowej (notarialnej), był człowiekiem wielkodusznym Był członkiem zrzeszenia rejentów i miał marzenie, aby Ozorków stał się uzdrowiskiempisarzy hipotecznych. Zainwestował olbrzymie jak na ówczesne czasy pieniądze w wywiercenie artezyjskiej głębinowej studni (150 m), z której trysnęła ciepła woda (24°C)Stanowisko ozorkowskiego notariusza piastował do 1933 r. Chciał<ref>„Notarjat Hipoteka”, aby wszyscy ozorkowianie z tej wody w przyszłości korzystaliWarszawa 1933, gdyby Ozorków stał się uzdrowiskiemnr 28. Podobne marzenia zrealizowano obecnie w niedalekim Uniejowie</ref>.

Po śmierci żony przeniósł Oprócz działalności zawodowej (notarialnej) był człowiekiem wielkodusznym i miał marzenie, aby Ozorków stał się do Częstochowyuzdrowiskiem. Zainwestował olbrzymie jak na ówczesne czasy pieniądze w wywiercenie artezyjskiej głębinowej studni (150 m), gdzie zmarł z której trysnęła ciepła woda (24°C). Chciał, aby wszyscy ozorkowianie z tej wody w przyszłości korzystali, gdyby Ozorków stał się uzdrowiskiem. Podobne marzenia zrealizowano obecnie w 1948 rniedalekim Uniejowie.