1592
edycje
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
==Dom drewniany, ul. Wyszyńskiego 20==
[[Plik:Wysz20.JPG|200px|thumb|prawo|Dom drewniany, ul. Wyszyńskiego 20]]
Jeden z nielicznych domów drewnianych usytuowanych w Alejach. Takich domów do okresu wojennego było o wiele więcej, zostały one jednak rozebrane przez niemieckiego okupanta ze względu na cenny materiał budowlany. A pochodził on z XIX-wiecznych borów, które otaczały Ozorków (dawne [[Samborze|Samborze]], a obecnie Nowe Miasto).
Budynek został wzniesiony w trzecim ćwierćwieczu XIX w. Ściany z grubych bali oszalowane deskami osadzone zostały na ceglanym, niskim cokole zbudowanym na planie prostokąta. Osiem otworów okiennych o biało malowanych ramach nieco rozjaśnia ciemną elewację budynku. Środkową jej oś stanowi otwór drzwiowy prowadzący do sieni na tzw. przestrzał, czyli wiodący na podwórze. Warto też zajrzeć do sieni, gdzie możemy podziwiać drewniane schody o sękatych stopniach, które służą mieszkańcom już półtora wieku<ref>Stan na 2016 r.</ref>.
Z przykrywającej dom ogromnej połaci dwuspadowego dachu krytego papą wyrasta aż pięcioosiowa facjata zwieńczona trójkątnym szczytem z okienkiem półkoliście zamkniętym w środku. Identyczna facjata znajduje się od strony podwórza.
Ten wiekowy dom jest drugą w mieście budowlą o jeszcze starosłowiańskiej konstrukcji wieńcowej ścian stawianych z bali, na węgłach łączonych w tzw. zrąb, bez potrzeby użycia gwoździ, co widać od strony szczytowej ściany budynku.
Posesja w okresie międzywojennym była wspólną własnością kilku Żydów. Mieściła się w nim wówczas prowadzona przez Brzezińskiego razura, jak wówczas nazywano zakład fryzjerski<ref>Źródło: Frątczak S., ''Spacer po Ozorkowie. Trasa 5: dawnymi alejami Piłsudskiego - dziś kardynała Wyszyńskiego - cd.'', W: Wiadomości Ozorkowskie 2014, nr 10, s. 10.</ref>.
Obiekt jest [[Zabytki Ozorkowa|zabytkiem]] wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w poz. 27.
===Przypisy===
<references />
Zmiana kolejności domów
<references />
==Dom murowany, ul. Wyszyńskiego 2==
Ten imponujący rozmiarami dom postawił Teodor Raabe, właściciel majątku ziemskiego w Siedlcu (pow. łęczycki), który w l. 1820-1832 pełnił funkcję burmistrza Ozorkowa. Po jego śmierci budynek przeszedł w ręce żydowskich właścicieli.
Ostatnimi do wojny byli Daneygiszrowie. Od 1946 r. stał się własnością rodziny Otto.<ref>Żródło: Frątczak S., Spacer po Ozorkowie. Trasa 5: dawnymi alejami Piłsudskiego - dziś kardynała Wyszyńskiego - cd., [W:] Wiadomości Ozorkowskie 2015, nr 3, s. 10.</ref>
===Przypisy===
<references />
==Dom drewniany, ul. Wyszyńskiego 20==
[[Plik:Wysz20.JPG|200px|thumb|prawo|Dom drewniany, ul. Wyszyńskiego 20]]
Jeden z nielicznych domów drewnianych usytuowanych w Alejach. Takich domów do okresu wojennego było o wiele więcej, zostały one jednak rozebrane przez niemieckiego okupanta ze względu na cenny materiał budowlany. A pochodził on z XIX-wiecznych borów, które otaczały Ozorków (dawne [[Samborze|Samborze]], a obecnie Nowe Miasto).
Budynek został wzniesiony w trzecim ćwierćwieczu XIX w. Ściany z grubych bali oszalowane deskami osadzone zostały na ceglanym, niskim cokole zbudowanym na planie prostokąta. Osiem otworów okiennych o biało malowanych ramach nieco rozjaśnia ciemną elewację budynku. Środkową jej oś stanowi otwór drzwiowy prowadzący do sieni na tzw. przestrzał, czyli wiodący na podwórze. Warto też zajrzeć do sieni, gdzie możemy podziwiać drewniane schody o sękatych stopniach, które służą mieszkańcom już półtora wieku<ref>Stan na 2016 r.</ref>.
Z przykrywającej dom ogromnej połaci dwuspadowego dachu krytego papą wyrasta aż pięcioosiowa facjata zwieńczona trójkątnym szczytem z okienkiem półkoliście zamkniętym w środku. Identyczna facjata znajduje się od strony podwórza.
Ten wiekowy dom jest drugą w mieście budowlą o jeszcze starosłowiańskiej konstrukcji wieńcowej ścian stawianych z bali, na węgłach łączonych w tzw. zrąb, bez potrzeby użycia gwoździ, co widać od strony szczytowej ściany budynku.
Posesja w okresie międzywojennym była wspólną własnością kilku Żydów. Mieściła się w nim wówczas prowadzona przez Brzezińskiego razura, jak wówczas nazywano zakład fryzjerski<ref>Źródło: Frątczak S., ''Spacer po Ozorkowie. Trasa 5: dawnymi alejami Piłsudskiego - dziś kardynała Wyszyńskiego - cd.'', W: Wiadomości Ozorkowskie 2014, nr 10, s. 10.</ref>.
Obiekt jest [[Zabytki Ozorkowa|zabytkiem]] wpisanym do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w poz. 27.
===Przypisy===
