Zmiany

Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Usunięte 120 bajtów ,  10:05, 18 wrz 2017
Dodanie linka
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>=Historia=
==Geneza==
 Historia powstania Orkiestry Dętej dętej w Ozorkowie rozpoczyna się z końcem XIX w. Obowiązująca od 12 grudnia 1818 1890 r. ustawa<ref>Ustawa Ministra Spraw Wewnętrznych z 12 grudnia 1890 r. , a obowiązująca od 1891 r. , o organizacji OSP w Królestwie Polskim.</ref> , dotycząca organizacji Straży Pożarnej w Nadwiślańskim Kraju<ref>Kraj Nadwiślański, ros. Priwislinskij kraj, nazwa używana przez władze Rosji carskiej na określenie Królestwa Polskiego, od 1867 sporadycznie, po 1874 r. powszechnie w dokumentach oficjalnych. Królestwo Polskie utworzono na mocy Traktatu Wiedeńskiego z 1815 r.</ref> , przewidziała istnienie takiego zespołu. O tym, że podjęto takie działania początkach jego istnienia mówią dokumenty z księgi przychodów i wydatków Ochotniczej Straży Pożarnej w Ozorkowie z 1899 r. Zorganizowany przez władze miejskie Ozorkowa , a zatwierdzony przez władze gubernialne<ref>Zezwalał na to statut normatywny OSP , wg Tadeusz Olejnik FUNKCJA KULTURALNO, ''Funkcja kulturalno-OŚWIATOWA OCHOTNICZYCH STRAŻY OGNIOWYCH W KROLESTWIE POLSKIM oświatowa ochotniczych straży ogniowych w Królestwie Polskim (DO do 1914 r.)'', ACTA UNIVERSITATIS LODZIENSIS, FOLIA HISTORICA 7, 1981.</ref> w Kaliszu zespół rozpoczął swą działalność już w roku następnym. Jego celem było:
*kształcenie nowych członków
*udział w uroczystościach państwowych i kościelnych
Przynależność do zespołu była pewnego rodzaju awansem społecznym, natomiast prowadzenie – zaszczytem. Dyrygenci zmieniali się rzadko. Funkcję tę pełnili przeważnie do śmierci. Zawsze byli opłacani przez władze. Orkiestranci uprawiali muzykę amatorsko.
==KapelmistrzowieOkres do II wojny światowej==Niewiele wiadomo o tych, którzy prowadzili orkiestrę do wybuchu II wojny światowej. Zachowane dokumenty podają, że regulamin zespołu dotyczył szczególnie młodych adeptów, a opracował go i wprowadził Bernard Miller. Regulamin ten był surowo przestrzegany. Nieobecność na zajęciach musiała być usprawiedliwiona, a wielokrotna groziła wydaleniem z orkiestry. Rodzice musieli także pokryć koszty związane z pobraną nauką gry na instrumencie. <br />Kolejnym dyrygentem był Jan Giziński. Absolwent Konserwatorium Muzycznego im. Heleny Kijeńskiej w Łodzi, batutę po poprzedniku przejął w 1935 r. Dbał on bardzo o poziom repertuaru i o grających orkiestrantów. Było ich dwudziestu sześciu. Ten skład osobowy dotrwał do 1 września 1939 r. Podczas okupacji orkiestra nie istniała. ==Okres powojenny==W 1945 r. z okazji zakończenia wojny na polecenie burmistrza Ozorkowa, [[Geraga Bolesław|Bolesława Geragi]], Jan Giziński zebrał grupę muzyków, by zagrali na uroczystej akademii z okazji wyzwolenia. Przez następne lata współpraca pomiędzy władzami miasta a pododdziałem [[Ochotnicza Straż Pożarna w Ozorkowie|OSP]], jakim była orkiestra dęta, nie układała się zbyt pomyślnie. Dotychczasowy kapelmistrz odszedł do innej pracy poza Ozorków. Starsi stażem muzycy szkolili we własnym zakresie młodszych, uzdolnionych adeptów muzyki, a orkiestra występowała sporadycznie na uroczystościach pogrzebowych, sportowych (wyścigi kolarskie) i rocznicowych. ==Reaktywacja==W 1954 