Drozdalski Władysław

<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Władysław Drozdalski (ur. 28 września 1914 r. w Leśmierzu, zm. 1979 r.) - nauczyciel Szkół Podstawowych w Leśmierzu, Czerchowie, w Ozorkowie nr 1 i nr 5 oraz kierownik Szkoły dla Pracujących w Ozorkowie.

Biografia

Urodził się 28 września 1914 r. w Leśmierzu jako syn Stanisława i Marii z Czaplińskich. Edukację rozpoczął w Szkole Podstawowej im. St. Jachowicza w Leśmierzu. Po ukończeniu tej szkoły podjął naukę w Seminarium Nauczycielskim w Łęczycy. Status nauczyciela otrzymał w 1936 r. Po ukończeniu Seminarium nie podjął pracy zawodowej, ponieważ został wcielony do wojska i skierowany do Szkoły Podchorążych w Zambrowie. W lipcu 1937 roku po skończeniu tej szkoły odbył praktykę na stanowisku dowódcy plutonu w 74 pułku w Lublińcu. W następnym roku pełnił obowiązki kierownika Szkoły Podstawowej w Sutnie, a potem w Staroberezowie (okolice Bielska Podlaskiego). Po mobilizacji w 1939 r. walczył na froncie Kraków - Częstochowa. W 1939 r. został wzięty do niewoli i wywieziony jako jeniec do Oflagu X A, a następnie do Stalagu II A. Z niewoli wrócił po 5 latach, 8 miesiącach i 26 dniach. Już w 1945 r. podjął pracę jako nauczyciel mianowany w Szkole Podstawowej w Leśmierzu i wykonywał swoje obowiązki do 31.08.1947 r. Od 01.09.1947 r. był nauczycielem w Szkole Podstawowej w Czerchowie. W sierpniu 1950 r. UB w oparciu o „koleżeński” donos aresztowało Władysława Drozdalskiego za niesłuszną ideologicznie postawę wobec polityki władzy ludowej. Po odbyciu kary nie mógł podjąć pracy, gdyż odebrano mu prawo do nauczania. W dniu 25.06.1957 r. roku Komisja Rehabilitacyjna, działająca przy Wydziale Oświaty w Łęczycy reprezentowana przez J.Kapę, J. Dudczaka, A. Tokarskiego i I. Dobieckiego, podjęła decyzję o zrehabilitowaniu Władysława Drozdalskiego i przywróceniu mu prawa nauczania oraz powołania go „na stanowisko nauczyciela w jednej ze szkół powiatu łęczyckiego”. Od nowego roku szkolnego 1957/1958 do 31.08.1959 r. pracował na dwóch etatach: w Szkole Podstawowej nr 1 i 5 oraz w wieczorowej Szkole dla Pracujących. Od 01.09.1958 r. do 30.09.1974 r. był kierownikiem Szkoły dla Pracujących, początkowo mieszczącej się przy szkole podstawowej przy ul. Cegielnianej 25 (wówczas Gen. Karola Świerczewskiego), a potem przeniesionej do Liceum Ogólnokształcącego przy ul. Traugutta. 30.09.1974 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł w wieku 65 lat. Pochowany na Nowym Cmentarzu w Ozorkowie.

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi 1974 r.
• Honorowa Odznaka m. Łodzi 1966 r.
• Podziękowanie Ministra Oświaty za owocną pracę 1968 r.

Oprac. Maria Kwaśniak