Błaszczyk Edward: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | + | [[Plik:Blaszcz2a.JPG|200px|thumb|prawo|Edward Błaszczyk]] | |
| + | [[Plik:Blaszcz1.JPG|200px|thumb|prawo|Edward Błaszczyk]] | ||
| − | + | '''Edward Błaszczyk''' (ur. 18 lipca 1929 r. w Janowie, zm. 30 stycznia 2005 r. w Ozorkowie, pochowany na cmentarzu Nowym w Ozorkowie obok żony Róży) – nauczyciel historii, wizytator - metodyk przedmiotowy, ławnik sądowy. | |
| − | '''Edward Błaszczyk''' (ur. 18 lipca 1929 r. w Janowie, zm. | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
Był synem Wojciecha Błaszczyka i Józefy z d. Pachnowskiej. Wraz z rodzicami wysiedlony przez Niemców 18 czerwca 1940 r., przebywał w obozie przesiedleńczym w Konstantynowie Łódzkim, skąd był deportowany do Generalnego Gubernatorstwa na roboty przymusowe w gospodarstwie Niemca Aleksandra Arendta w Gozdawie, gmina Sienno, województwo radomskie (1941-1944). | Był synem Wojciecha Błaszczyka i Józefy z d. Pachnowskiej. Wraz z rodzicami wysiedlony przez Niemców 18 czerwca 1940 r., przebywał w obozie przesiedleńczym w Konstantynowie Łódzkim, skąd był deportowany do Generalnego Gubernatorstwa na roboty przymusowe w gospodarstwie Niemca Aleksandra Arendta w Gozdawie, gmina Sienno, województwo radomskie (1941-1944). | ||
| − | Po wojnie ukończył Szkołę Podstawową w Parzęczewie oraz Liceum Pedagogiczne w Łęczycy (1950) uzyskując tytuł nauczyciela szkół powszechnych. W | + | Po wojnie ukończył Szkołę Podstawową w Parzęczewie oraz Liceum Pedagogiczne w Łęczycy (1950), uzyskując tytuł nauczyciela szkół powszechnych. W l. 1959-1964 studiował historię na Wydziale Filologiczno–Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. W 1980 r. ukończył studia podyplomowe z politologii na Uniwersytecie Łódzkim oraz opublikował pracę „Rolnictwo polskie w latach 1947-1955” (w Acta Universitstis Lodziensis). |
| + | |||
==Praca== | ==Praca== | ||
| + | Pracę w zawodzie nauczyciela rozpoczął w 1950 r. w Szkole Podstawowej Nr 1 w Żychlinie, a po roku (prawdopodobnie od listopada 1952 do grudnia 1954) został powołany do zasadniczej służby wojskowej, którą odbywał w Świdwinie i Poznaniu. Od stycznia 1955 r. krótko pracował jako nauczyciel w Pabianicach, a od 1956 r., na mocy decyzji Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego, został skierowany na stanowisko nauczyciela historii w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym Nr XIV w Ozorkowie, mieszczącym się do 1965 r. w budynku przy ul. Słowackiego 2. Od roku szkolnego 1973/74 kontynuowa pracę w LO im. St. Żeromskiego przy ul. Traugutta 1 jako nauczyciel historii oraz wiedzy o społeczeństwie, gdzie pracował do emerytury. Wraz z żoną, Różą Błaszczyk, pracował dodatkowo (do 1975 r.) w Powiatowym Ośrodku Metodycznym w Łęczycy jako wizytator – metodyk przedmiotowy. <br /> | ||
| + | Jego życiowym powołaniem była praca z dziećmi i młodzieżą, wspieranie uczniów w samorozwoju, rozbudzanie zainteresowań historią, przygotowywanie do licznych konkursów przedmiotowych i olimpiad. | ||
| + | Na emeryturę przeszedł prawdopodobnie w 1986 r. | ||
| + | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==Funkcje społeczne== | ==Funkcje społeczne== | ||
*Członek ZNP od 1950 | *Członek ZNP od 1950 | ||
*Ławnik w Sądzie Okręgowym w Łodzi – 1995-1999 | *Ławnik w Sądzie Okręgowym w Łodzi – 1995-1999 | ||
