ZHP

                                                Historia Hufca ZHP Ozorków

Lata 1912-1920
Ozorkowskie harcerstwo zaczyna się na przełomie lat 1912/13 powstaniem drużyny im. hetmana Stefana Czarnieckiego, której drużynowym został Witold Antonowicz. Założycielami drużyny byli bracia Edward i Witold Pfabe, którzy o nowo powstałym ruchu skautowym dowiedzieli sie studiując w Warszawie. Opiekunami drużyny byli pracownicy administracji fabryki schlösserowskiej oraz pracownicy apteki Roberta Weill’a i Indrykego. Równocześnie powstała drużyna harcerek im. Królowej Jadwigi, której komendantką została córka organisty kościoła rzymskokatolickiego w Ozorkowie Maria Rybkówna. Początkowo drużyny działały w ścisłej konspiracji (inaczej w zaborze rosyjskim być nie mogło). Dzięki opiece administracji drużyna miała pokój w pałacu Schlössera przy ul. Łęczyckiej, ale korzystano z tej harcówki tylko w niepogodę. Najczęściej zbiórki z ćwiczeniami w musztrze, gawędami i grami odbywały się na dziedzińcu pałacowym od strony Gębic, albo w parku, biwaki zaś w okolicznych lasach. Każda z drużyn liczyła sobie ok. 70 członków. Utrzymywały stosunki z sąsiednimi drużynami z Leśmierza, Łęczycy i Łodzi. Po wybuchu I wojny światowej nastąpiła okupacja niemiecka. Niemcy zostawili ludności troszkę większą swobodę, więc harcerze urządzali wycieczki, gry terenowe, a nawet przemarsze przez miasto ze sztandarem (haftowały go Siostry Urszulanki z Bugaja) i muzyką. Pierwszy obóz harcerski odbył się w Grabowie, nieopodal Łęczycy, jego uczestnikami byli harcerze z powiatu łęczyckiego i miasta Łodzi. Ćwiczenia z musztry, alarmy, pomoc ludziom we wsi bardzo zahartowały harcerzy. Przy współpracy z Organizacją Wojskową już 11 listopada 1918 r. harcerze rozbrajali Niemców, tworzyli posterunki w mieście, rozstawili warty, a w lutym 1919 wielu z drużyny wstąpiło do wojska i szybko awansowało. W 1920 r., w czasie walk z bolszewikami, w obronie Warszawy, zginął jeden z druhów - Apolinary Geppert.

Lata 1921-1939 Drużyny cieszą się niepodległością. Harcerze szkolą się na kursach drużynowych, uczestniczą w zlotach, m.in. z okazji Święta Trzeciego Maja, marszach, obozach. W szkołach powstają nowe drużyny: księcia Józefa Poniatowskiego oraz pierwsze drużyny Wilczków (zuchowe), których działanie opierało się na metodyce Aleksandra Kamińskiego. Działają: Wiktoria Włoszczańska, Zofia i Stefania Piekarskie. Swoją aktywność przejawiają m.in. organizując przedstawienia teatralne, zbierając tym samym fundusze na wyjazdy letnie dla biedniejszych. Ćwiczą terenoznawstwo, samarytankę, zdobywają sprawności: rymarz, hodowca królików itp. Wszystkie inicjatywy wspiera Koło Przyjaciół Harcerstwa. W 1938 r. powołane zostaje Pogotowie Harcerek, a w 1939 r. Pogotowie Harcerzy. Od 1 września 1939 r. ozorkowscy harcerze zdają egzamin wykorzystując umiejętności zdobyte w drużynach. Pierwsze dni wojny to organizowanie jedzenia i picia dla transportów wojska i ludności cywilnej. Tu sprawdziły się harcerki, m.in. dh Halina Urbaniak, a druhowie m.in. dh Tomasz Opawski wzięli udział w obronie kraju. Wielu z nich później dostało się do obozów jenieckich. Niestety, niektórzy (m.in. dh Franciszek Ksawery Kraszewski) zginęli w obozach koncentracyjnych. Nieliczni, którzy pozostali w mieście, podjęli pracę konspiracyjną wraz z ośrodkami harcerskimi w Łęczycy i Zgierzu. Zorganizowano służbę wywiadowczą.

