Wierucki Stefan Mieczysław

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Wersja z dnia 15:18, 30 mar 2021 autorstwa Danuta Trzcińska (dyskusja | edycje) (→‎Droga sportowa)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Stefan Mieczysław Wierucki z kolegami

Stefan Mieczysław Wierucki (ur. w 1941 r., zm. w 2009 r.) – bokser, mistrz Polski juniorów, trener.

Biografia

Stefan Mieczysław Wierucki, używający imienia Mieczysław, urodził się na Kresach Wschodnich w 1941 r. Po zakończeniu II wojny światowej, w ramach procesów repatriacyjnych jego rodzina została przesiedlona do Ozorkowa. Rodzice w zamian za utracone mienie i gospodarstwo rolne otrzymali przydział ziemi i dom przy ul. Maszkowskiej. Stefan Mieczysław uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 4, natomiast maturę zdobył w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących w Zgierzu. Przez wiele lat był pracownikiem biurowym w Spółdzielni Kółek Rolniczych[1] w Ozorkowie. W wyniku urazów fizycznych doznanych w boksie przyznano mu I grupę inwalidzką i otrzymał rentę. Do końca życia mieszkał przy ul. Maszkowskiej.
Zmarł w wieku 68 lat, w marcu 2009 r. Zgodnie z wolą rodziny został pochowany na cmentarzu w Łodzi przy ul. Szczecińskiej.

Droga sportowa

Już w szkole podstawowej zetknął się ze sportową rywalizacją i boksem. Kierownikiem Szkoły Podstawowej nr 4 był zwolennik wychowania przez sport, miłośnik boksu, p. Marian Szajner. Na lekcjach WF chłopcy chętnie próbowali swoich sił w boksie pod nadzorem p. Szajnera, zachowując przy tym podstawowe zasady sztuki pięściarskiej. Talent Mietka odkrył miłośnik tego sportu Kazimierz Wojtczak i ulokował go w sekcji bokserskiej. Trenerem boksu w RKS[2] Bzura był wówczas Włodzimierz Muszyński, a w tajniki tej sztuki walki wtajemniczał Mieczysława jego starszy, doświadczony kolega Kazimierz Graczyk. Niebawem Mietek Wierucki został bokserem z kartą zawodnika po wygranej w turnieju tzw. Pierwszego Kroku Bokserskiego w Ozorkowie, pokonując Grzesiaka swoją szybkością i unikiem ciosów wyższego wzrostem przeciwnika. Do tej ważnej walki przygotował Mietka i mu sekundował Tadeusz Stasiak. Wychowanek RKS Bzura Ozorków wykazywał się nie tylko talentem, ale i solidnym, systematycznym wysiłkiem treningowym. Występując w turniejach, dotarł na szczyt, zdobywając tytuł Mistrza Polski juniorów w swojej wadze 29 lipca 1959 roku w Cetniewie. Po tym zwycięstwie powołany został do reprezentacji Polski[3]. W swojej karierze był następnie zawodnikiem klubów: Widzew Łódź i Stal Konin. W l. 60. XX w. ukończył kurs trenerski w Ośrodku Szkoleniowym w Cetniewie[4]. W l. 1967-1969 był trenerem w RKS Bzura, szkoląc kolejne pokolenie pięściarzy. Natomiast w l. 1983-1986 był asystentem trenera sekcji bokserskiej juniorów – Leszka Borkowskiego w rodzimym RKS Bzura.

W 1988 r. został uhonorowany medalem Zasłużony dla Sportu Łódzkiego. O zasługach Stefana Mieczysława Wieruckiego dla sportu świadczy także notka biograficzna w Leksykonie Boksu[5], w którym zamieszczono biogramy niewielu ozorkowskich pięściarzy.

Źródła

  • Paweł Andrzej Górny, Sylwetki ozorkowskich bokserów : Stefan Mieczysław Wierucki. [w:] Wiadomości Ozorkowskie 2018, nr 11, s. 6 i nr 12, s. 6
  • Biuletyn wydany z okazji 50 lat istnienia Klubu Sportowego Bzura, Ozorków 1998

Galeria zdjęć

Oprac. Leszek Kukuła i Zdzisław Żerkowski

Przypisy

  1. Wg Encyklopedii PWN spółdzielnia kółek rolniczych (SKR) to forma spółdzielni (w Polsce od 1973 r.), zrzeszająca kółka rolnicze oraz osoby fizyczne w celu świadczenia usług, m.in. z zakresu mechanizacji i chemizacji rolnictwa, transportu, naprawy maszyn dla rolników indywidualnych. Niektóre SKR zajmują się także produkcją rolną, produkcją prostych narzędzi i maszyn rolniczych oraz prowadzą działalność pozarolniczą (np. usługi budowlane, transport); w 2002 było w Polsce 2150 SKR.
  2. RKS – Robotniczy Klub Sportowy
  3. Paweł Andrzej Górny, Historia boksu w Ozorkowie, [w:] Wiadomości Ozorkowskie 2017, nr 20, s. 6
  4. Centralny Ośrodek Sportu – Ośrodek Przygotowań Olimpijskich Cetniewo znajduje się w jednej z dzielnic miasta Władysławowo nad Bałtykiem.
  5. Piotr Osmólski, Leksykon Boksu, Wyd. Sport i Turystyka, 1989