Zmiany

'''Zbigniew Borowski''' (ur. 31 marca 1941 r. w Ozorkowie, zm. 16 listopada 2009 też r. w Ozorkowie), – technik protetyki stomatologicznej, przewodniczący Rady Nadzorczej Ozorkowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, wieloletni Komendant Hufca ZHP Ozorków.

Urodził się jako syn Stanisława i Bronisławy z domu d. Pietruszewskiej. W 1960 r. ukończył nieistniejące już dzisiaj Państwowe Liceum Techniki Dentystycznej znajdujące się w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 114 i po krótkim okresie służby wojskowej jeszcze tego samego roku podjął pracę w Wydziale Zdrowia Opieki Zdrowotnej w Zgierzu. Od 1961 do 1969 r. Pracował w Szpitalu MSW w Łodzi przy ul. Północnej, w l. W latach 1969-2001 1969–2001 w Miejskiej Przychodni Zdrowia w Ozorkowie, a w latach 2001-2009 l. 2001–2009 w NZOZ Bor-Med.

*Od 2002 r. aż do rozwiązania klubu pełnił funkcję v-ce prezesa Miejskiego Klubu Piłkarskiego „Bzura”.

W latach l.1967-1973 pełnił funkcję komendanta Hufca Ozorków. Podczas jego kadencji ozorkowskie harcerstwo przeżywało znaczący rozwój: powstały nowe drużyny zuchowe, harcerskie, starszo harcerskie (szkolne i środowiskowe), szczepy harcerskie działały we wszystkich szkołach podstawowych, zostały utworzone referaty programowe hufca. Przedsięwzięcia hufca przygotowywane były solidnie i z dużym rozmachem. Hufiec uczestniczył w wielu akcjach ogólnopolskich. Dla licznego grona młodych ozorkowian co roku organizowano Harcerską Akcję Letnią i Zimową oraz nieobozową Akcję Letnią (hufiec był wtedy jedynym organizatorem wakacyjnego wypoczynku dzieci i młodzieży na terenie Ozorkowa).Swoim uporem i autorytetem Zbigniew Borowski zjednywał sojuszników i przyjaciół harcerstwa oraz zabiegał o fundusze na sprzęt obozowy. Powołał Radę Przyjaciół Harcerstwa, która wspierała działania hufca. Dzięki jego zaangażowaniu i staraniom ówczesnych instruktorów, a także pomocy władz miasta oraz społeczeństwa w 1968 r. ufundowany został sztandar hufca. Uroczystość wręczenia sztandaru należy do najważniejszych wydarzeń w historii Hufca Ozorków.<br />

Był dla hufca wielkim autorytetem – zawsze uczciwy, obowiązkowy i wymagający. Służbę harcerską jak i też swoją pracę zawodową traktował zawsze bardzo poważnie, choć w życiu prywatnym miał duże poczucie humoru.<ref>Opracowano na podstawie „Harcerstwo w Ozorkowie 1912-2012, ludzie, wydarzenia, wspomnienia, dokumenty, fotografie”, Marron Edition Łódź – Ozorków 2013.</ref>

Całe swoje życie pasjonował się muzyką grając na perkusji. W lNa przełomie lat 60. 60/i 70-tych . XX wieku w. grał w zespole muzycznym działającym przy MOK-u w Ozorkowie. Był też zapalonym motorowodniakiem i jako ratownik uratował wiele żyć ludzkich.