Zajączek Józef: Różnice pomiędzy wersjami
m (Dodanie zdjęcia z wikipedii https://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Zaj%C4%85czek) |
(interpunkcja) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | <accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> | ||
[[Plik:Józef Zajączek.PNG|mały|prawo|Józef Zajączek, portret pędzla nieznanego malarza polskiego przed 1826 rokiem]] | [[Plik:Józef Zajączek.PNG|mały|prawo|Józef Zajączek, portret pędzla nieznanego malarza polskiego przed 1826 rokiem]] | ||
| − | '''Zajączek | + | '''Józef Zajączek''' (ur. 10 marca 1752 r. w Kamieńcu Podolskim, zm. 28 lipca 1826 r. w Warszawie) - książę, generał polski i francuski, polityk, poseł na Sejm Czteroletni (1788–1792), uczestnik wojen napoleońskich; od 1815 r. Namiestnik Królestwa Polskiego.<br /> |
== Prolog== | == Prolog== | ||
| − | Podpis gen. Józefa Zajączka | + | Podpis gen. Józefa Zajączka nadał moc prawną '''Aktowi Lokacyjnemu<ref>Postanowienie Nr 109 o wyniesieniu osady rzemieślniczej Ozorków do rzędu miast prywatnych w Królestwie Polskim, Warszawa, 30 stycznia 1816 r.</ref> i z dniem 30 stycznia 1816 r. Ozorków''' stał się miastem prywatnym w Królestwie Polskim. Jeden raz gen. Zajączek był przejazdem '''w Ozorkowie'''. Ozorkowianie docenili zasługi Generała i nadali imię gen. Józefa Zajączka jednej z głównych ulic miasta. Nazwa istniała przez prawie 100 lat do 1920 r. Dziś jest to ulica Listopadowa.<br /> |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się w bogatej rodzinie szlacheckiej. Jego ojcem był Antoni Zajączek, herbu Świnka a matką Marianna z Cieszkowskich herbu Dołęga. Czując wojskowe powołanie już od 16 roku życia był w wojsku koronnym gdzie dosłużył się stopnia pułkownika. W latach 1789 - 1792 był posłem na Sejm Czteroletni. W 1792 | + | Urodził się w bogatej rodzinie szlacheckiej. Jego ojcem był Antoni Zajączek, herbu Świnka a matką Marianna z Cieszkowskich herbu Dołęga. Czując wojskowe powołanie już od 16 roku życia był w wojsku koronnym gdzie dosłużył się stopnia pułkownika. W latach 1789-1792 był posłem na Sejm Czteroletni. W 1792 r. , będąc już w randze generała-majora walczył pod rozkazami księcia Józefa Poniatowskiego. Odznaczył się w bitwie pod Zieleńcami, po której został odznaczony nowo ustanowionym orderem Virtuti Militari. Rozbity pod Chełmem wycofał się do Warszawy, gdzie brał udział w obronie stolicy. Podczas obrony Pragi, w czasie oblężenia, został ciężko ranny. Po wyzdrowieniu wyjechał do Galicji, gdzie został aresztowany i osadzony w twierdzy w Ołomuńcu. W 1795 r. został zwolniony.<br /> |
Następnie wyemigrował do Francji, gdzie wstąpił do wojska pod rozkazy Napoleona. Jako generał brygady brał udział we wszystkich kampaniach napoleońskich.<br /> | Następnie wyemigrował do Francji, gdzie wstąpił do wojska pod rozkazy Napoleona. Jako generał brygady brał udział we wszystkich kampaniach napoleońskich.<br /> | ||
| − | Nazwisko generała Józefa Zajączka zostało uwiecznione na Łuku Triumfalnym w Paryżu. W 1807 Napoleon nadał Józefowi Zajączkowi rozległe dobra ziemskie w województwie kaliskim.<br /> | + | Nazwisko generała Józefa Zajączka zostało uwiecznione na Łuku Triumfalnym w Paryżu. W 1807 r. Napoleon nadał Józefowi Zajączkowi rozległe dobra ziemskie w województwie kaliskim.<br /> |
Podczas kampanii moskiewskiej w 1812 r. utracił nogę i dostał się do niewoli rosyjskiej. Wówczas zmienił orientację polityczną idąc na służbę do cara Aleksandra I.<br /> | Podczas kampanii moskiewskiej w 1812 r. utracił nogę i dostał się do niewoli rosyjskiej. Wówczas zmienił orientację polityczną idąc na służbę do cara Aleksandra I.<br /> | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
==Źródła:== | ==Źródła:== | ||
| − | * | + | * Stanisław Małyszko Majątki Wielkopolskie Powiat Kaliski, t. IV, Szreniawa 2000 r. |
* Encyklopedia Popularna PWN, red. J. Kofman, Warszawa 1993 r. | * Encyklopedia Popularna PWN, red. J. Kofman, Warszawa 1993 r. | ||
* Encyklopedia Powszechna, Wydawnictwo Gutenberga, Kraków – Warszawa 1994 r. | * Encyklopedia Powszechna, Wydawnictwo Gutenberga, Kraków – Warszawa 1994 r. | ||
Wersja z 17:28, 4 lut 2016
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>
Józef Zajączek (ur. 10 marca 1752 r. w Kamieńcu Podolskim, zm. 28 lipca 1826 r. w Warszawie) - książę, generał polski i francuski, polityk, poseł na Sejm Czteroletni (1788–1792), uczestnik wojen napoleońskich; od 1815 r. Namiestnik Królestwa Polskiego.
