Zmiany

Wilhelm Werner był też właścicielem [[Leśmierz|Leśmierza]]. Przed 1830 r. kupił także dużą posiadłość w Lućmierzu. Zakupioną tam wieś przekształcono na folwark z dworem (obecnie Lućmierz - dworek). Do posiadłości Wernera należał także las. Ogółem posiadłość ta liczyła 3106 mórg. Nazwisko Werner łączono także z majątkami w Leźnicy Wielkiej (obecnie lotnisko), Karsznicach, [[Skotniki|Skotnikach]], [[Borszyn|Borszynie]]. Pod względem finansowym szło mu nadal znakomicie. Nawet regres, który zrujnował cały przemysł wełniany (po upadku powstania listopadowego), nie dotknął Wernera. Jemu bowiem nie robiło różnicy, że zamiast wełny farbuje bawełnę, na którą był ogromny popyt w kraju. Z chwilą, gdy nastąpił krach finansowy związany  ==Wsparcie finansowe budowy kościoła== W 1840 r. rozpoczęto budowę kościoła ewangelicko-augsburskiego w Ozorkowie. Projekt wraz z budową nowego kosztorysem wykonał ówczesny architekt Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu – Piotr Erydrych. Jednakże koszt budowy kościoła ewangelickiego znacznie przekraczał możliwości finansowe ozorkowskiej parafii. Dalsza budowa kościoła stanęła pod znakiem zapytania. Wtedy też z pomocą finansową pospieszył Wilhelm Werner i już w pojedynkę kontynuował budowę świątyni, najbardziej okazałej budowli sakralnej wzniesionej w I poł. XIX w. w OzorkowieCentralnej Polsce. Niestety główny fundator kościoła nie doczekał pierwszej mszy świętej, która odbyła się kilka miesięcy po jego śmierci, Christian Werner ofiarował ogromną sumę9 października 1842 r. Wdzięczni parafianie ufundowali mu tablicę, która pozwoliła ukończyć budowęzostała wmurowana w ścianę kościoła.