Zmiany

Osada pochodzi z okresu środkowego neolitu (4350-3350 p.n.e). W Borszynie występowały bogato zdobione amfory. Z późnego okresu neolitu pochodzą z tego terenu zabytki kultury ceramiki sznurkowej<ref>T. Nowak, ''Pradzieje obszaru dzisiejszej gminy Ozorków'', [w:] ''Gmina Ozorków, Historia i współczesność'', red. L. Sztompka, Ozorków 2014, s. 13.</ref>. Pierwsze wzmianki o Borszynie pojawiły się 22 lipca 1391 r. W l. 1407-1417 był własnością synów Prędoty ze Śniatowy z rodu Łazęków i sędziego łęczyckiego(1417-1422)<ref>Tenże, ''Średniowiecze i czasy nowożytne na obszarze dzisiejszej gminy Ozorków'', [w:] Tamże, s. 17, 23. </ref>. W XV-XVI w. nastąpiło rozdrobnienie działów pomiędzy właścicielami. W XVI w. wieś była w posiadaniu szlachty i w tym samym okresie powstał w Borszynie folwark. Do 1868 r. Borszyn był gminą wiejską. W XIX w. właścicielem majątku Borszyn był Dziekanowski. Jego córka wyszła za mąż za syna Ferdynanda Wernera, związanego z [[Cukrownia Leśmierz|Cukrownią w Leśmierzu]] i Leźnicą Wielką i wniosła mu w posagu Borszyn.<br />Według spisu miejscowości należących do guberni Kaliskiej z 1912 r. istniały 3 jednostki osadnicze o nazwie Borszyn należące wówczas do gminy Tkaczew: Borszyn kolonia i folwark, Borszyn pod Solcą kolonia po byłym folwarku i Borszyn kolonia po byłym folwarku. Właścicielem pierwszego Borszyna byli uwłaszczeni włościanie oraz Henryk i Maria Dąbrowscy, natomiast drugiego i trzeciego spółka bankowa.<ref>Gmina OzorkówT. Historia i WspółczesnośćStolarczyk, Dzieje współczesności na obszarze dzisiejszej gminy Ozorków 2014, ss[w:] Tamże, s. 13, 17, 59.</ref>.