Lata 1945-1956 W nowych warunkach i rzeczywistości, harcerze szybko podejmują naukę i pracę dla ojczyzny. Spontanicznie powstają drużyny lub odradzają się „stare”. Organizują kursy, szkolenia, obozy, wycieczki. Wszystko to ma służyć rozwojowi własnego intelektu, sprawności fizycznej, gotowości służenia innym. Prężnie działają drużyny, a w nich druhowie: Zdzisław Skowroński, Kazimierz Jurkiewicz, Kazimierz Kot, Jerzy Chmielecki, Roman Reczek, Janina Lasecka i inni. W czasach stalinowskich harcerstwo w Polsce było i w ZMP i w Organizacji Harcerskiej Polski Ludowej (OHPL) i pod przywództwem partii. Mimo podziałów "na górze" instruktorom Hufca Ozorków w pracy z dziećmi w dalszym ciągu przede wszystkim przyświecały idee z pierwszych lat skautingu, starali się być wierni prawu i przyrzeczeniu harcerskiemu.

Lata 1957-1980 Po burzliwym Zjeździe Łódzkim, w którym jako delegat uczestniczył druh Jerzy Chmielecki, część harcerzy zrezygnowała z pracy w drużynach. Większość jednak dalej pracuje, zgodnie z metodyką harcerską. Organizują kursy drużynowych, zastępowych, obozy stałe i wędrowne. Do ZHP wstępuje coraz więcej młodych ludzi. Kadra to uczniowie ozorkowskiego liceum, szkół zawodowych i kilkoro instruktorów pracujących, między innymi: Januariusz Łuczak, Bernard Szlosarek, Zbigniew Borowski, Edward Grzybowski, Jadwiga Czerwińska, Barbara Kazimierska, Alicja Bartczak, Anna Pałasz, Marianna Dolat, Andrzej Jędrzejczak, Marek Lewandowski i inni. W 1966 roku hufiec bierze udział w obchodach 1000-lecia Państwa Polskiego, w chorągwianych zlotach i alertach Naczelnika ZHP. W latach siedemdziesiątych prężnie działają drużyny: pożarnicze (ściśle współpracujące z miejską Strażą Pożarną) i Młodzieżowej Służby Ruchu (współpracujące z ośrodkami Ligi Obrony Kraju w Łęczycy i Ozorkowie). Rośnie znaczenie i popularność ZHP w mieście. Zmienia się rzeczywistość wokół, ale struktury ZHP i metoda wychowawcza pozostają te same. W 1968 roku podczas uroczystości na miejskim Placu hufiec otrzymuje od ozorkowskiego społeczeństwa sztandar. Hufcowym w tym okresie jest dh Zbigniew Borowski. Ozorkowscy harcerze biorą udział w akcjach ogólnopolskich Związku: „Operacja 1001 Frombork” i „Bieszczady 40”. W 1975 roku struktura ZHP zostaje dostosowana do nowego podziału administracyjnego kraju i Chorągiew Ziemi Łódzkiej (tzw. GLEBA) przestaje istnieć. Hufiec podlega teraz Chorągwi Łódzkiej. Od 1973 roku działa już w szkołach ponadpodstawowych Harcerska Służba Polsce Socjalistycznej. Popularny HSPS, ze swoim programem wychowawczym, bardzo ideowym. Praca w drużynach jest również odzwierciedleniem tego czasu: kolejne Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym, forum aktywu HSPS itp. W 1978 roku hufcową zostaje dh. Anna Pałasz. Mimo słów w Przyrzeczeniu Harcerskim: „być wiernym sprawie socjalizmu” harcerze starają się pamiętać o swoich początkach i pełnić rolę wychowawczą przez: „służbę ojczyźnie i bliźnim”, (w 1979 roku hufiec organizuje miejską zbiórkę „pomoc dla powodzian”), szanować przyrodę, uczyć się i pracować. Nieprzerwanie prowadzone są harcerskie akcje letnie. Latata1981-1989 Mimo stanu wojennego w drużynach nie brakuje zuchów i harcerzy chętnych zdobywać nowe sprawności i stopnie. Działają szczepy i drużyny w szkołach miasta i gminy Ozorków oraz w Parzęczewie. Działają Namiestnictwa, które wydają własne czasopisma metodyczne: Koszałkowe Wieści dla drużynowych zuchowych i dwumiesięcznik Watra dla drużynowych harcerskich; zuchy drużyny Pszczółka Maja z drużynową Ewą Pezler zdobywają w 1986 r tytuł Mistrzowskiej Drużyny Zuchów Chorągwi Łódzkiej. Przy dużej pomocy władz miasta Ozorkowa, szkół i ozorkowskich zakładów pracy hufiec organizuje obozy na 200 do 350 osób w Niedźwiadach, Głęboczku oraz obozy wędrowne i zimowiska (wyjazdowe i w mieście). Rozpoczyna się wymiana międzynarodowa z pionierami z NRD. W 1984 roku hufiec realizuje program Kampania Bohater i we wrześniu, podczas trzydniowego zlotu otrzymuje imię: „Bohaterów Września 1939 roku”.

