822
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Ochotnicza Straż Pożarna w Ozorkowie (tekst źródłowy)
Wersja z 10:05, 20 lip 2016
, 10:05, 20 lip 2016→1945-1979
6 września 1939 r. ozorkowscy strażacy pod dowództwem naczelnika Wacława Tylmana wyjechali na pomoc Warszawie. Jednostka miejska połączyła się z jednostką fabryczną i stacjonowały one przy ul. Sienkiewicza. Brały udział w akcjach ratowniczych przy gaszeniu pożarów na Zamku Królewskim, w Ubezpieczalni Społecznej, Szpitalu Żydowskim przy ul. Skierniewickiej, fabryce Wedla, Katedrze św. Jana, Szpitalu Św. Ducha, Wojskowych Magazynach Mięsnych, Magazynach Zbożowych, fabryce makaronów, fabryce amoniaku i innych zakładach i budynkach mieszkalnych na terenie Warszawy. Podczas przedzierania się przez Puszczę Kampinoską zginął Kazimierz Przyczyń. Trzech strażaków zostało rannych, w tym jeden dwukrotnie. Tymczasem, gdy 7 września Niemcy wkroczyli do Ozorkowa, na ul. Berka Joselewicza patrol zauważył biegnącego w kierunku remizy strażaka i otworzył ogień. Ludwik Węglewski stał się pierwszą ofiarą wojny w Ozorkowie. Po powrocie do miasta szeregi strażaków umniejszały się w wyniku represji. W obozach koncentracyjnych zginęli: Henryk Kaźmierczak, [[Kropp Wacław|Wacław Kropp]] i Stefan Fagas.
=== 1945-1979 1975 ===Po zakończeniu II wojny światowej OSP Ozorków szybko w Ozorkowie wznowiła działalnośćjuż w kwietniu 1945 r. Rozpoczęto poszukiwania zrabowanego sprzętuna terenie całej Polski. Aby skompletować części, wykorzystywano zniszczone i porzucone samochody wojskowe. 1 lutego Społeczność odpowiedziała na apel straży i wsparła ich finansowo. W l. 1946-1947 r. odbyło się uroczyste poświęcenie samochodu wozów strażackich i sztandaru. Strażacy otrzymali gotowe mundury. Lata 1951-1956 to czas zmian w strukturze organizacyjnej OSP w Polsce. Dzieje ozorkowskiej jednostki z tego czasu są nieznane. W październiku 1956 r. skład zarządu nastąpiły radykalne zmiany i całej jednostki uległ odmłodzeniupowrót do mozolnej pracy. Prezesem ponownie zostaje [[Rosiński Wincenty|Wincenty Rosiński]]. Straż odbudowała się w wyniku napływu nowych ochotników. Jak dawniej organizowano loterie, zabawy i zbiórki uliczne. Skompletowano sprzęt i zdobyto umundurowanie dla 28 strażaków. W l. 1960-1961 dokonano kapitalnego remontu strażnicy, a kilka lat później zyskano nowy sztandar ufundowany przez Miejską Radę Narodową w Ozorkowie i samochód pożarniczy GBM. Zorganizowano Sztandar ten został odznaczony Złotym Medalem Zasługi dla Pożarnictwa. W latach 60. zorganizowano także młodzieżowe drużyny pożarnicze: męską i żeńską, a strażacy zaangażowali się w ogólnopolską akcję zbiórki na Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy. Z każdym roku przybywało nowoczesnego sprzętu, a jednostka zyskiwała coraz większe uznanie władz i społeczeństwa. W 1968 r. strażnicę przekazano nowo powstałej Zawodowej Straży Pożarnej. Rok później na terenie Ozorkowa OSP i ZSP zorganizowały powiatowe zawody OSP i MDP. W latach 70. zajęto się werbowaniem nowych członków czynnych i popierających oraz pracą z drużynami młodzieżowymi. W 1973 r. powstał Klub Weteranów, działający do połowy lat 80.
Do najsłynniejszych akcji ratowniczo-gaśniczych z tego okresu należą:
* 1958 – pożar budynku Ligi Przyjaciół Żołnierza w Łęczycy
* 1961 – akcja przeciwpowodziowa w Ozorkowie i pożar Młyna Gospodarczego w Kutnie
* 1971 – pożar w Spicimierzu (spłonęło ponad 60 budynków)
=== Lata 80. ===
