Grzymski Edmund: Różnice pomiędzy wersjami
(Dodanie nowej pozycji) |
(Uzupełnienie treści hasła) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | ||
+ | '''Edmund Feliks Grzymski h. Cholewa''' (ur. 17 listopada 1830 r. w Warszawie, zm. 4 grudnia 1914 r.) – pierwszy ozorkowski notariusz. | ||
+ | ==Biografia== | ||
+ | |||
+ | Urodził się jako syn Karola Franciszka Salezego Grzymskiego herbu Cholewa oraz Marianny Ludwiki z Majewskich. Jego ojciec był nauczycielem w szkole powszechnej, a dziadek, Wojciech Grzymski, wraz ze swą małżonką właścicielami Nowego Miasta w Poznańskiem<ref>Akt ślubu Karola Grzymskiego nr 1815/17, parafia Błonie, woj. mazowieckie.</ref> | ||
+ | Decyzją Ogólnego Zebrania Warszawskich Departamentów Rządzącego Senatu 26 lutego 1852 r. Edmund Grzymski h. Cholewa został uznany za szlachtę dziedziczną, która nabyła ten stan przed ogłoszeniem prawa o szlachectwie<ref>„Kurjer Warszawski”, 1852, nr 63.</ref>. | ||
+ | Niewiele wiemy o jego życiu zawodowym. Mógł ukończyć Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1856 r. pełnił funkcję Obrońcy przy Sądach Pokoju Okręgu i Miasta Warszawy<ref>„Kurjer Warszawski”, 1856, nr 177.</ref>, a w 1861 r. został mianowany Patronem przy Trybunale Cywilnym Guberni Lubelskiej z siedzibą w Siedlcach<ref>„Kurjer Warszawski”, 1861, nr 36.</ref>. W l. 1876-1912 pracował jako notariusz w Ozorkowie. Jego następcą został [[Pietrasiewicz Edward|Edward Pietrasiewicz]]. | ||
+ | W 1854 r. ożenił się z Anielą Józefą z Greffkowiczów, z którą miał dwie córki, Klementynę (1860) i Marię (1862) – obie urodzone w Warszawie, oraz syna Dionizego (1866) urodzonego już w Siedlcach. | ||
+ | Zmarł w wieku 85 lat i pochowany został na warszawskich Powązkach. | ||
+ | |||
+ | ==Bibliografia== | ||
+ | |||
+ | Minakowski M. J., Wielka genealogia Minakowskiego (www.wielcy.pl) [02.04.2017]. | ||
''<small>Oprac. '''[[Żerkowska Dorota|Dorota Żerkowska]]''' i [[Różalska Marianna|'''Marianna Różalska''']]</small>'' | ''<small>Oprac. '''[[Żerkowska Dorota|Dorota Żerkowska]]''' i [[Różalska Marianna|'''Marianna Różalska''']]</small>'' | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] | [[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] |
Wersja z 16:15, 2 kwi 2017
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Edmund Feliks Grzymski h. Cholewa (ur. 17 listopada 1830 r. w Warszawie, zm. 4 grudnia 1914 r.) – pierwszy ozorkowski notariusz.
Biografia
Urodził się jako syn Karola Franciszka Salezego Grzymskiego herbu Cholewa oraz Marianny Ludwiki z Majewskich. Jego ojciec był nauczycielem w szkole powszechnej, a dziadek, Wojciech Grzymski, wraz ze swą małżonką właścicielami Nowego Miasta w Poznańskiem[1] Decyzją Ogólnego Zebrania Warszawskich Departamentów Rządzącego Senatu 26 lutego 1852 r. Edmund Grzymski h. Cholewa został uznany za szlachtę dziedziczną, która nabyła ten stan przed ogłoszeniem prawa o szlachectwie[2]. Niewiele wiemy o jego życiu zawodowym. Mógł ukończyć Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1856 r. pełnił funkcję Obrońcy przy Sądach Pokoju Okręgu i Miasta Warszawy[3], a w 1861 r. został mianowany Patronem przy Trybunale Cywilnym Guberni Lubelskiej z siedzibą w Siedlcach[4]. W l. 1876-1912 pracował jako notariusz w Ozorkowie. Jego następcą został Edward Pietrasiewicz. W 1854 r. ożenił się z Anielą Józefą z Greffkowiczów, z którą miał dwie córki, Klementynę (1860) i Marię (1862) – obie urodzone w Warszawie, oraz syna Dionizego (1866) urodzonego już w Siedlcach. Zmarł w wieku 85 lat i pochowany został na warszawskich Powązkach.
Bibliografia
Minakowski M. J., Wielka genealogia Minakowskiego (www.wielcy.pl) [02.04.2017].
Oprac. Dorota Żerkowska i Marianna Różalska