Zmiany

Mimo że Ozorków nie urzekł Schlösserów, podjęli oni decyzję o założeniu przędzalni w okolicy stawu „Piła” (dziś rejon parku miejskiego). Na mocy umowy z 3 listopada 1821 r. Friedrich Mathias i Heinrich Schlösserowie stali się dzierżawcami tego terenu. Starzyński zobowiązał się do zwrotu kosztów w wypadku wycofania się przemysłowców oraz do wybudowania piętrowego budynku do końca czerwca 1822 r. Parter był przeznaczony na przędzalnię, a piętro na mieszkania braci Schlösserów<ref>Fabryka spłonęła w 1893 r. Jedynym śladem po niej jest wzniesienie w parku miejskim i widoczne na nim resztki murów.</ref>. Ponadto, ofiarował im plac na [[Strzeblew|Strzeblewie]]. W końcu czerwca 1822 r. Schlösserowie rozpoczęli ustawianie nowoczesnych maszyn przędzalniczych, które przetransportowali drogą morską z Anglii. Następnym krokiem braci było spisanie nowej umowy, zgodnie z którą dziedzic Ozorkowa rozpoczął naliczanie czynszu od 1 października 1822 r. Przystąpiono do naboru robotników, proponując im bardzo dobre warunki płacowe. Uczniowie i czeladnicy sukienniczy poczęli odchodzić od swoich majstrów, co spotkało się z ostrą reakcją ze strony ozorkowskiego cechu<ref>Władze cechu zabroniły czeladnikom pracy w fabryce schlösserowskiej, ale władze Królestwa Polskiego poparły Schlösserów.</ref>.

== Zakłady Friedricha Mathiasa Schlössera ==

== Praca społeczna ==

Friedrich Mathias Schlösser był inicjatorem pomocy dla ubogich mieszkańców Ozorkowa. Ponadto, założył szkołę niedzielną, którą następnie sponsorował. Urządził także dostępny dla wszystkich mieszkańców park. Od swoich pracowników wymagał godnego postępowania, jednocześnie traktując ich w sposób patriarchalny. W jednym z pomieszczeń [[Motarnia|motarni]] założył pierwszą w Królestwie Polskim "Kasę Chorych". Żaden pracodawca nie myślał dotąd o ochronie zdrowia swoich robotników.

== Bibliografia ==