1592
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
m
brak opisu edycji
Należy podkreślić dobre proporcje nie tylko całej bryły, ale i detali, jak obramowania otworów okiennych profilowanymi opaskami i oryginalnym szczelinowaniem samych okien, szczególnie tych zamkniętych półkoliście w środkowej części elewacji. Wzbogaca ją doskonały gzymsowany fronton z okrągłym przeźroczem w środku. Dodatkowym elementem zdobiącym budynek jest opasujący go gzyms międzykondygnacyjny i balkon z ażurową balustradą pięknej kowalskiej roboty.<br/>
Całość budynku sprawia wrażenie rezydencji, a nie domu spełniającego funkcje mieszkalno – usługowe.<br/>
Mimo iż już dawno kamienica ta zmieniła właściciela, „od zawsze” funkcjonuje tu apteka.<ref>Źródło: Frątczak S., ''Spacer po Ozorkowie. Trasa 5: dawnymi alejami Piłsudskiego - dziś kardynała Wyszyńskiego - cd.'', [W:] Wiadomości Ozorkowskie 2015, nr 5, s. 10.</ref>
Obiekt jest [[Zabytki Ozorkowa|zabytkiem]] wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w poz. 22
[[Plik:Stylowa-800.jpg|200px|thumb|prawo|Dom murowany, ul. Wyszyńskiego 4]]
Kamienica nr 4 z połowy XIX w. należała w okresie międzywojennym do Prusinowskich, jednej z najbogatszych rodzin żydow¬skich Ozorkowa. Jeden z braci prowadził tu restaurację w miejscu dzisiej¬szej „Stylowej", drugi był właścicielem składu drewna i zmechanizowanego zakładu stolarskiego. Interesującym elementem architektonicznym elewacji budynku jest cokół wyłożony płytami piaskowca i gzymsy.<ref> ''Architektoniczne walory Ozorkowa'', red. Danuta Trzcińska, Ozorków 2011, s. 21. Na podstawie tekstu Stanisława Frątczaka.</ref><br/>
Obiekt jest [[Zabytki Ozorkowa|zabytkiem]] wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w poz. 23.
Z elementów zdobiących pierwotną elewację pozostał tylko gzyms uskokowy facjaty i podokapowy głównej bryły budynku.
Ten imponujący rozmiarami dom postawił Teodor Raabe, właściciel majątku ziemskiego w Siedlcu (pow. łęczycki), który w l. 1820-1832 pełnił funkcję burmistrza Ozorkowa. Po jego śmierci budynek przeszedł w ręce żydowskich właścicieli.
Ostatnimi do wojny byli Daneygiszrowie. Od 1946 r. stał się własnością rodziny Otto.<ref>Żródło: Frątczak S., ''Spacer po Ozorkowie. Trasa 5: dawnymi alejami Piłsudskiego - dziś kardynała Wyszyńskiego - cd.'', [W:] Wiadomości Ozorkowskie 2015, nr 3, s. 10.</ref> <br/>
Obiekt jest [[Zabytki Ozorkowa|zabytkiem]] wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w poz. 25.
Tu miał również swój warsztat krawiecki żydowski mistrz igły o nazwisku Storch, szyjący najelegantsze w Ozorkowie fraki i smokingi.
Mistrz obsługiwał klientów w ich domach, gdzie dostarczał gotowe ubrania, zawożąc je zawsze dorożką.
Dzisiaj dom ten, nawiązując do międzywojennej tradycji, też zaprasza do klimatycznego lokalu o nazwie „Fiolet” na kawę i herbatę.<ref>Żródło: Frątczak S., ''Spacer po Ozorkowie. Trasa 5: dawnymi alejami Piłsudskiego - dziś kardynała Wyszyńskiego - cd''., [W:] Wiadomości Ozorkowskie 2014, nr 16, s. 10.</ref>
Obiekt jest [[Zabytki Ozorkowa|zabytkiem]] wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w poz. 29.