r. reaktywował ją Antoni Jagodziński. Jego zaangażowanie w pracę w krótkim czasie wydało piękne owoce. Zespół zapraszany był na różne akademie, pochody i uroczystości państwowe oraz przeglądy. Sypały się pochwały, listy gratulacyjne, dyplomy i nagrody. Także sam dyrygent otrzymał wiele dowodów uznania. Do najważniejszych należą: Srebrny Medal za Zasługi dla Pożarnictwa i wpis do księgi zasłużonych obywateli m. Ozorkowa w 1976 r. Orkiestra pod jego kierownictwem zyskała rozgłos, uznanie władz i dlatego rok później - jako zespół – uzyskała wpis do księgi zasłużonych dla naszego miasta.  Po śmierci Antoniego Jagodzińskiego orkiestrę objął Jerzy Piotrowski. Zespół mając już duży, starannie opracowany repertuar, odnosił największe sukcesy w ciągu całej swojej działalności artystycznej. Od 10 marca 1956 r. opiekę i mecenat nad nim objęły Ozorkowskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego "Morfeo". Był dumą fabryki. Brał udział w ogólnopolskich przeglądach, jak na przykład w Koszalinie i Lesznie, zajmując wysokie miejsca.
W 1990 r. orkiestrę przejął syn zmarłego kapelmistrza, Paweł Piotrowski. Starał się godnie zastąpić ojca, ale zmiany polityczne i gospodarcze w kraju przyczyniły się do zapaści finansowej i zawieszenia działalności orkiestry.
 
==Ostatnie 20-lecie==
W 1993 r. zespół przejęła kobieta – dyrygent, jedyna w województwie łódzkim, absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi, [[Kolado-Frątczak Janina|Janina Kolado–Frątczak]]. Orkiestra wróciła pod „skrzydła” Ochotniczej Straży Pożarnej. Warunki materialne uległy jednak pogorszeniu. Pomoc ofiarowana przez miasto nie była wystarczająca, nie można było też liczyć na wsparcie finansowe likwidowanych fabryk. Mimo tych zawirowań zespół działał i odnosił sukcesy. Był ceniony i znany. W ostatnim okresie swojej działalności istniał pod patronatem [[Miejski Ośrodek Kultury|Miejskiego Ośrodka Kultury]].
Pogarszająca się sytuacja finansowa spowodowała jednak ostatecznie rozwiązanie zespołu w 2013 r.
 
 
=Kapelmistrzowie=
*1900-1902 - Aleksander Sienkiewicz
*1903-1904 – Gramens
*1993-2013 – Janina Kolado-Frątczak
==Okres do II wojny światowej==
Niewiele wiemy o tych, którzy prowadzili orkiestrę do wybuchu =Najważniejsze osiągnięcia=*1997 – II wojny światowej. Zachowane dokumenty podają, że regulamin zespołu dotyczył szczególnie młodych adeptów, a opracował go i wprowadził Bernard Miller. Regulamin ten był surowo przestrzegany. Nieobecność miejsce uzyskane na zajęciach musiała być usprawiedliwiona, a wielokrotna groziła wydaleniem z orkiestryPrzeglądzie orkiestr dętych woj. Rodzice musieli także pokryć koszty związane z pobraną nauką gry łódzkiego w Parzęczewie*1998 – III miejsce na instrumenciePrzeglądzie orkiestr dętych woj. łódzkiego w Konstantynowie ŁódzkimKolejnym dyrygentem był Jan Giziński, o którym bardzo cenne informacje uzyskaliśmy od jego brata, który też uczestniczył *1999 – występ na Mistrzostwach Świata Kadetek i Kadetów w pracach zespołu. Absolwent Konserwatorium Muzycznego im. Heleny Kijeńskiej zapasach w Łodzi batutę po poprzedniku przejął stylu wolnym*2002 – nagranie towarzyszące konduktowi żałobnemu w 1935 r. Dbał on bardzo o poziom repertuaru i o grających orkiestrantów. Było ich 26-ciu. Ten skład osobowy dotrwał do 1 września 1939 r. Podczas okupacji orkiestra nie istniałafilmie Jacka Filipiaka pt.