Zmiany

Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Dodane 495 bajtów ,  23:23, 4 lut 2016
brak opisu edycji
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
[[Plik:Józef Zajączek.PNG|mały|prawo|Józef Zajączek, portret pędzla nieznanego malarza polskiego przed 1826 rokiem]]
'''Józef Zajączek''' (ur. 10 marca 1752 r. w Kamieńcu Podolskim, zm. 28 lipca 1826 r. w Warszawie) - książępolityk, wolnomularz, generał polski i francuski, politykuczestnik wojen napoleońskich, poseł na Sejm Czteroletni , senator wojewoda Królestwa Polskiego, Namiestnik Królestwa Polskiego (1788–17921815-1826), uczestnik wojen napoleońskich; od 1815 1818 r. Namiestnik Królestwa Polskiego.książę warszawski<br /ref>== Prolog==Podpis genTytuł nadany przez cara Aleksandra I - A. Korobowicz, W. Józefa Zajączka nadał moc prawną '''Aktowi Lokacyjnemu<ref>Postanowienie Nr 109 o wyniesieniu osady rzemieślniczej Ozorków do rzędu miast prywatnych w Królestwie PolskimWitkowski, Historia ustroju i prawa polskiego (1772-1918), WarszawaKraków 2003, 30 stycznia 1816 rs. 128.</ref> i z dniem 30 stycznia 1816 r. Ozorków''' stał się miastem prywatnym w Królestwie Polskim. Jeden raz gen. Zajączek był przejazdem '''w Ozorkowie'''. Ozorkowianie docenili zasługi Generała i nadali imię gen. Józefa Zajączka jednej z głównych ulic miasta. Nazwa istniała przez prawie 100 lat do 1920 r. Dziś jest to ulica Listopadowa.<br />
==Biografia==
Urodził się w bogatej rodzinie szlacheckiej. Jego ojcem był Antoni ZajączekSyn Antoniego Zajączka, herbu Świnka a matką Marianna i Marianny z Cieszkowskich herbu Dołęga. Czując wojskowe powołanie już od Od 16 roku życia był służył w wojsku koronnym . Brał udział w konfederacji barskiej. Po upadku konfederacji przebywał na emigracji, m.in. we Francji, gdzie dosłużył się stopnia pułkownikasłużył w armii. Po powrocie do kraju służył w gwardii przybocznej hetmana wielkiego koronnego Franciszka Ksawerego Branickiego. W latach 1789-1792 Następnie był posłem na Sejm Czteroletni. W 1792 r. , będąc już w randze generała-majora walczył pod rozkazami księcia Józefa Poniatowskiego, brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej w obronie Konstytucji 3 maja. Odznaczył się w bitwie pod Zieleńcami, po której został odznaczony nowo ustanowionym orderem Virtuti Militari. Rozbity pod Chełmem wycofał Po przegranej wojsk polskich podał się do Warszawy, gdzie dymisji i udał się na emigrację. Następnie brał udział w obronie stolicy. Podczas obrony Pragiinsurekcji kościuszkowskiej, walczył w czasie oblężenia, został ciężko rannybitwie pod Racławicami. Po wyzdrowieniu upadku powstania wyjechał z Warszawy (w czasie powstania był odpowiedzialny za obronę Pragi) do Galicji, gdzie . Tu został aresztowany i osadzony w twierdzy w Ołomuńcu. W 1795 r. został zwolniony.<br /> Następnie wyemigrował do Francji, gdzie wstąpił do wojska pod rozkazy Napoleona. Jako generał brygady brał Brał udział we wszystkich w kampaniach napoleońskich, m.in.: w kampanii pruskiej 1807, w wojnie polsko-austiackiej 1809, w wyprawie na Moskwę 1812. Podczas kampanii moskiewskiej dostał się do niewoli rosyjskiej.