Cyrulińska Maria: Różnice pomiędzy wersjami
(Opublikowanie) |
(Wprowadzenie nowej treści hasła i przekierowanie do kat. W przygotowaniu) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Maria Cyrulińska''' (1889- | + | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> |
+ | '''Maria Cyrulińska''' (1889-1940) - pedagog, nauczycielka języka polskiego, patriotka, organizatorka tajnego nauczania | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | + | Była utalentowanym i charyzmatycznym pedagogiem w przedwojennym Ozorkowie. Pochodziła z rodziny nauczycielskiej (Jej ojciec oraz wujostwo Łopacińscy byli także nauczycielami) .Tradycje rodowe kontynuowała ucząc dzieci i młodzież języka polskiego w siedmioklasowej Publicznej Szkole Powszechnej Nr 1 im. H. Sienkiewicza. Współpracowała m. in. z [[Kupisz Wacław|Wacławem Kupiszem]], także znaczącą postacią w środowisku nauczycieli ozorkowskich szkół. Reprezentowała intelektualną elitę Ozorkowa w mieście tkaczy i włókienników. W środowisku przedwojennej inteligencji wyróżniała się erudycją, oczytaniem w literaturze polskiej i powszechnej, znajomością kilku języków - łaciny, francuskiego, niemieckiego i rosyjskiego, ale także grą na pianinie - w 1935 r. w skromnej ozorkowskiej sali, odbył się Jej koncert fortepianowy. | |
− | + | Ze wspomnień uczniów wynika, że całe życie poświęciła nauczaniu i wychowywaniu młodego pokolenia ozorkowian dbając o ich rozwój intelektualny i duchowy . Znana była z żarliwości, z jaką wpajała swoim wychowankom miłość do ojczyzny, literatury i języka polskiego – czyniła to w takim najlepszym przedwojennym stylu. Poświęcała im wszystkie siły i prywatne życie organizując bezpłatnie dodatkowe lekcje języka polskiego, które odbywały się w każdy dzień, w wymiarze trzech godzin tygodniowo. Czyniła to także w wakacje, dzieląc czas wolny od pracy na zajęcia z młodzieżą oraz kursy doskonalące umiejętności zawodowe. | |
− | |||
+ | Stosowała nowoczesne i skuteczne metody nauczania, dzięki którym Jej podopieczni posługiwali się doskonałą polszczyzną, chociaż często ich edukacja kończyła się na poziomie szkoły powszechnej. Tych wychowanków, którzy chcieli i mogli kontynuować naukę w szkole średniej, przygotowywała do egzaminów wstępnych. Znana była także z tego, że pomagała swoim niezamożnym wychowankom materialnie – kupowała podręczniki szkolne i zeszyty, pożyczała książki z prywatnej biblioteki, przynosiła do szkoły drugie śniadanie. | ||
− | + | Ze szczątkowych źródeł wynika, że Maria Cyrulińska zmarła w czasie okupacji hitlerowskiej, jesienią 1940 roku, a jej pogrzeb stał się nielegalną manifestacją mieszkańców Ozorkowa, którzy oddali w ten sposób hołd utalentowanej nauczycielce. Dwa ostatnie lata życia poświęciła na organizowanie i prowadzenie tajnego nauczania dla uczniów. | |
− | [[Kategoria: | + | Pochowana została na Cmentarzu Starym w Ozorkowie, ale dziś nie ma śladu po Jej grobie… |
+ | |||
+ | ==Źródło== | ||
+ | Wiadomości Ozorkowskie nr 19 z 1992 r. w oparciu o tekst Tadeusza Komeckiego, byłego ucznia | ||
+ | |||
+ | <small>''Oprac.'' '''''Jadwiga Nicińska'''''</small> | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] |
Wersja z 12:22, 15 mar 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Maria Cyrulińska (1889-1940) - pedagog, nauczycielka języka polskiego, patriotka, organizatorka tajnego nauczania
Biografia
Była utalentowanym i charyzmatycznym pedagogiem w przedwojennym Ozorkowie. Pochodziła z rodziny nauczycielskiej (Jej ojciec oraz wujostwo Łopacińscy byli także nauczycielami) .Tradycje rodowe kontynuowała ucząc dzieci i młodzież języka polskiego w siedmioklasowej Publicznej Szkole Powszechnej Nr 1 im. H. Sienkiewicza. Współpracowała m. in. z Wacławem Kupiszem, także znaczącą postacią w środowisku nauczycieli ozorkowskich szkół. Reprezentowała intelektualną elitę Ozorkowa w mieście tkaczy i włókienników. W środowisku przedwojennej inteligencji wyróżniała się erudycją, oczytaniem w literaturze polskiej i powszechnej, znajomością kilku języków - łaciny, francuskiego, niemieckiego i rosyjskiego, ale także grą na pianinie - w 1935 r. w skromnej ozorkowskiej sali, odbył się Jej koncert fortepianowy.
Ze wspomnień uczniów wynika, że całe życie poświęciła nauczaniu i wychowywaniu młodego pokolenia ozorkowian dbając o ich rozwój intelektualny i duchowy . Znana była z żarliwości, z jaką wpajała swoim wychowankom miłość do ojczyzny, literatury i języka polskiego – czyniła to w takim najlepszym przedwojennym stylu. Poświęcała im wszystkie siły i prywatne życie organizując bezpłatnie dodatkowe lekcje języka polskiego, które odbywały się w każdy dzień, w wymiarze trzech godzin tygodniowo. Czyniła to także w wakacje, dzieląc czas wolny od pracy na zajęcia z młodzieżą oraz kursy doskonalące umiejętności zawodowe.
Stosowała nowoczesne i skuteczne metody nauczania, dzięki którym Jej podopieczni posługiwali się doskonałą polszczyzną, chociaż często ich edukacja kończyła się na poziomie szkoły powszechnej. Tych wychowanków, którzy chcieli i mogli kontynuować naukę w szkole średniej, przygotowywała do egzaminów wstępnych. Znana była także z tego, że pomagała swoim niezamożnym wychowankom materialnie – kupowała podręczniki szkolne i zeszyty, pożyczała książki z prywatnej biblioteki, przynosiła do szkoły drugie śniadanie.
Ze szczątkowych źródeł wynika, że Maria Cyrulińska zmarła w czasie okupacji hitlerowskiej, jesienią 1940 roku, a jej pogrzeb stał się nielegalną manifestacją mieszkańców Ozorkowa, którzy oddali w ten sposób hołd utalentowanej nauczycielce. Dwa ostatnie lata życia poświęciła na organizowanie i prowadzenie tajnego nauczania dla uczniów. Pochowana została na Cmentarzu Starym w Ozorkowie, ale dziś nie ma śladu po Jej grobie…
Źródło
Wiadomości Ozorkowskie nr 19 z 1992 r. w oparciu o tekst Tadeusza Komeckiego, byłego ucznia
Oprac. Jadwiga Nicińska