Śliwniki: Różnice pomiędzy wersjami
(link wewn) |
(Korekta) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | ||
− | Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 97 mieszkańców. Areał gruntów wynosi 77,6 ha. | + | Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 97 mieszkańców. Areał gruntów wynosi 77,6 ha. <br /> |
− | W 1983 r. w Śliwnikach powstało Koło Gospodyń Wiejskich. Na wsi swoje siedziby | + | W 1983 r. w Śliwnikach powstało Koło Gospodyń Wiejskich. Na wsi swoje siedziby mają dwie firmy zajmujące się transportem pasażerskim i wynajmem autokarów: „Stojeccy” i „Aura”. Wieś posiada bogaty drzewostan, wśród którego na wyróżnienie zasługuje wiekowa lipa drobnolistna, pomnik przyrody.<br /> |
− | mają dwie firmy zajmujące się transportem pasażerskim i wynajmem autokarów | ||
− | „Stojeccy” i „Aura”. Wieś posiada bogaty drzewostan, wśród którego na wyróżnienie zasługuje wiekowa lipa drobnolistna, pomnik przyrody. | ||
Śliwniki należą do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w [[Solca Wielka|Solcy Wielkiej]]. | Śliwniki należą do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w [[Solca Wielka|Solcy Wielkiej]]. | ||
=Historia= | =Historia= | ||
− | Śliwniki należały w drugiej | + | Śliwniki należały w drugiej poł. XIV i początkach XV w. do Łazęków. Dziedziczyli po nim synowie Adam z Bełdowa i Icek (zapewne z Zelgoszczy), ale wieś przeszła w posiadanie ich stryja Wszebora z Piaskowic, cześnika łęczyckiego (1355-1390). Jego córka Dobachna w 1412 r. sprzedała Śliwniki i Wytrzyszczki Wojciechowi z Parzęczewa herbu Rola, sprawującemu kilka urzędów, w tym cześnika łęczyckiego. Dobra te pozostawały w ręku jego potomków, między innymi wnuka Wojciecha Gledzianowskiego |
− | z Bełdowa i Icek (zapewne z Zelgoszczy), ale wieś przeszła w posiadanie ich stryja | + | z Parzęczewa. Część tych dóbr dziedziczył po swej matce Jadwidze, wnuczce cześnika Wojciecha, Adam Baran z Parzęczewa. Po śmierci Adama Barana z Parzęczewa dobra te powróciły do Roliców. Podział majętności w 1507 r. przeprowadzili Wojciech Gledzianowski z Parzęczewa, kasztelan brzeziński i Bartłomiej Ostrowski, jego bratanek stryjeczny. Wsie Śliwniki i Wytrzyszczki otrzymał Bartłomiej. Następnie dobra te przeszły w posiadanie innej rodziny tego herbu, a mianowicie Puczków. |
− | Wszebora z Piaskowic, cześnika łęczyckiego (1355-1390). Jego córka Dobachna | + | W 1555 r. bracia Puczkowie z Nędzerzewa przeprowadzili podział majątkowy i w jego następstwie Kasper Puczek otrzymał wsie Węglewice, Śliwniki i Wytrzyszczki. W jego ręku Śliwniki i Wytrzeszczki znajdowały się także w 1576 r. Następnie właścicielką wsi Śliwniki była Dorota Rogozińska. W latach 40. XVII w. dobra Śliwniki, [[Sierpów|Sierpów]] i [[Konary|Konary]] posiadała córka Jana Szymona Szczawińskiego, Barbara Domicela. <br /> |
− | w 1412 r. sprzedała Śliwniki i Wytrzyszczki Wojciechowi z Parzęczewa herbu Rola, | + | Dobra ozorkowsko-strzeblewskie, w skład których wchodziły Śliwniki i [[Wróblew|Wróblew]], powróciły do rąk Szczawińskich na mocy dekretu Trybunału Koronnego z 1734 r. Kolejnym właścicielem Śliwnik w 1790 r. był Bogumił Grabowski.<br /> |
− | sprawującemu kilka urzędów, w tym cześnika łęczyckiego. Dobra te pozostawały | + | Rejestry poborowe z XVII w. odnotowały w Śliwnikach działający młyn.<br /> |
− | w ręku jego potomków, między innymi wnuka Wojciecha Gledzianowskiego | ||
− | z Parzęczewa. Część tych dóbr dziedziczył po swej matce Jadwidze, wnuczce cześnika | ||
− | Wojciecha, Adam Baran z Parzęczewa. Po śmierci Adama Barana z Parzęczewa dobra | ||
− | te powróciły do Roliców. Podział majętności w 1507 r. przeprowadzili Wojciech Gledzianowski z Parzęczewa, kasztelan brzeziński i Bartłomiej Ostrowski, jego bratanek | ||
− | stryjeczny. Wsie Śliwniki i Wytrzyszczki otrzymał Bartłomiej. Następnie | ||
− | dobra te przeszły w posiadanie innej rodziny tego herbu, a mianowicie Puczków. | ||
− | W 1555 r. bracia Puczkowie z Nędzerzewa przeprowadzili podział majątkowy i w jego | ||
− | następstwie Kasper Puczek otrzymał wsie Węglewice, Śliwniki i Wytrzyszczki. W jego | ||
− | ręku Śliwniki i Wytrzeszczki znajdowały się także w 1576 r. Następnie właścicielką wsi | ||
− | Śliwniki była Dorota Rogozińska. W latach 40 | ||
− | Dobra ozorkowsko-strzeblewskie, w skład których wchodziły Śliwniki i [[Wróblew|Wróblew]], powróciły do rąk Szczawińskich na mocy dekretu Trybunału Koronnego z 1734 r. Kolejnym właścicielem Śliwnik | ||
