Schlösser Paulina Matylda: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> == Bibliografia == # Górny P. A., ''Cmentarz ewangelicko-augsburski w Ozorkowie'', Ozorków 2010. # Górny P. A., ''Przemysł s...") |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | ||
| + | '''Paulina Matylda Schlösser''' (ur. 4 listopada 1829 r. w Ozorkowie, zm. 6 lutego 1904 r. w Ozorkowie) – żona Henryka Wilhelma Schlössera, a po jego śmierci właścicielka fabryki na Strzeblewie. | ||
| + | |||
| + | == Życiorys == | ||
| + | Paulina Matylda urodziła się jako szóste dziecko farbiarza [[Werner Christian Wilhelm|Christiana Wilhelma Wernera]] i jako trzecie dziecko Matyldy z Reitzensteinów. Używała imienia Matylda. W 1852 r. poślubiła [[Schlösser Henryk Wilhelm|Henryka Wilhelma Schlössera]], z którym nie miała potomstwa. | ||
| + | |||
| + | Małżeństwo Schlösserów, dysponujące znaczącym majątkiem, było znane ze swojej działalności charytatywnej i filantropijnej. Wspólnie prowadzili wiele akcji dobroczynnych na rzecz ozorkowian. Wspomagali wszystkich potrzebujących, szczególną troską otaczając najbiedniejszych. Przyjaźnili się z ks. Edwardem Lemonem, pastorem tutejszej parafii ewangelicko-augsburskiej, co musiało wpłynąć na decyzje testamentowe. Ich realizatorką stała się owdowiała Matylda Schlösser. | ||
| + | |||
| + | Do śmierci męża, jak wszystkie kobiety w rodzinie Schlösserów, pozostawała w cieniu. Pełniła rolę matki i gospodyni. Po 1884 r. spadło na nią wiele obowiązków. W spadku otrzymała fabrykę na Strzeblewie i pałac przy ul. Łęczyckiej. Tę pierwszą oddała w dzierżawę swojej szwagierce, [[Schlösser Natalia|Natalii Schlösser]]. Ogólnym dyrektorem zakładów schlösserowskich był Władysław Janasz. | ||
| + | |||
| + | 4 lipca 1894 r. razem z [[Schlösser Natalia|Natalią Schlösser]], Karolem Adolfem Schlösserem, Władysławem Janaszem i Konstantym Janaszem zawiązała spółkę pod nazwą „Towarzystwo Schlösserowskiej Przędzalni Bawełny i Tkalni w Ozorkowie. Spółka Akcyjna”. Rozpoczęło ono swoją działalność 1 listopada 1894 r. | ||
| + | |||
| + | Dokonała wielu zapisów na rzecz parafii i miasta. W 1904 r., przed śmiercią, przeznaczyła kwotę 5 tys. rubli na kościół św. Józefa w Ozorkowie. W 1880 r. wybudowała dom dla służby. Nie mieszkała w pałacu przy ul. Łęczyckiej, lecz w wybudowanym przez siebie obok pawilonie. Tam też zmarła. Była fundatorką kaplicy grobowej, w której spoczywa razem z mężem. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 15:29, 13 mar 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Paulina Matylda Schlösser (ur. 4 listopada 1829 r. w Ozorkowie, zm. 6 lutego 1904 r. w Ozorkowie) – żona Henryka Wilhelma Schlössera, a po jego śmierci właścicielka fabryki na Strzeblewie.
Życiorys
Paulina Matylda urodziła się jako szóste dziecko farbiarza Christiana Wilhelma Wernera i jako trzecie dziecko Matyldy z Reitzensteinów. Używała imienia Matylda. W 1852 r. poślubiła Henryka Wilhelma Schlössera, z którym nie miała potomstwa.
Małżeństwo Schlösserów, dysponujące znaczącym majątkiem, było znane ze swojej działalności charytatywnej i filantropijnej. Wspólnie prowadzili wiele akcji dobroczynnych na rzecz ozorkowian. Wspomagali wszystkich potrzebujących, szczególną troską otaczając najbiedniejszych. Przyjaźnili się z ks. Edwardem Lemonem, pastorem tutejszej parafii ewangelicko-augsburskiej, co musiało wpłynąć na decyzje testamentowe. Ich realizatorką stała się owdowiała Matylda Schlösser.
Do śmierci męża, jak wszystkie kobiety w rodzinie Schlösserów, pozostawała w cieniu. Pełniła rolę matki i gospodyni. Po 1884 r. spadło na nią wiele obowiązków. W spadku otrzymała fabrykę na Strzeblewie i pałac przy ul. Łęczyckiej. Tę pierwszą oddała w dzierżawę swojej szwagierce, Natalii Schlösser. Ogólnym dyrektorem zakładów schlösserowskich był Władysław Janasz.
4 lipca 1894 r. razem z Natalią Schlösser, Karolem Adolfem Schlösserem, Władysławem Janaszem i Konstantym Janaszem zawiązała spółkę pod nazwą „Towarzystwo Schlösserowskiej Przędzalni Bawełny i Tkalni w Ozorkowie. Spółka Akcyjna”. Rozpoczęło ono swoją działalność 1 listopada 1894 r.
Dokonała wielu zapisów na rzecz parafii i miasta. W 1904 r., przed śmiercią, przeznaczyła kwotę 5 tys. rubli na kościół św. Józefa w Ozorkowie. W 1880 r. wybudowała dom dla służby. Nie mieszkała w pałacu przy ul. Łęczyckiej, lecz w wybudowanym przez siebie obok pawilonie. Tam też zmarła. Była fundatorką kaplicy grobowej, w której spoczywa razem z mężem.
Bibliografia
- Górny P. A., Cmentarz ewangelicko-augsburski w Ozorkowie, Ozorków 2010.
- Górny P. A., Przemysł starszy od miasta, Ozorków 2014.
- Makarewicz Z., Dzieje rodziny Schlösserów z Ozorkowa do 1914 roku, W: Zgierskie Zeszyty Regionalne, t. IV, Zgierz 2009.
Oprac. Marianna Różalska