<br /> Nazwisko generała Józefa Zajączka zostało uwiecznione na Łuku Triumfalnym w Paryżu. W 1807 r. Napoleon nadał Józefowi Zajączkowi rozległe dobra ziemskie w województwie kaliskim, w tym Opatówek.<br />Po klęsce Napoleona mianowany przez cara Aleksandra I Namiestnikiem Królestwa Polskiego, funkcję tę sprawował dożywotnio. W tym okresie był politykiem uległym wobec władz rosyjskich. Car zaakceptował wcześniejsze nadania ziemskie cesarza Napoleona.Józef Zajączek pod koniec życia osiadł w dobrach opatowskich. Zmarł w Warszawie, w Pałacu Namiestnikowskim. Pochowany został w Opatówku pod Kaliszem.<br />== Związek z Ozorkowem==Podpis gen. Józefa Zajączka widnieje pod aktem lokacyjnym <ref>Postanowienie Nr 109 Podczas kampanii moskiewskiej o wyniesieniu osady rzemieślniczej Ozorków do rzędu miast prywatnych w 1812 Królestwie Polskim, Warszawa, 30 stycznia 1816 r.</ref> z dniem 30 stycznia 1816 r. utracił nogę i dostał Wówczas Ozorków stał się miastem prywatnym w Królestwie Polskim. Józef Zajączek w okresie Królestwa Kongresowego był przejazdem w Ozorkowie. Jedna z głównych ulic Ozorkowa, prowadząca ze Zgierza do niewoli rosyjskiejŁęczycy, została wówczas nazwana imieniem gen. Józefa Zajączka. Nazwa ta istniała przez całe stulecie. Obecnie jest to ulica Listopadowa.<br />W czasie gdy Józef Zajączek przebywał w swych opatowskich dobrach, miasteczko rozwijało się pod względem gospodarczym. Wówczas zmienił orientację polityczną idąc na służbę do cara Aleksandra IOpatówek z osady rolniczej stał się miasteczkiem o charakterze przemysłowym. Powstała wtedy fabryka sukiennicza. Ta posiadłość jest kojarzona z Ozorkowem, gdyż w 1878 r. za cenę 435 tys. rubli właścicielem tych włości stał się ozorkowski fabrykant, Karol Schlösser.<br />== Odznaczenia ==*Ojczyzna Obrońcy Swemu*Order Orła Białego*Krzyż Komandorski Orderu Virtuti Militari*Order św. Andrzeja *Order Czarnego Orła*Krzyż Komandorski Legii Honorowej*Order św. Stanisława*Order św. Anny.
Podobnie i car Aleksander był życzliwy Zajączkowi mianując go namiestnikiem Królestwa Polskiego. Car zaakceptował nadania francuskiego cesarza a nawet odwiedził Zajączka w jego dobrach opatowskich, wracając w 1815 roku z „balu wiedeńskiego” . Na cześć wizyty cara Zajączek kazał postawić dwa obeliski przy wjeździe do swojej posiadłości. W 1818 roku car dał kolejny dowód swej życzliwości ofiarowując Zajączkowi mitrę książęcą.<br /> Zajączek osiadł w dobrach opatowskich, wybudował pałac, urządził wspaniały park, który jeszcze dziś zachwyca swym pięknem. Ta posiadłość jest kojarzona '''z Ozorkowem'''. Powód jest prosty. Otóż w 1878 r. za cenę 435 tys. rubli właścicielem tych wspaniałych włości stał się '''ozorkowski fabrykant, Karol Schlösser'''.<br /> Józef Zajączek zmarł w Warszawie, w Pałacu Namiestnikowskim (obecnie siedziba Prezydenta RP). Pochowany został w Opatówku pod Kaliszem.<br /> ==ŹródłaBibliografia:==* Stanisław Małyszko , Majątki Wielkopolskie Powiat Kaliski, t. IV, Szreniawa 2000 r.
* Encyklopedia Popularna PWN, red. J. Kofman, Warszawa 1993 r.
* Encyklopedia Powszechna, Wydawnictwo Gutenberga, Kraków – Warszawa 1994 r.

Menu nawigacyjne