− | w 1790 r. był Bogumił Grabowski. | ||
− | Rejestry poborowe z XVII w. odnotowały w Śliwnikach działający młyn. | ||
W 1827 r. Śliwniki miały 12 domów mieszkalnych i 120 mieszkańców. W Śliwnikach istniał folwark. Dane z 1873 r. | W 1827 r. Śliwniki miały 12 domów mieszkalnych i 120 mieszkańców. W Śliwnikach istniał folwark. Dane z 1873 r. | ||
− | i 1912 r. podają, że areał wynosił 497 mórg, czyli 278,32 ha. Folwark składał się z gruntów ornych, ogrodów, łąk, pastwisk i 18 mórg nieużytków rolnych. | + | i 1912 r. podają, że areał wynosił 497 mórg, czyli 278,32 ha. Folwark składał się z gruntów ornych, ogrodów, łąk, pastwisk i 18 mórg nieużytków rolnych. Znajdowały się w nim 3 budynki murowane i 13 drewnianych. <br /> |
− | Znajdowały się w nim 3 budynki murowane i 13 drewnianych. W 1912 r. właścicielem folwarku był Władysław Pędzicki. Śliwniki (wieś i folwark) należały do gminy Chociszew Aleksandria | + | W 1912 r. właścicielem folwarku był Władysław Pędzicki. Śliwniki (wieś i folwark) należały do gminy Chociszew Aleksandria, a od 1954 r. Śliwniki wieś podlegała pod Gromadzką Radę Narodową w Solcy Wielkiej.<ref>Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 13, 27, 27, 36, 41, 48, 77.</ref> |
− | , a od 1954 r. Śliwniki wieś podlegała pod Gromadzką Radę Narodową w Solcy Wielkiej.<ref>Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s.13, 27, 27, 36, 41,48,77.</ref> | ||
''<small>Oprac. '''Mirosława Walc'''</small>'' | ''<small>Oprac. '''Mirosława Walc'''</small>'' | ||
==Przypis== | ==Przypis== | ||
[[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] | [[Kategoria:Hasła w przygotowaniu]] |
Wersja z 09:35, 1 maj 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 97 mieszkańców. Areał gruntów wynosi 77,6 ha.
W 1983 r. w Śliwnikach powstało Koło Gospodyń Wiejskich. Na wsi swoje siedziby mają dwie firmy zajmujące się transportem pasażerskim i wynajmem autokarów: „Stojeccy” i „Aura”. Wieś posiada bogaty drzewostan, wśród którego na wyróżnienie zasługuje wiekowa lipa drobnolistna, pomnik przyrody.
Śliwniki należą do parafii św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej.
Historia
Śliwniki należały w drugiej poł. XIV i początkach XV w. do Łazęków. Dziedziczyli po nim synowie Adam z Bełdowa i Icek (zapewne z Zelgoszczy), ale wieś przeszła w posiadanie ich stryja Wszebora z Piaskowic, cześnika łęczyckiego (1355-1390). Jego córka Dobachna w 1412 r. sprzedała Śliwniki i Wytrzyszczki Wojciechowi z Parzęczewa herbu Rola, sprawującemu kilka urzędów, w tym cześnika łęczyckiego. Dobra te pozostawały w ręku jego potomków, między innymi wnuka Wojciecha Gledzianowskiego
z Parzęczewa. Część tych dóbr dziedziczył po swej matce Jadwidze, wnuczce cześnika Wojciecha, Adam Baran z Parzęczewa. Po śmierci Adama Barana z Parzęczewa dobra te powróciły do Roliców. Podział majętności w 1507 r. przeprowadzili Wojciech Gledzianowski z Parzęczewa, kasztelan brzeziński i Bartłomiej Ostrowski, jego bratanek stryjeczny. Wsie Śliwniki i Wytrzyszczki otrzymał Bartłomiej. Następnie dobra te przeszły w posiadanie innej rodziny tego herbu, a mianowicie Puczków.
W 1555 r. bracia Puczkowie z Nędzerzewa przeprowadzili podział majątkowy i w jego następstwie Kasper Puczek otrzymał wsie Węglewice, Śliwniki i Wytrzyszczki. W jego ręku Śliwniki i Wytrzeszczki znajdowały się także w 1576 r. Następnie właścicielką wsi Śliwniki była Dorota Rogozińska. W latach 40. XVII w. dobra Śliwniki, Sierpów i Konary posiadała córka Jana Szymona Szczawińskiego, Barbara Domicela.
Dobra ozorkowsko-strzeblewskie, w skład których wchodziły Śliwniki i Wróblew, powróciły do rąk Szczawińskich na mocy dekretu Trybunału Koronnego z 1734 r. Kolejnym właścicielem Śliwnik w 1790 r. był Bogumił Grabowski.
Rejestry poborowe z XVII w. odnotowały w Śliwnikach działający młyn.
W 1827 r. Śliwniki miały 12 domów mieszkalnych i 120 mieszkańców. W Śliwnikach istniał folwark. Dane z 1873 r.
i 1912 r. podają, że areał wynosił 497 mórg, czyli 278,32 ha. Folwark składał się z gruntów ornych, ogrodów, łąk, pastwisk i 18 mórg nieużytków rolnych. Znajdowały się w nim 3 budynki murowane i 13 drewnianych.
W 1912 r. właścicielem folwarku był Władysław Pędzicki. Śliwniki (wieś i folwark) należały do gminy Chociszew Aleksandria, a od 1954 r. Śliwniki wieś podlegała pod Gromadzką Radę Narodową w Solcy Wielkiej.[1]
Oprac. Mirosława Walc
Przypis
- ↑ Gmina Ozorków. Historia i Współczesność, red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 13, 27, 27, 36, 41, 48, 77.