Wojewoda Kazimierz: Różnice pomiędzy wersjami
m (Poprawa formatowania.) |
m |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
− | |||
− | |||
Od urodzenia związany z Ozorkowem. Tu uczęszczał do szkoły, najpierw Powszechnej nr 4 przy ul. Zgierskiej, później na tajne komplety w czasie okupacji, a edukację ukończył po wojnie. Od pierwszych dni wojny pracował i zabiegał o przetrwanie rodziny jako najstarszy z rodzeństwa, gdyż jego ojciec zmarł na początku okupacji. Wywieziony na tzw. „okopy”, wrócił do domu w 1945 r.<br /> | Od urodzenia związany z Ozorkowem. Tu uczęszczał do szkoły, najpierw Powszechnej nr 4 przy ul. Zgierskiej, później na tajne komplety w czasie okupacji, a edukację ukończył po wojnie. Od pierwszych dni wojny pracował i zabiegał o przetrwanie rodziny jako najstarszy z rodzeństwa, gdyż jego ojciec zmarł na początku okupacji. Wywieziony na tzw. „okopy”, wrócił do domu w 1945 r.<br /> | ||
Linia 9: | Linia 7: | ||
== Życie zawodowe == | == Życie zawodowe == | ||
− | |||
− | |||
* 1951 - 1955 funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej na terenie powiatu łęczyckiego | * 1951 - 1955 funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej na terenie powiatu łęczyckiego | ||
* 1957 - 1959 pracownik Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Ozorkowie | * 1957 - 1959 pracownik Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Ozorkowie | ||
Linia 16: | Linia 12: | ||
== Działalność społeczna == | == Działalność społeczna == | ||
− | |||
− | |||
* 1961 – 1982 radny Miejskiej Rady Narodowej w Ozorkowie | * 1961 – 1982 radny Miejskiej Rady Narodowej w Ozorkowie | ||
* 1994 – 2006 radny Rady Miejskiej w Ozorkowie | * 1994 – 2006 radny Rady Miejskiej w Ozorkowie | ||
Linia 25: | Linia 19: | ||
== Odznaczenia == | == Odznaczenia == | ||
− | |||
− | |||
Kazimierz Wojewoda był emerytowanym oficerem Wojska Polskiego, podporucznikiem w stanie spoczynku. Przez 33 lata, obdarzony zaufaniem społecznym, pełnił funkcję radnego. Za swoją pracę i działalność został wielokrotnie nagrodzony i posiadał:<br /> | Kazimierz Wojewoda był emerytowanym oficerem Wojska Polskiego, podporucznikiem w stanie spoczynku. Przez 33 lata, obdarzony zaufaniem społecznym, pełnił funkcję radnego. Za swoją pracę i działalność został wielokrotnie nagrodzony i posiadał:<br /> | ||
Wersja z 14:19, 25 sty 2016
Wojewoda Kazimierz (ur. 8 października 1927 r., zm. 1 lipca 2011 r. w Ozorkowie), działacz społeczny, wieloletni radny Rady Miejskiej.
Biografia
Od urodzenia związany z Ozorkowem. Tu uczęszczał do szkoły, najpierw Powszechnej nr 4 przy ul. Zgierskiej, później na tajne komplety w czasie okupacji, a edukację ukończył po wojnie. Od pierwszych dni wojny pracował i zabiegał o przetrwanie rodziny jako najstarszy z rodzeństwa, gdyż jego ojciec zmarł na początku okupacji. Wywieziony na tzw. „okopy”, wrócił do domu w 1945 r.
W latach 1948 – 1950 odbył służbę wojskową w Korpusie Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Był uczestnikiem walk z Ukraińską Powstańczą Armią i innymi grupami zbrojnymi na terenie dawnego województwa rzeszowskiego.
Życie zawodowe
- 1951 - 1955 funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej na terenie powiatu łęczyckiego
- 1957 - 1959 pracownik Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Ozorkowie
- 1959 - 1987 kierownik spichlerza w Cedrowicach
Działalność społeczna
- 1961 – 1982 radny Miejskiej Rady Narodowej w Ozorkowie
- 1994 – 2006 radny Rady Miejskiej w Ozorkowie
- 1975 – 1990 przewodniczący Kolegium Orzekającego w Ozorkowie
- 1982 – 2011 prezes Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Ozorkowie
- 1994 – 2002 redaktor Wiadomości Ozorkowskich, autor kroniki policyjnej i artykułów wspomnieniowych z czasu II wojny św.
Odznaczenia
Kazimierz Wojewoda był emerytowanym oficerem Wojska Polskiego, podporucznikiem w stanie spoczynku. Przez 33 lata, obdarzony zaufaniem społecznym, pełnił funkcję radnego. Za swoją pracę i działalność został wielokrotnie nagrodzony i posiadał:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju
- Honorowy Obywatel Miasta Ozorkowa
- Honorowa Odznaka za Zasługi dla Województwa Łódzkiego
Oprac. Paweł Andrzej Górny