Zmiany

Wilhelm Werner (bo tego imienia używał) został sprowadzony przez [[Starzyński Ignacy|Ignacego Starzyńskiego ]] z Warszawy do Ozorkowa po zakończeniu perypetii związanych z dokumentem lokacyjnym. Po przyjeździe otrzymał działkę przy ulicy Browarnej (obecnie Wigury) na [[Strzeblew|Strzeblewie ]] w pobliżu Stawu Strzeblewskiego.W kwietniu 1821 r. rozpoczął on budowę domu mieszkalnego i farbiarni. Dom zbudował z drewna, budynek farbiarni postawił murowany. Dla lepszego dostępu do wody przekopał kanał od głównego koryta [[Bzura|Bzury]], przeprowadzając go obok domu.

Już w tym czasie, co jest warte odnotowania, dwa główne rody ozorkowskie po raz pierwszy połączyły się. Siostra Christiana Wilhelma Wernera - Henrietta Wilhelmina Werner - poślubiła [[Schlösser Friedrich Mathias|Mathiasa Fryderyka Schlóssera]].

Wilhelm Werner był też właścicielem [[Leśmierz|Leśmierza]]. Przed 1830 r. kupił także dużą posiadłość w Lućmierzu. Zakupioną tam wieś przekształcono na folwark z dworem (obecnie Lućmierz - dworek). Do posiadłości Wernera należał także las. Ogółem posiadłość ta liczyła 3106 mórg. Nazwisko Werner łączono także z majątkami w Leźnicy Wielkiej (obecnie lotnisko), Karsznicach, [[Skotniki|Skotnikach]], [[Borszyn|Borszynie]]. Pod względem finansowym szło mu nadal znakomicie. Nawet regres, który zrujnował cały przemysł wełniany (po upadku powstania listopadowego), nie dotknął Wernera. Jemu bowiem nie robiło różnicy, że zamiast wełny farbuje bawełnę, na którą był ogromny popyt w kraju. Z chwilą, gdy nastąpił krach finansowy związany z budową nowego kościoła ewangelickiego w Ozorkowie, Christian Werner ofiarował ogromną sumę, która pozwoliła ukończyć budowę.