==Medale, odznaczenia i nagrody== | ==Medale, odznaczenia i nagrody== | ||
| − | *Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania – 1 | + | *Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania – 1.05.1974 |
| − | *Złoty Krzyż Zasługi – 01 | + | *Złoty Krzyż Zasługi – 01.10.1975 |
| − | *Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 22 | + | *Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 22.09.1982 |
| − | *Złota odznaka ZNP – 25 | + | *Złota odznaka ZNP – 25.06.1984 |
| − | <small>Oprac. '''''Jadwiga Nicińska'''''</small> | + | <small>Oprac. '''''[[Nicińska Jadwiga|Jadwiga Nicińska]]'''''</small> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Encyklopedia]] |
| + | [[Kategoria:Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:16, 22 mar 2016
Edward Błaszczyk (ur. 18 lipca 1929 r. w Janowie, zm. 30 stycznia 2005 r. w Ozorkowie, pochowany na cmentarzu Nowym w Ozorkowie obok żony Róży) – nauczyciel historii, wizytator - metodyk przedmiotowy, ławnik sądowy.
Biografia
Był synem Wojciecha Błaszczyka i Józefy z d. Pachnowskiej. Wraz z rodzicami wysiedlony przez Niemców 18 czerwca 1940 r., przebywał w obozie przesiedleńczym w Konstantynowie Łódzkim, skąd był deportowany do Generalnego Gubernatorstwa na roboty przymusowe w gospodarstwie Niemca Aleksandra Arendta w Gozdawie, gmina Sienno, województwo radomskie (1941-1944). Po wojnie ukończył Szkołę Podstawową w Parzęczewie oraz Liceum Pedagogiczne w Łęczycy (1950), uzyskując tytuł nauczyciela szkół powszechnych. W l. 1959-1964 studiował historię na Wydziale Filologiczno–Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. W 1980 r. ukończył studia podyplomowe z politologii na Uniwersytecie Łódzkim oraz opublikował pracę „Rolnictwo polskie w latach 1947-1955” (w Acta Universitstis Lodziensis).
Praca
Pracę w zawodzie nauczyciela rozpoczął w 1950 r. w Szkole Podstawowej Nr 1 w Żychlinie, a po roku (prawdopodobnie od listopada 1952 do grudnia 1954) został powołany do zasadniczej służby wojskowej, którą odbywał w Świdwinie i Poznaniu. Od stycznia 1955 r. krótko pracował jako nauczyciel w Pabianicach, a od 1956 r., na mocy decyzji Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego, został skierowany na stanowisko nauczyciela historii w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym Nr XIV w Ozorkowie, mieszczącym się do 1965 r. w budynku przy ul. Słowackiego 2. Od roku szkolnego 1973/74 kontynuowa pracę w LO im. St. Żeromskiego przy ul. Traugutta 1 jako nauczyciel historii oraz wiedzy o społeczeństwie, gdzie pracował do emerytury. Wraz z żoną, Różą Błaszczyk, pracował dodatkowo (do 1975 r.) w Powiatowym Ośrodku Metodycznym w Łęczycy jako wizytator – metodyk przedmiotowy.
Jego życiowym powołaniem była praca z dziećmi i młodzieżą, wspieranie uczniów w samorozwoju, rozbudzanie zainteresowań historią, przygotowywanie do licznych konkursów przedmiotowych i olimpiad.
Na emeryturę przeszedł prawdopodobnie w 1986 r.
Funkcje społeczne
- Członek ZNP od 1950
- Ławnik w Sądzie Okręgowym w Łodzi – 1995-1999
Medale, odznaczenia i nagrody
- Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania – 1.05.1974
- Złoty Krzyż Zasługi – 01.10.1975
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 22.09.1982
- Złota odznaka ZNP – 25.06.1984
Oprac. Jadwiga Nicińska
