Borowski Zbigniew
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Zbigniew Borowski (ur. 31 marca 1941 r. w Ozorkowie, zm. 16 listopada 2009 też w Ozorkowie), technik protetyki stomatologicznej, przewodniczący Rady Nadzorczej Ozorkowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, wieloletni Komendant Hufca ZHP Ozorków.
Spis treści
Biografia
Urodził się jako syn Stanisława i Bronisławy z domu Pietruszewskiej. W 1960 r. ukończył nieistniejące już dzisiaj Państwowe Liceum Techniki Dentystycznej znajdujące się w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 114 i po krótkim okresie służby wojskowej jeszcze tego samego roku podjął pracę w Wydziale Zdrowia Opieki Zdrowotnej w Zgierzu. Od 1961 do 1969 r. Pracował w Szpitalu MSW w Łodzi przy ul. Północnej. W latach 1969-2001 w Miejskiej Przychodni Zdrowia w Ozorkowie, a w latach 2001-2009 w NZOZ Bor-Med.
Funkcje społeczne
Pełnił też bardzo liczne funkcje społeczne:
- Był wieloletnim przewodniczącym Rady Nadzorczej Ozorkowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. To z jego inicjatywy posiedzenia rady stały się dla jej członków bezpłatne.
- Był członkiem zarządu WOPR w Koninie.
- Od 2002 aż do rozwiązania klubu pełnił funkcję v-ce prezesa Miejskiego Klubu Piłkarskiego „Bzura”
- W 1981 r. Kwatera Główna ZHP przyznała mu dyplom Harcmistrza Polski Ludowej, którą pełnił aż do swojej śmierci i właśnie jako harcmistrz był najbardziej znany.
Harcerstwo
Zobowiązania instruktorskie złożył w 1957 r. W hufcu realizował się na różnych polach służby: w radzie i komendzie, komisji rewizyjnej oraz referacie sportu i turystyki.
W latach 1967-1973 pełnił funkcję komendanta Hufca Ozorków. Podczas jego kadencji ozorkowskie harcerstwo przeżywało znaczący rozwój: powstały nowe drużyny zuchowe, harcerskie, starszo harcerskie (szkolne i środowiskowe), szczepy harcerskie działały we wszystkich szkołach podstawowych, zostały utworzone referaty programowe hufca. Przedsięwzięcia hufca przygotowywane były solidnie i z dużym rozmachem. Hufiec uczestniczył w wielu akcjach ogólnopolskich. Dla licznego grona młodych ozorkowian co roku organizowano Harcerską Akcję Letnią i Zimową oraz nieobozową Akcję Letnią (hufiec był wtedy jedynym organizatorem wakacyjnego wypoczynku dzieci i młodzieży na terenie Ozorkowa).Swoim uporem i autorytetem Zbigniew Borowski zjednywał sojuszników i przyjaciół harcerstwa oraz zabiegał o fundusze na sprzęt obozowy. Powołał Radę Przyjaciół Harcerstwa, która wspierała działania hufca. Dzięki jego zaangażowaniu i staraniom ówczesnych instruktorów, a także pomocy władz miasta oraz społeczeństwa w 1968 r. ufundowany został sztandar hufca. Uroczystość wręczenia sztandaru należy do najważniejszych wydarzeń w historii Hufca Ozorków.
Swoim doświadczeniem Zbigniew Borowski wspierał kolejnych komendantów hufca. Dbał o hufcowy majątek oraz finanse i wizerunek. W 2004 r., w okresie bardzo trudnym dla harcerstwa w Ozorkowie, pomógł w reaktywowaniu Rady Przyjaciół Harcerstwa i działał w niej przez następne lata.
Był dla hufca wielkim autorytetem – zawsze uczciwy, obowiązkowy i wymagający. Służbę harcerską jak i też swoją pracę zawodową traktował zawsze bardzo poważnie, choć w życiu prywatnym miał duże poczucie humoru.[1]
Zainteresowania i pasje
Całe swoje życie pasjonował się muzyką grając na perkusji. W l. 60/70-tych XX wieku grał w zespole muzycznym działającym przy MOK-u w Ozorkowie. Był też zapalonym motorowodniakiem i jako ratownik uratował wiele żyć ludzkich.
Nagrody i odznaczenia
- Krzyż Zasługi dla ZHP (1971)
- Wpis do Księgi Zasłużonych Miasta Ozorkowa (1975)
- Brązowa Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” (1981)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1984)
- Złoty Krzyż Zasługi dla ZHP (1984)
- Odznaka Przyjaciela Dzieci (1984)
- Srebrna Honorowa Odznaka Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego (1988)
- Harcerska Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Chorągwi Łódzkiej” (1991)
- Honorowy Tytuł „Senior ZHP” (1999)
- Odznaka „Zasłużony dla Miasta Ozorkowa (1999)
- Odznaka Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego (2003)
Oprac. Dorota Żerkowska, autoryzowała Janina Borowska
Przypis
- ↑ Opracowano na podstawie „Harcerstwo w Ozorkowie 1912-2012, ludzie, wydarzenia, wspomnienia, dokumenty, fotografie”, Marron Edition Łódź – Ozorków 2013