„Zerwany” ==Okres powojenny== W 1945 r. z okazji zakończenia wojny *Uczestnictwo na polecenie burmistrza Ozorkowa, [[Geraga Bolesław|Bolesława Geragi]], Jan Giziński zebrał grupę muzyków, by zagrali lotnisku w Leźnicy Wielkiej na uroczystej akademii z okazji Wyzwolenia. Przez następne lata współpraca pomiędzy władzami miasta a pododdziałem [[Ochotnicza Straż Pożarna w Ozorkowie|OSP]] jaką była orkiestra dęta nie układała się zbyt pomyślnie. Dotychczasowy kapelmistrz odszedł do innej pracy poza Ozorków. Tym nie mniej starsi stażem muzycy szkolili przysiędze młodego rocznika*Udział we własnym zakresie młodszych, uzdolnionych adeptów muzyki a orkiestra występowała sporadycznie na wszystkich uroczystościach pogrzebowychpaństwowych, sportowych (wyścigi kolarskie) kościelnych i rocznicowych.  ==Reaktywacja== W 1954 r. reaktywował ją Antoni Jagodziński. Jego zaangażowanie miejskich, nie tylko w pracę w krótkim czasie wydało piękne owoce. Zespół zapraszany był na różne akademieOzorkowie, pochody ale i uroczystości państwowe oraz przeglądy. Sypały się pochwały, listy gratulacyjne, dyplomy i nagrody. Także sam dyrygent otrzymał wiele dowodów uznania. Do najważniejszych należą: w Łodzi<br />Dyrygent Janina Kolado-Frątczak za swą działalność artystyczną otrzymała Srebrny Medal za Zasługi dla Pożarnictwa i , wpis do księgi zasłużonych obywateli m. Ozorkowa w 1976 r. Orkiestra pod jego kierownictwem zyskała rozgłos, uznanie władz i dlatego rok później - jako zespół – uzyskała wpis do księgi zasłużonych obywateli dla naszego miasta.  Po śmierci Antoniego Jagodzińskiego orkiestrę objął Jerzy Piotrowski. Zespół mając już duży, starannie opracowany repertuar odnosi największe sukcesy w ciągu całej swojej działalności artystycznej. Od 10 marca 1956 r. opiekę i mecenat nad nim objęły Ozorkowskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego. Był dumą fabrykioraz inne dowody uznania. Brał udział w ogólnopolskich przeglądach, jak na przykład w Koszalinie i Lesznie, zajmując wysokie miejsca. W 1990 r. przejmuje go syn zmarłego kapelmistrza, Paweł Piotrowski. Stara się godnie zastąpić ojca, ale zmiany polityczne i gospodarcze w kraju przyczyniają się do zapaści finansowej i zawieszenia działalności orkiestry. ==Ostatnie 20-lecie==
W 1993 r. przejmuje „rozbitków” kobieta – dyrygent, jedyna w województwie łódzkim, absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi, Janina Kolado – Frątczak. Orkiestra wraca pod „skrzydła” Ochotniczej Straży Pożarnej. Warunki materialne ulegają jednak pogorszeniu. Pomoc ofiarowuje miasto. Niestety, jest ona niewystarczająca na potrzeby sprawnej działalności. Nie można też liczyć na wsparcie finansowe likwidowanych fabryk. Mimo tych zawirowań zespół działa i odnosi sukcesy. Jest ceniony i znany. Wskutek braku funduszy nie tylko w kasie miasta, ale i na szczeblu ogólnopaństwowym kultura w tej postaci zamiera. Nie ma przeglądów, występów itp. Podjęta próba pozyskania sponsora w postaci miejscowego przedsiębiorcy nie ratuje działalności orkiestry tym bardziej, że część Zespołu nie akceptuje tej zmiany. Orkiestra znów powraca pod opiekę Urzędu Miasta, który zleca patronat [[Miejski Ośrodek Kultury|Miejskiemu Ośrodkowi Kultury]]. Stopniowo jednak nasze miasto wycofuje się z jego finansowania.
