Nowe Miasto: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Nowe Miasto''' – część | + | '''Nowe Miasto''' – część Ozorkowa (dawniej [[Samborze]]), obejmująca dzisiejszy teren powyżej [[Praga|Pragi]], ulice Piłsudskiego, Konstytucji 3-go Maja, Armii Krajowej, aż do ulicy Sikorskiego. |
== Przeszłość == | == Przeszłość == | ||
| − | Dzielnica została zaprojektowana na początku lat 20. XIX w. z inicjatywy właściciela Ozorkowa, Ignacego Starzyńskiego w czasach dynamicznego rozwoju miasta. W 1823 r. wytyczono drogę od Rynku w kierunku południowym, czyli obecną | + | Dzielnica została zaprojektowana na początku lat 20. XIX w. z inicjatywy właściciela Ozorkowa, [[Starzyński Ignacy|Ignacego Starzyńskiego]] w czasach dynamicznego rozwoju miasta. W 1823 r. wytyczono drogę od Rynku w kierunku południowym, czyli obecną ul. Starzyńskiego. Droga wiodła do Nowego Rynku i dalej do majątku [[Konstancja]] (obecny Adamówek), z odejściem do Parzęczewa. W tym celu zbudowano długi drewniany most nad stawem Piła i mokradłami (od Rynku za halę sportową). Przez 100 lat droga ta nosiła nazwę Nowe Miasto. |
Powstanie nowej dzielnicy pozwoliło właścicielowi na dokonanie podziału terenów przyległych do nowo powstałych ulic na działki przeznaczone dla osadników. | Powstanie nowej dzielnicy pozwoliło właścicielowi na dokonanie podziału terenów przyległych do nowo powstałych ulic na działki przeznaczone dla osadników. | ||
| − | Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r., zakładano wybudowanie w tym rejonie uzdrowiska. Koncepcja ta jednak upadła z powodu braku finansów. Do pomysłu uzdrowiska z wodami artezyjskimi powrócili Niemcy w czasie II wojny światowej. Na podstawie planów wiadomo, że władze niemieckie zamierzały w przyszłości przebudować znacząco całe miasto nie tylko pod względem komunikacyjnym, a sam rejon Nowego Miasta miał być przeznaczony na | + | Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r., zakładano wybudowanie w tym rejonie uzdrowiska. Koncepcja ta jednak upadła z powodu braku finansów. Do pomysłu uzdrowiska z wodami artezyjskimi powrócili Niemcy w czasie II wojny światowej. Na podstawie planów wiadomo, że władze niemieckie zamierzały w przyszłości przebudować znacząco całe miasto nie tylko pod względem komunikacyjnym, a sam rejon Nowego Miasta miał być przeznaczony na zabudowania mieszkalne oraz na uzdrowisko i kompleks rekreacyjno-sportowy. W rezultacie władzom okupacyjnym udało się wybudować jedynie kilka bloków mieszkalnych dla oficerów Wehrmachtu i urzędników przy dzisiejszej ul. Konstytucji 3-go Maja. |
| − | Od lat 50. XX wieku, dzięki staraniom władz miasta w kwestii poprawienia bytu robotników ozorkowskich fabryk, podjęto się realizacji planów zagospodarowania przestrzennego Nowego Miasta. Pierwsze budynki – bloki mieszkalne (komunalne) powstały w rejonie Nowego Rynku. Następnie na początku lat 60. powstało osiedle „Wojska Polskiego” ( | + | Od lat 50. XX wieku, dzięki staraniom władz miasta w kwestii poprawienia bytu robotników ozorkowskich fabryk, podjęto się realizacji planów zagospodarowania przestrzennego Nowego Miasta. Pierwsze budynki – bloki mieszkalne (komunalne) powstały w rejonie Nowego Rynku. Następnie na początku lat 60. powstało osiedle „Wojska Polskiego” (ulice Konstytucji 3-go Maja, Sucharskiego, Bema, Lotnicza do Sikorskiego), a od połowy lat siedemdziesiątych rozpoczęto budowę „Spokojnej Starości” i osiedla „Włókniarz”<ref>[[Media:STUDIUM_OZORKOWA.pdf|Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Ozorkowa 2011]], Załącznik nr 1 do Uchwały nr XVIII/160/11 Rady Miejskiej w Ozorkowie z dn. 19 grudnia 2011 r., s. 21.</ref>. Na terenie Nowego Miasta powstały też instytucje oświatowe takie jak: Przedszkole Miejskie nr 4 i [[Przedszkole Miejskie nr 5|nr 5]], oraz [[Szkoła Podstawowa nr 2]] (przy ul. Lotniczej), oddano do użytku [[Bajkolandia|drugi budynek Szkoły Podstawowej nr 5]] przy ul. Konarskiego. Rozpoczęto pod koniec lat 80. XX w. budowę przychodni zdrowia, która została przerwana na początku lat 90. |
