1592
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
m
brak opisu edycji
Należy podkreślić dobre proporcje nie tylko całej bryły, ale i detali, jak obramowania otworów okiennych profilowanymi opaskami i oryginalnym szczelinowaniem samych okien, szczególnie tych zamkniętych półkoliście w środkowej części elewacji. Wzbogaca ją doskonały gzymsowany fronton z okrągłym przeźroczem w środku. Dodatkowym elementem zdobiącym budynek jest opasujący go gzyms międzykondygnacyjny i balkon z ażurową balustradą pięknej kowalskiej roboty.<br/>
Całość budynku sprawia wrażenie rezydencji, a nie domu spełniającego funkcje mieszkalno – usługowe.<br/>
Mimo iż już dawno kamienica ta zmieniła właściciela, „od zawsze” funkcjonuje tu apteka.<ref>Źródło: ''Frątczak S., Spacer po Ozorkowie. Trasa 5: dawnymi alejami Piłsudskiego - dziś kardynała Wyszyńskiego - cd.'', [W:] Wiadomości Ozorkowskie 2015, nr 5, s. 10.</ref>
Obiekt jest [[Zabytki Ozorkowa|zabytkiem]] wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w poz. 22.
[[Plik:Stylowa-800.jpg|200px|thumb|prawo|Dom murowany, ul. Wyszyńskiego 4]]
Kamienica nr 4 z połowy XIX w. należała w okresie międzywojennym do Prusinowskich, jednej z najbogatszych rodzin żydow¬skich Ozorkowa. Jeden z braci prowadził tu restaurację w miejscu dzisiej¬szej „Stylowej", drugi był właścicielem składu drewna i zmechanizowanego zakładu stolarskiego. Interesującym elementem architektonicznym elewacji budynku jest cokół wyłożony płytami piaskowca i gzymsy.<ref>Źródło: ''Architektoniczne walory Ozorkowa'', red. Danuta Trzcińska, Ozorków 2011, s. 21. Na podstawie tekstu Stanisława Frątczaka.</ref><br/>
Obiekt jest [[Zabytki Ozorkowa|zabytkiem]] wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w poz. 23.
Z elementów zdobiących pierwotną elewację pozostał tylko gzyms uskokowy facjaty i podokapowy głównej bryły budynku.
Ten imponujący rozmiarami dom postawił Teodor Raabe, właściciel majątku ziemskiego w Siedlcu (pow. łęczycki), który w l. 1820-1832 pełnił funkcję burmistrza Ozorkowa. Po jego śmierci budynek przeszedł w ręce żydowskich właścicieli.
Ostatnimi do wojny byli Daneygiszrowie. Od 1946 r. stał się własnością rodziny Otto.<ref>Żródło: Frątczak S., ''Spacer po Ozorkowie. Trasa 5: dawnymi alejami Piłsudskiego - dziś kardynała Wyszyńskiego - cd.'', [W:] Wiadomości Ozorkowskie 2015, nr 3, s. 10.</ref> <br/>
Obiekt jest [[Zabytki Ozorkowa|zabytkiem]] wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w poz. 25.
Niedogodnością dla użytkowników tych podwórzy do okresu II wojny światowej była płynąca równolegle do alei rzeka Bzura, z wówczas nieobwałowanymi brzegami i opadającym ku niej terenem, który nader często był podtapiany, a nierzadko, przy wysokich stanach wody, zalewany.
Problem z kapryśną [[Bzura|Bzurą]] rozwiązywano wówczas w prosty sposób. Budynki czy szopy znajdujące się w strefie powodziowego zagrożenia budowano po prostu na palach, tak jak tubylcy budują chaty na wybrzeżach wysp dalekiej Polinezji. Dopiero zbudowanie umocnień na rzece rozwiązało ten problem.<ref>Źródło: Frątczak S., ''Spacer po Ozorkowie. Trasa 5: dawnymi alejami Piłsudskiego - dziś kardynała Wyszyńskiego '' - cd., [W]: Wiadomości Ozorkowskie 2014, nr 17, s. 10.</ref> <br/>
Obiekty te są [[Zabytki Ozorkowa|zabytkami]] wpisanym do Gminnej Ewidencji Zabytków Gminy Miasto Ozorków w poz. 42, 43, 44 i 45.
==Dom murowany, pl. Jana Pawła II nr 13==
[[Plik:JP 13-800.jpg|200px|thumb|prawo|Dom murowany, pl. Jana Pawła II nr 13]]
Jest to piętrowa kamienica pochodząca z II połowy XIX w. Odznacza się ona dekoracyjnym ujęciem okien pierwszego piętra na podobieństwo uszaków, oglądanych w budynkach Lorkego. Poziomy podział elewacji akcentują tu podokienniki na trzech skrajnych osiach oraz profilowany gzyms kordonowy. W osi środkowej znajdują się drzwi do korytarza z klatką schodową prowadzącą na piętro, gdzie właściciel o nazwisku Zippel wynajmował pokoje noclegowe. Tam też znajdowała się dawna piekarnia należąca do Kowalskiego.<ref>Żródło: Frątczak S., ''Spacer po Ozorkowie. Trasa 6: Plac Jana Pawła II - cd.'', [W:] Wiadomości Ozorkowskie 2015, nr 17 s. 10.</ref><br/>
Obiekt jest [[Zabytki Ozorkowa|zabytkiem]] wpisanym do Gminnej Ewidencji Zabytków Gminy Miasto Ozorków w poz. 10.
[[Plik:JP 14-800.jpg|200px|thumb|prawo|Dom murowany, pl. Jana Pawła II nr 14]]
Kamienica z połowy XIX w. należąca do pierzei zachodniej, była do II wojny światowej własnością Kałowskiego i Zajdermana. Brama wjazdowa w osi środkowej prowadzi na podwórze.
Dekoracyjny charakter ma elewacja na poziomie piętra: prostokątne wnęki międzyokienne i podokienne oraz kordonowy gzyms z zachowanymi Kroksztynami w lewej połowie budynku. <ref>Żródło: Frątczak S., ''Spacer po Ozorkowie. Trasa 6: Plac Jana Pawła II - cd.'', [W:] Wiadomości Ozorkowskie 2015, nr 18 s. 10.</ref><br/>
Obiekt jest [[Zabytki Ozorkowa|zabytkiem]] wpisanym do Gminnej Ewidencji Zabytków Gminy Miasto Ozorków w poz. 11.
