Lewandowski Zygmunt: Różnice pomiędzy wersjami
(dodanie zdjęcia) |
m |
||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Plik:Lew-4.JPG|200px|thumb|prawo| | + | [[Plik:Lew-4.JPG|200px|thumb|prawo|Zygmunt Lewandowski]] |
[[Plik:Cmentarz-1.JPG|200px|thumb|prawo|Grób Zygmunta Lewandowskiego]] | [[Plik:Cmentarz-1.JPG|200px|thumb|prawo|Grób Zygmunta Lewandowskiego]] | ||
'''Zygmunt Lewandowski''' (ur. 29 marca 1914 r., zm. 18 stycznia 1974 r.) - ozorkowski rzemieślnik, żołnierz Wojska Polskiego i partyzant AK, ps. „Ryszard”. | '''Zygmunt Lewandowski''' (ur. 29 marca 1914 r., zm. 18 stycznia 1974 r.) - ozorkowski rzemieślnik, żołnierz Wojska Polskiego i partyzant AK, ps. „Ryszard”. | ||
Linia 10: | Linia 10: | ||
We wrześniu 1939 r. wraz z 37. Łęczyckim Pułkiem Piechoty im. ks. Józefa Poniatowskiego walczył w kampanii wrześniowej, biorąc udział w słynnej bitwie nad Bzurą. 27 lutego 1940 r. dostał się do niewoli, z której udało mu się uciec. Ukrywał się przez kilka miesięcy, a następnie rozpoczął pracę w konspiracji. Był żołnierzem i partyzantem (ps. „Ryszard”) w Samodzielnym Oddziale Partyzanckim „Wicher” działającym na terenie Okręgu Armii Krajowej Łódź<ref>Samodzielny Oddział Partyzancki „Wicher” utworzył Witold Kucharski ps. "Wicher" (ur. 1911 r. w Bałachanach, zm. 5 stycznia 1994 r. w Londynie), polski żołnierz, partyzant i prawnik. Pułkownik Wojska Polskiego. Kawaler Orderu Virtuti Militari.</ref>. | We wrześniu 1939 r. wraz z 37. Łęczyckim Pułkiem Piechoty im. ks. Józefa Poniatowskiego walczył w kampanii wrześniowej, biorąc udział w słynnej bitwie nad Bzurą. 27 lutego 1940 r. dostał się do niewoli, z której udało mu się uciec. Ukrywał się przez kilka miesięcy, a następnie rozpoczął pracę w konspiracji. Był żołnierzem i partyzantem (ps. „Ryszard”) w Samodzielnym Oddziale Partyzanckim „Wicher” działającym na terenie Okręgu Armii Krajowej Łódź<ref>Samodzielny Oddział Partyzancki „Wicher” utworzył Witold Kucharski ps. "Wicher" (ur. 1911 r. w Bałachanach, zm. 5 stycznia 1994 r. w Londynie), polski żołnierz, partyzant i prawnik. Pułkownik Wojska Polskiego. Kawaler Orderu Virtuti Militari.</ref>. | ||
− | Za zasługi bojowe został odznaczony orderem Virtuti Militari V stopnia, co potwierdza Witold Kucharski w telegramie kondolencyjnym do rodziny | + | Za zasługi bojowe został odznaczony orderem Virtuti Militari V stopnia, co potwierdza Witold Kucharski w telegramie kondolencyjnym do rodziny. |
− | Został pochowany na | + | Został pochowany na cmentarzu Starym w Ozorkowie. |
<gallery> | <gallery> | ||
Linia 23: | Linia 23: | ||
Plik:Lew-7.JPG|Jedno z powojennych spotkań dowódcy "Wichra" ze swoimi żołnierzami | Plik:Lew-7.JPG|Jedno z powojennych spotkań dowódcy "Wichra" ze swoimi żołnierzami | ||
Plik:Lew-8.JPG|"Wicher" ze swoimi żołnierzami | Plik:Lew-8.JPG|"Wicher" ze swoimi żołnierzami | ||
− | Plik:Lew-9.JPG| | + | Plik:Lew-9.JPG|Zygmunt Lewandowski "Ryszard" (po lewej) i Witold Kucharski "Wicher" |
+ | Plik:Telegram.JPG|Telegram kondolencyjny do Rodziny od dowódcy Witolda Kucharskiego | ||
+ | Plik:Tel-3a.jpg|Telegram kondolencyjny dla Rodziny od towarzyszy broni | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Aktualna wersja na dzień 13:31, 14 lip 2016
Zygmunt Lewandowski (ur. 29 marca 1914 r., zm. 18 stycznia 1974 r.) - ozorkowski rzemieślnik, żołnierz Wojska Polskiego i partyzant AK, ps. „Ryszard”.
Był synem Franciszka i Władysławy z d. Trojanowskiej. Jeszcze przed wojną zdobył zawód masarza i pracował w rodzinnej masarni, która znajdowała się w podwórku posesji nr 5 przy Zielonym Rynku, obecnie ul. ks. L. Stypułkowskiego 5. Po zakończeniu wojny musiał potwierdzić swoje kwalifikacje zawodowe, zdając w 1947 r. egzamin czeladniczy w zawodzie „rzeźniczym, wyrobu mięsa oraz wędliniarskim”[1]. W 1938 r. ożenił się z Cecylią Dogadalską. Z tego związku urodziło się dwoje dzieci – syn Ryszard (1939 r.) oraz córka Jadwiga (1947 r., żona Władysława Bielawskiego).
W marcu 1936 r. został powołany do wojska, do V kompanii strzeleckiej 10. Pułku Piechoty. We wrześniu przydzielono go do Szkoły Podoficerskiej Piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza w twierdzy Osowiec. Po jej ukończeniu pełnił kolejno funkcje: dowódcy drużyny, zastępcy dowódcy strażnicy. W czerwcu 1937 r. został przeniesiony do rezerwy.
We wrześniu 1939 r. wraz z 37. Łęczyckim Pułkiem Piechoty im. ks. Józefa Poniatowskiego walczył w kampanii wrześniowej, biorąc udział w słynnej bitwie nad Bzurą. 27 lutego 1940 r. dostał się do niewoli, z której udało mu się uciec. Ukrywał się przez kilka miesięcy, a następnie rozpoczął pracę w konspiracji. Był żołnierzem i partyzantem (ps. „Ryszard”) w Samodzielnym Oddziale Partyzanckim „Wicher” działającym na terenie Okręgu Armii Krajowej Łódź[2].
Za zasługi bojowe został odznaczony orderem Virtuti Militari V stopnia, co potwierdza Witold Kucharski w telegramie kondolencyjnym do rodziny. Został pochowany na cmentarzu Starym w Ozorkowie.
Oprac. Jadwiga Nicińska na podstawie dokumentów z archiwum rodzinnego, udostępnionych przez córkę, Jadwigę Bielawską i przez nią autoryzowany.
Przypisy
- ↑ Na podstawie oryginału świadectwa czeladniczego Izby Rzemieślniczej w Łodzi z 1947 r. – fotografia świadectwa znajduje się w galerii zdjęć.
- ↑ Samodzielny Oddział Partyzancki „Wicher” utworzył Witold Kucharski ps. "Wicher" (ur. 1911 r. w Bałachanach, zm. 5 stycznia 1994 r. w Londynie), polski żołnierz, partyzant i prawnik. Pułkownik Wojska Polskiego. Kawaler Orderu Virtuti Militari.