Ubysz Mieczysław

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Zdjęcie Mieczysława Ubysza ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego
Grób Mieczysława Ubysza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Aut. zdj. Katarzyna Grabarczyk.

Mieczysław Adam Ubysz h. Cholewa, ps. powstańczy Wik (ur. 28 stycznia 1915 r. w Ozorkowie, zm. 6 lutego 1970 r. w Warszawie) - podchorąży, spiker powstańczej radiostacji "Błyskawica", poeta, prawnik.

Biografia

Był najstarszym dzieckiem urzędnika fabryki schlösserowskiej, Adama Ubysza, i córki łódzkiego przedsiębiorcy, Heleny z Niteckich. Jego ciotką była nauczycielka Maria Żukowska. Prapradziadek Wincenty Ubysz był majorem wojska Księstwa Warszawskiego. Brał udział niemal we wszystkich kampaniach Napoleona Bonaparte. Wyróżnił się odwagą w bitwie pod Almonacid, za co otrzymał Krzyż Legii Honorowej. Po upadku Napoleona wrócił do kraju i walczył w powstaniu listopadowym, gdzie stracił rękę. Dostał się na emigrację i resztę życia spędził w Paryżu.

Mieczysław Ubysz studiował prawo i nauki społeczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz po wojnie na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów nie skończył. W 1938 r. pracował w Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie jako spiker.

Brał udział w kampanii wrześniowej walcząc jako ochotnik w obronie Warszawy. Po kapitulacji przebywał w Krakowie. W 1940 r. śmierć ojca zmusiła go do przeprowadzenia się. Przeniósł się do Warszawy, gdzie wstąpił do podziemnej Armii Krajowej. Był jedną z osób współtworzących "Błyskawicę", a także dowódcą patrolu megafonowego nr 2 Biura Informacji i Propagandy AK. Napisał wiele wierszy dotyczących powstania, najbardziej znane to Stare Miasto, Manifest i Ostatni Komunikat. Kontuzjowany w czasie Powstania, po kapitulacji Warszawy przebywał w szpitalu jenieckim w Zeithein (od 13.10.1944 r.). 6 kwietnia 1945 r. został przeniesiony do Stalagu IV B Mühlberg.

W 1945 r. wydał w Niemczech tomik wierszy pt. Czas wirujący, a w 1946 r. tomik pt. Brew. Do Polski wrócił w 1947 r. W Polsce Ludowej, poza Antologią Polskiej Poezji Podziemnej 1939-1945 Jana Szczawieja, wiersze Ubysza nie były publikowane.

Zmarł w 1970 r., pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie - kwatera B22. Władysław Bartoszewski nazwał go "zapomnianym poetą walczącej Warszawy".

Odznaczenia

  • Krzyż Walecznych
  • Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami

Bibliografia

  1. "Gazeta Warszawska", 1809, nr 84.
  2. Kubalski T., Żołnierze walczącej Warszawy, Warszawa 1988.
  3. Rocznik Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Rok 1866.

Linki zewnętrzne

http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Mieczyslaw_Ubysz
https://apd.uksw.edu.pl/diplomas/22522/

Oprac: Marianna Różalska