| + | <gallery> | ||
| + | Osiedle .jpg|Inwentaryzacja urbanistyczna osiedla im. Wojska Polskiego, autor Stanisław Frątczak, 1978. | ||
| + | </gallery> | ||
''<small>Oprac. '''Szymon Bajor'''</small>'' | ''<small>Oprac. '''Szymon Bajor'''</small>'' | ||
| + | |||
| + | ==Przypis== | ||
[[Kategoria:Encyklopedia]] | [[Kategoria:Encyklopedia]] | ||
[[Kategoria:Miejsca]] | [[Kategoria:Miejsca]] | ||
Aktualna wersja na dzień 22:05, 28 kwi 2016
Nowe Miasto – część Ozorkowa (dawniej Samborze), obejmująca dzisiejszy teren powyżej Pragi, ulice Piłsudskiego, Konstytucji 3-go Maja, Armii Krajowej, aż do ulicy Sikorskiego.
Przeszłość
Dzielnica została zaprojektowana na początku lat 20. XIX w. z inicjatywy właściciela Ozorkowa, Ignacego Starzyńskiego w czasach dynamicznego rozwoju miasta. W 1823 r. wytyczono drogę od Rynku w kierunku południowym, czyli obecną ul. Starzyńskiego. Droga wiodła do Nowego Rynku i dalej do majątku Konstancja (obecny Adamówek), z odejściem do Parzęczewa. W tym celu zbudowano długi drewniany most nad stawem Piła i mokradłami (od Rynku za halę sportową). Przez 100 lat droga ta nosiła nazwę Nowe Miasto. Powstanie nowej dzielnicy pozwoliło właścicielowi na dokonanie podziału terenów przyległych do nowo powstałych ulic na działki przeznaczone dla osadników. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r., zakładano wybudowanie w tym rejonie uzdrowiska. Koncepcja ta jednak upadła z powodu braku finansów. Do pomysłu uzdrowiska z wodami artezyjskimi powrócili Niemcy w czasie II wojny światowej. Na podstawie planów wiadomo, że władze niemieckie zamierzały w przyszłości przebudować znacząco całe miasto nie tylko pod względem komunikacyjnym, a sam rejon Nowego Miasta miał być przeznaczony na zabudowania mieszkalne oraz na uzdrowisko i kompleks rekreacyjno-sportowy. W rezultacie władzom okupacyjnym udało się wybudować jedynie kilka bloków mieszkalnych dla oficerów Wehrmachtu i urzędników przy dzisiejszej ul. Konstytucji 3-go Maja. Od lat 50. XX wieku, dzięki staraniom władz miasta w kwestii poprawienia bytu robotników ozorkowskich fabryk, podjęto się realizacji planów zagospodarowania przestrzennego Nowego Miasta. Pierwsze budynki – bloki mieszkalne (komunalne) powstały w rejonie Nowego Rynku. Następnie na początku lat 60. powstało osiedle „Wojska Polskiego” (ulice Konstytucji 3-go Maja, Sucharskiego, Bema, Lotnicza do Sikorskiego), a od połowy lat siedemdziesiątych rozpoczęto budowę „Spokojnej Starości” i osiedla „Włókniarz”[1]. Na terenie Nowego Miasta powstały też instytucje oświatowe takie jak: Przedszkole Miejskie nr 4 i nr 5, oraz Szkoła Podstawowa nr 2 (przy ul. Lotniczej), oddano do użytku drugi budynek Szkoły Podstawowej nr 5 przy ul. Konarskiego. Rozpoczęto pod koniec lat 80. XX w. budowę przychodni zdrowia, która została przerwana na początku lat 90.
Inwentaryzacja urbanistyczna osiedla im. Wojska Polskiego, autor Stanisław Frątczak, 1978.
Oprac. Szymon Bajor
Przypis
- ↑ Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Ozorkowa 2011, Załącznik nr 1 do Uchwały nr XVIII/160/11 Rady Miejskiej w Ozorkowie z dn. 19 grudnia 2011 r., s. 21.