Mimo tych niesprzyjających okoliczności orkiestra wciąż gra i systematycznie pracuje. Muzycy grają na własnych instrumentach, ale niektórzy z orkiestrantów odchodzą, liczebność spada. Nie ma na czym uczyć młodzieży. Władze nie wykazują zainteresowania potrzebami zespołu. MOK sam ma kłopoty ze względu na małą dotację z Urzędu Miejskiego. Kultura w kraju jest w stanie zapaści. Sami członkowie z kapelmistrzem organizują koncerty w przedszkolach, szkołach i placówkach użyteczności publicznej, jak np. dla Domu Opieki Społecznej. Są to występy charytatywne i kształcące młode pokolenie.
Ostatecznie po 20 latach zmagań z istniejącymi warunkami zespół rozwiązuje się.
=Galeria=Najważniejsze osiągnięcia==<gallery>Orkiestra_1914.jpg|1914Orkiestra dęta w Ozorkowie 1920.jpg|1920Orkiestra_1959.jpg|1959Orkiestra-Jagodzinski.jpg|Orkiestra pod batutą Antoniego Jagodzińskiego. Lata 70. XX w.Orkiestra dęta w Ozorkowie 1998.jpg|1998Orkiestra dęta w Ozorkowie Boże Ciało.jpg|Święto Bożego Ciała w kościele pw. NMP Królowej PolskiOrkiestra dęta w Ozorkowie wieczór kolęd.jpg|Wieczór kolęd w Miejskim Ośrodku KulturyOrkiestra dęta w Ozorkowie modlna.jpg|Uroczystości patriotyczne na cmentarzu w ModlnejOrkiestra dęta w Ozorkowie 100 lat OSP.jpg|100-lecie powstania Ochotniczej Straży PożarnejOrkiestra dęta w Ozorkowie 100 lat.jpg|100-lecie powstania orkiestryOrkiestra dęta w Ozorkowie w przedszkolu.jpg|Zajęcia edukacyjne w Przedszkolu Miejskim nr 5Orkiestra dęta w Ozorkowie 2009.jpg|Dni ozorkowa 2009</gallery>
*1997 – II miejsce uzyskane w Parzęczewie
*1998 – III miejsce w Konstantynowie Łódzkim
*1999 – występ na Mistrzostwach Świata Kadetek i Kadetów w zapasach w stylu wolnym
*2002 – nagranie towarzyszące konduktowi żałobnemu w filmie Jacka Filipiaka pt. „Zerwany”
*Uczestnictwo na lotnisku w Leźnicy Wielkiej na przysiędze młodego rocznika
*Udział we wszystkich uroczystościach państwowych, kościelnych i miejskich nie tylko w naszym mieście, ale i w Łodzi
Dyrygent za swą działalność artystyczną otrzymała Srebrny Medal za Zasługi dla Pożarnictwa, wpis do księgi zasłużonych m. Ozorkowa oraz inne dowody uznania.
==Przypisy==''<small>Oprac. '''Janina Kolado-Frątczak'''</small>''
''<small>Oprac. '''Janina Kolado Frątczak'''</small>''=Przypisy=
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniuEncyklopedia]][[Kategoria:Instytucje, organizacje i stowarzyszenia]]

Menu nawigacyjne