Ubysz Mieczysław
<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol> Mieczysław Ubysz (z Ubyszów herbu Cholewa; syn Adama i Heleny z Niteckich, ps. powstańczy Wik, ur. 28 stycznia 1915 r. w Ozorkowie, zm. 6 lutego 1970 r.) - podchorąży, spiker powstańczej radiostacji "Błyskawica", poeta.
Studiował prawo i nauki społeczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz po wojnie na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów nie skończył. W 1938 pracował w Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie jako spiker.
Uczestnik kampanii wrześniowej, walczył jako ochotnik w obronie Warszawy. Po kapitulacji przebywał w Krakowie. W 1940 r. śmierć ojca zmusiła go do przeprowadzenia się. Przeniósł się do Warszawy, gdzie wstąpił do podziemnej Armii Krajowej. Był jedną z osób współtworzących "Błyskawicę", a także dowódcą patrolu megafonowego nr 2 Biura Informacji i Propagandy AK. Napisał wiele wierszy dotyczących powstania, najbardziej znane to "Stare Miasto", "Manifest" i "Ostatni Komunikat". Kontuzjowany w czasie Powstania, po kapitulacji Warszawy przebywał w szpitalu jenieckim w Zeithein. Wydał w 1945 r. w Niemczech tomik wierszy pt. "Czas wirujący", a w 1946 r. tomik pt. "Brew". Do Polski wrócił w 1947 r.
W Polsce Ludowej, poza Antologią Polskiej Poezji Podziemnej 1939-1945 Jana Szczawieja, wiersze Ubysza nie były publikowane.
Zmarł w 1970 r., pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie - kwatera B22.
Władysław Bartoszewski nazwał go zapomnianym poetą walczącej Warszawy.
Odznaczenia
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
Bibliografia
- Kubalski T., Żołnierze Walczącej Warszawy, Warszawa 1988
Hasło nadesłała:Marianna Różalska