Spis treści
Prolog
Podpis gen. Józefa Zajączka nadał moc prawną Aktowi Lokacyjnemu[1] i z dniem 30 stycznia 1816 r. Ozorków stał się miastem prywatnym w Królestwie Polskim. Jeden raz gen. Zajączek był przejazdem w Ozorkowie. Ozorkowianie docenili zasługi Generała i nadali imię gen. Józefa Zajączka jednej z głównych ulic miasta. Nazwa istniała przez prawie 100 lat do 1920 r. Dziś jest to ulica Listopadowa.
Biografia
Urodził się w bogatej rodzinie szlacheckiej. Jego ojcem był Antoni Zajączek, herbu Świnka a matką Marianna z Cieszkowskich herbu Dołęga. Czując wojskowe powołanie już od 16 roku życia był w wojsku koronnym gdzie dosłużył się stopnia pułkownika. W latach 1789-1792 był posłem na Sejm Czteroletni. W 1792 r. , będąc już w randze generała-majora walczył pod rozkazami księcia Józefa Poniatowskiego. Odznaczył się w bitwie pod Zieleńcami, po której został odznaczony nowo ustanowionym orderem Virtuti Militari. Rozbity pod Chełmem wycofał się do Warszawy, gdzie brał udział w obronie stolicy. Podczas obrony Pragi, w czasie oblężenia, został ciężko ranny. Po wyzdrowieniu wyjechał do Galicji, gdzie został aresztowany i osadzony w twierdzy w Ołomuńcu. W 1795 r. został zwolniony.
Następnie wyemigrował do Francji, gdzie wstąpił do wojska pod rozkazy Napoleona. Jako generał brygady brał udział we wszystkich kampaniach napoleońskich.
Nazwisko generała Józefa Zajączka zostało uwiecznione na Łuku Triumfalnym w Paryżu. W 1807 r. Napoleon nadał Józefowi Zajączkowi rozległe dobra ziemskie w województwie kaliskim.
Podczas kampanii moskiewskiej w 1812 r. utracił nogę i dostał się do niewoli rosyjskiej. Wówczas zmienił orientację polityczną idąc na służbę do cara Aleksandra I.
Podobnie i car Aleksander był życzliwy Zajączkowi mianując go namiestnikiem Królestwa Polskiego. Car zaakceptował nadania francuskiego cesarza a nawet odwiedził Zajączka w jego dobrach opatowskich, wracając w 1815 roku z „balu wiedeńskiego” . Na cześć wizyty cara Zajączek kazał postawić dwa obeliski przy wjeździe do swojej posiadłości. W 1818 roku car dał kolejny dowód swej życzliwości ofiarowując Zajączkowi mitrę książęcą.
Zajączek osiadł w dobrach opatowskich, wybudował pałac, urządził wspaniały park, który jeszcze dziś zachwyca swym pięknem. Ta posiadłość jest kojarzona z Ozorkowem. Powód jest prosty. Otóż w 1878 r. za cenę 435 tys. rubli właścicielem tych wspaniałych włości stał się ozorkowski fabrykant, Karol Schlösser.
Józef Zajączek zmarł w Warszawie, w Pałacu Namiestnikowskim (obecnie siedziba Prezydenta RP). Pochowany został w Opatówku pod Kaliszem.
Źródła:
- Stanisław Małyszko Majątki Wielkopolskie Powiat Kaliski, t. IV, Szreniawa 2000 r.
- Encyklopedia Popularna PWN, red. J. Kofman, Warszawa 1993 r.
- Encyklopedia Powszechna, Wydawnictwo Gutenberga, Kraków – Warszawa 1994 r.
- Nowa Encyklopedia Powszechna, Kraków 2011 r.
- Archiwum Państwowe w Płocku, Oddział w Łęczycy.
Oprac. Paweł Andrzej Górny
Przypis
- ↑ Postanowienie Nr 109 o wyniesieniu osady rzemieślniczej Ozorków do rzędu miast prywatnych w Królestwie Polskim, Warszawa, 30 stycznia 1816 r.
