Amoretti Zofia: Różnice pomiędzy wersjami
m |
(Opublikowanie) |
||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | + | [[Plik:Zofia Amoretti.jpg|250px|thumb|prawo|Zofia Amoretti]] | |
| − | [[Plik:Zofia Amoretti.jpg| | + | '''Zofia Wanda Amoretti''' (ur. 16 czerwca 1902 r. w Warszawie, zm. 12 stycznia 2002 r. w Miliczu) – pedagog. |
| − | '''Zofia Wanda Amoretti''' (ur. 16 czerwca | ||
| − | Urodziła się jako córka Edwarda Pietrasiewicza | + | Urodziła się jako córka Edwarda Pietrasiewicza i Zofii Emilii z d. Paciorkowskiej. Na przełomie lat 20. i 30. XX w. studiowała literaturę francuską w Grenoble (Francja) na Université Stendhal, gdzie poznała swojego męża. Tam przyszły na świat dwie z trzech córek. W 1932 r. powróciła do Ozorkowa, gdzie jej ojciec, [[Pietrasiewicz Edward|Edward Pietrasiewicz]] pracował jako notariusz. |
| − | Na przełomie lat 20 | ||
| − | W czasie wojny Zofia Amoretti zaopiekowała się dzieckiem kobiety osadzonej w więzieniu. Niemcy dowiedzieli się o tym, odebrali dziecko i wywieźli do Rzeszy. Po wyzwoleniu Ozorkowa w styczniu 1945 r. kobieta ta kłamliwie zadenuncjowała męża Zofii Amoretti, na skutek czego został aresztowany przez NKWD i zesłany na Syberię na 11 lat. Zofia Amoretti zmuszona była podjąć pracę aby utrzymać siebie i trzy córki | + | W czasie wojny Zofia Amoretti zaopiekowała się dzieckiem kobiety osadzonej w więzieniu. Niemcy dowiedzieli się o tym, odebrali dziecko i wywieźli je do III Rzeszy. Po wyzwoleniu Ozorkowa w styczniu 1945 r. kobieta ta kłamliwie zadenuncjowała męża Zofii Amoretti, na skutek czego został aresztowany przez NKWD i zesłany na Syberię na 11 lat. Zofia Amoretti zmuszona była podjąć pracę, aby utrzymać siebie i trzy córki. Każda z nich ukończyła studia wyższe. |
| − | Początkowo uczyła | + | Początkowo uczyła jęz. francuskiego w gimnazjum mieszczącym się w budynku tzw. „Metalówki”. Udzielała również prywatnych lekcji. W l.1945–1968 była zatrudniona w Szkole Podstawowej nr 4. Z czasem, gdy wycofano ze szkół jęz. francuski, nauczała jęz. rosyjskiego aż do końca swej pracy zawodowej. Po tragicznej śmierci męża w styczniu 1990 r. przebywała u córek. Zmarła w Miliczu w setnym roku życia. Pochowana została na cmentarzu Starym w Ozorkowie, obok swego męża. |
| + | |||
| + | ==Galeria zdjęć== | ||
| + | <gallery> | ||
| + | Amoretti1.jpg | ||
| + | Amoretti3.jpg|Zofia Amoretti w 1912 r. | ||
| + | Amoretti4.jpg | ||
| + | Amoretti5.jpg | ||
| + | Amoretti z Jurkiem.jpg|Zofia Amoretti ze zmarłym w wieku 17 lat bratem, Jerzym | ||
| + | Nagrobek.JPG|Nagrobek na starym cmentarzu | ||
| + | </gallery> | ||
''<small>Oprac. '''[[Żerkowska Dorota|Dorota Żerkowska]]''', autoryzowała Alina Amoretti Palka</small>'' | ''<small>Oprac. '''[[Żerkowska Dorota|Dorota Żerkowska]]''', autoryzowała Alina Amoretti Palka</small>'' | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Encyklopedia]] |
| + | [[Kategoria:Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:29, 14 kwi 2017
Zofia Wanda Amoretti (ur. 16 czerwca 1902 r. w Warszawie, zm. 12 stycznia 2002 r. w Miliczu) – pedagog.
Urodziła się jako córka Edwarda Pietrasiewicza i Zofii Emilii z d. Paciorkowskiej. Na przełomie lat 20. i 30. XX w. studiowała literaturę francuską w Grenoble (Francja) na Université Stendhal, gdzie poznała swojego męża. Tam przyszły na świat dwie z trzech córek. W 1932 r. powróciła do Ozorkowa, gdzie jej ojciec, Edward Pietrasiewicz pracował jako notariusz.
W czasie wojny Zofia Amoretti zaopiekowała się dzieckiem kobiety osadzonej w więzieniu. Niemcy dowiedzieli się o tym, odebrali dziecko i wywieźli je do III Rzeszy. Po wyzwoleniu Ozorkowa w styczniu 1945 r. kobieta ta kłamliwie zadenuncjowała męża Zofii Amoretti, na skutek czego został aresztowany przez NKWD i zesłany na Syberię na 11 lat. Zofia Amoretti zmuszona była podjąć pracę, aby utrzymać siebie i trzy córki. Każda z nich ukończyła studia wyższe.
Początkowo uczyła jęz. francuskiego w gimnazjum mieszczącym się w budynku tzw. „Metalówki”. Udzielała również prywatnych lekcji. W l.1945–1968 była zatrudniona w Szkole Podstawowej nr 4. Z czasem, gdy wycofano ze szkół jęz. francuski, nauczała jęz. rosyjskiego aż do końca swej pracy zawodowej. Po tragicznej śmierci męża w styczniu 1990 r. przebywała u córek. Zmarła w Miliczu w setnym roku życia. Pochowana została na cmentarzu Starym w Ozorkowie, obok swego męża.
Galeria zdjęć
Zofia Amoretti w 1912 r.
Zofia Amoretti ze zmarłym w wieku 17 lat bratem, Jerzym
Nagrobek na starym cmentarzu
Oprac. Dorota Żerkowska, autoryzowała Alina Amoretti Palka
