1592
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Wprowadzenie nowego hasła
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
'''Józef Józefowicz''' (ur. 20 lutego 1886 r. w Ozorkowie, uznany za zmarłego w 1946 r.), działacz ruchu robotniczego.
==Biografia==
Józef Józefowicz urodził się w rodzinie Władysława Józefowicza, ogrodnika i Józefy z Mateckich. Był bratem [[Józefowicz Wincenty|Wincentego Józefowicza]], a także Adama Józefowicza, ojca [[Sałacińska Barbara|Barbary Sałacińskiej]].
Jako młody człowiek zapisał się do organizacji bojowej SDKPiL<ref>Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy.</ref>. Wielokrotnie aresztowany za agitację przeciwrządową, wymuszanie przerywania pracy, rozpowszechnianie literatury nielegalnej w przedsiębiorstwach ozorkowskich i okolicznych, w tym majątku Sokolniki.
W czerwcu 1910 r. skazany na dwuletni pobyt w Czerdyńskim Kraju guberni Permskiej pod nadzorem policji.
Po powrocie pracował jako robotnik rolny min. w Bielawach w powiecie łęczyckim.
W 1916 r. założył rodzinę, a później osiadł w Łodzi, gdzie długie lata pracował jako woźny szkoły powszechnej.
We wrześniu 1939 r. odłączył się do rodziny ewakuującej się z Łodzi do Ozorkowa i zaginął w trakcie działań wojennych.
Uznany za zmarłego z dniem 9 maja 1946 r. Jego symboliczny grób mieści się na cmentarzu Św. Anny w Łodzi w sektorze kw.81, l.14, gr.15
''<small>Oprac. '''Wojciech Kowalczyk''', wnuk</small>''
==Przypisy==
'''Józef Józefowicz''' (ur. 20 lutego 1886 r. w Ozorkowie, uznany za zmarłego w 1946 r.), działacz ruchu robotniczego.
==Biografia==
Józef Józefowicz urodził się w rodzinie Władysława Józefowicza, ogrodnika i Józefy z Mateckich. Był bratem [[Józefowicz Wincenty|Wincentego Józefowicza]], a także Adama Józefowicza, ojca [[Sałacińska Barbara|Barbary Sałacińskiej]].
Jako młody człowiek zapisał się do organizacji bojowej SDKPiL<ref>Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy.</ref>. Wielokrotnie aresztowany za agitację przeciwrządową, wymuszanie przerywania pracy, rozpowszechnianie literatury nielegalnej w przedsiębiorstwach ozorkowskich i okolicznych, w tym majątku Sokolniki.
W czerwcu 1910 r. skazany na dwuletni pobyt w Czerdyńskim Kraju guberni Permskiej pod nadzorem policji.
Po powrocie pracował jako robotnik rolny min. w Bielawach w powiecie łęczyckim.
W 1916 r. założył rodzinę, a później osiadł w Łodzi, gdzie długie lata pracował jako woźny szkoły powszechnej.
We wrześniu 1939 r. odłączył się do rodziny ewakuującej się z Łodzi do Ozorkowa i zaginął w trakcie działań wojennych.
Uznany za zmarłego z dniem 9 maja 1946 r. Jego symboliczny grób mieści się na cmentarzu Św. Anny w Łodzi w sektorze kw.81, l.14, gr.15
''<small>Oprac. '''Wojciech Kowalczyk''', wnuk</small>''
==Przypisy==
