Ochotnicza Straż Pożarna w Ozorkowie

<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>

Budynek Straży Pożarnej po remoncie

Powstanie i początki funkcjonowania

Straż ogniowa ochotnicza w Ozorkowie została założona 21 września 1899 r. 12 października 1895 r. wystosunkowano podanie ws. utworzenia OSP w Ozorkowie. We wrześniu 1899 r. odbyło się inauguracyjne spotkanie połączone z wyborem pierwszych władz (mimo braku oficjalnego pisma ze zgodą władz carskich). Pierwszym komendantem został Henryk Liedtke, a prezesem zarządu - Karol Weil. Na pierwszym zebraniu uchwalono schemat organizacyjny OSP z podziałem na dwa oddziały: miejski i fabryczny. Opracowano statut zgodnie z wytycznymi władz carskich. Do prawidłowego funkcjonowania potrzebne były jeszcze pieniądze. Te zapewniło Towarzystwo Schlösserowskiej Przędzalni Bawełny i Tkalni, przekazując 2 tys. rubli na cele organizacyjne. TSPBiT umundurowało 20 strażaków, opłaciło za nich składki i wpłaciło 500 rubli do kasy OSP. W źródłach można znaleźć wiele pochwał na temat ozorkowskiej drużyny, m.in.: "młoda (...) dzielnie wyrobiona", charakteryzująca się karnością i porządkiem, posiadająca dostateczną liczbę narzędzi ratunkowych, "znana energia przy akcji ratunkowej", świetnie umundurowana. Rozwój straży przerwała jednak I wojna światowa.

Dwudziestolecie międzywojenne

14 kwietnia 1921 r. miała miejsce uroczystość poświęcenia sztandaru miejskiej OSP w Ozorkowie. Ojcem chrzestnym był Włodzimierz Eborowicz. W latach 20. prezesem zarządu był Józef Borensztedt, wiceprezesem zaś Włodzimierz Eborowicz. Zrezygnowali oni jednak ze swoich funkcji. 13 maja 1926 r. na walnym zgromadzeniu prezesem zarządu został Bolesław Kozietulski. W kolejnych wyborach został wiceprezesem.

II wojna światowa

6 września 1939 r. miejska jednostka OSP wyjechała na pomoc Warszawie. Wieczorem strażacy byli już w stolicy. Jednostka miejska połączyła się z jednostką fabryczną i stacjonowały one przy ul. Sienkiewicza. Brały udział w akcjach ratowniczych przy gaszeniu pożarów na Zamku Królewskim, w Ubezpieczalni Społecznej, Szpitalu Żydowskim przy ul. Skierniewickiej, fabryce Wedla, Katedrze św. Jana, Szpitalu Św. Ducha, Wojskowych Magazynach Mięsnych, Magazynach Zbożowych, fabryce makaronów, fabryce amoniaku i innych zakładach i budynkach mieszkalnych na terenie Warszawy. Gdy 7 września Niemcy wkroczyli do Ozorkowa, na ul. Berka Joselewicza patrol zauważył biegnącego w kierunku remizy strażaka i otworzył ogień. Ludwik Węglewski stał się pierwszą ofiarą wojny w Ozorkowie.

Struktura kierownicza

	Prezes zarządu	Naczelnik straży	Pomocnicy naczelnika	Członkowie zarządu	Członkowie komisji rewizyjnej	Zastępcy członków komisji rewizyjnej	Zarządca majątku straży
1899	Karol Weil	Henryk Liedtke	Władysław Stolz, Władysław Gaberle	Karol Schlösser, Konstanty Janasz, Otto Weingertner	Stanisław Gralewski, August Landek, Feliks Rubinstein	Gustaw Scheibler, Szymon Waldmann	Kazimierz Adler
1902	Edmund Grzymski	Henryk Liedtke	Władysław Gaberle, Władysław Stolz	Władysław Piekarski, Karol Schlösser, Otto Weingertner, August Landek, Feliks Rubinstein, Władysław Bobowski
1914	Wilhelm Witke	Józef Podmieski	Korneli Brauze, Władysław Stolz
1926	Bolesław Kozietulski
1927-1939		Bernard Wilkowski

Źródła

• Kalendarz kaliski na rok 1914, Kalisz 1913.
• Kaliszanin. Kalendarz na rok zwyczajny 1902, Kalisz 1901.
• Kaliszanin. Kalendarz na rok 1907, Kalisz 1907.
• Księga Adresowa Miasta Łodzi i Województwa Łódzkiego, Łódź 1937-1939.
• Księga Adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla Handlu, Przemysłu, Rzemiosł i Rolnictwa, 1926/1927, 1928, 1929, 1930, 1937-1939.
• Strona internetowa OSP w Ozorkowie
• Wiadomości Ozorkowskie nr 11 z 2013 r., nr 12 z 2013 r., nr 1 z 2014 r.

Oprac. Marianna Różalska