Lata 1989-2014

Komendantkami hufca są kolejne druhny: Anna Rogalska, Halina Janczak, Lucyna Twardowska, Małgorzata Pionko. W roku 2003 grozi likwidacja hufca. Zjazd w listopadzie tegoż roku zostaje przerwany przez instruktorów na miesiąc. Następuje mobilizacja wszystkich mogących stawić się do czynnego działania. I od tego czasu tworzy się kolejny, pozytywny rozdział w dziejach naszego hufca i miasta.

Od 13 listopada 2015 roku komendantem hufca jest druh Krzysztof Lewandowski, a z-cą ds. programowych dh. Teresa Drwalewska-Biesiada. Stan Hufca 33 czynnych instruktorów, 6 drużyn, 5 gromad Krąg Instruktorski, którego przewodniczącą jest phm. Teresa Drwalewska-Biesiada, Krąg Seniorów - przewodnicząca hm. Barbara Chmielecka
Stałe „punkty” w planach pracy hufca to: • Wrześniowy Rajd Szlakiem Bohaterów Września 1939 r. • Spotkania artystyczne „Druhna Nutka” • Ogólnopolski Konkurs Recytatorski „Strofy o Ojczyźnie” • Przekazywanie przed Świętami Bożego Narodzenia Światła Betlejemskiego szkołom, kościołom, instytucjom • Biegi po zdrowie, Spotkania Pokoleń • Współorganizacja w mieście Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy.

Komendanci środowiska i Hufca ZHP Ozorków od 1946 roku:

1946 - 1947 Kazimierz Kot 1947 - 1950 Janina Lasecka, Kazimierz Jurkiewicz 1950 - 1956 Organizacja Harcerska 1956 - 1959 Lucjan Bartczak 1960 - 1964 Janina Lasecka 1964 - 1965 Innocenty Woźny 1965 - 1967 Zygmunt Zimon 1967 - 1973 hm. Zbigniew Borowski 1973 - 1975 hm. Bernard Szlosarek, hm. Jerzy Chmielecki 1975 - 1978 Krzysztof Bartczak 1978 - 1984 hm. Anna Błaszczyk 1984 - 1988 hm. Halina Janczak 1988 - 1992 phm. Lucyna Twardowska 1992 - 2003 phm. Anna Rogalska 2003 - 2007 hm. Halina Janczak 2007 - 2015 hm. Małgorzata Pionko 2015 - pwd. Krzysztof Lewandowski

Hufiec ZHP Ozorków został odznaczony:

- odznaką Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej - odznaką Zasłużony dla Miasta Ozorkowa (27.12.2007r.) - odznaką Zasłużony dla Gminy Ozorków (30.10.2008r.)

linki zewnętrzne

profil na facebook-u opr. Anna Błaszczyk, Ewa Bagińska