Ubysz Mieczysław: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ozopedia - internetowa Encyklopedia miasta i gminy Ozorków
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(uzupełnienie)
(uzupełnienie)
Linia 4: Linia 4:
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Syn Adama i Heleny z Niteckich. Studiował prawo i nauki społeczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz po wojnie na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów nie skończył. W 1938 r. pracował w Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie jako spiker.<br />
+
Był najstarszym dzieckiem urzędnika fabryki schlösserowskiej, Adama Ubysza, i córki łódzkiego przedsiębiorcy, Heleny z Niteckich. Jego ciotką była nauczycielka [[Żukowska Maria|Maria Żukowska]]. Prapradziadek Wincenty Ubysz był kapitanem wojska Księstwa Warszawskiego. Brał udział w wojnach napoleońskich w 4 Pułku Piechoty i wyróżnił się odwagą w bitwie pod Almonacid, za co otrzymał Krzyż Legii Honorowej.  
Uczestnik kampanii wrześniowej, walczył jako ochotnik w obronie Warszawy. Po kapitulacji przebywał w Krakowie. W 1940 r. śmierć ojca zmusiła go do przeprowadzenia się. Przeniósł się do Warszawy, gdzie wstąpił do podziemnej Armii Krajowej. Był jedną z osób współtworzących "Błyskawicę", a także dowódcą patrolu megafonowego nr 2 Biura Informacji i Propagandy AK. Napisał wiele wierszy dotyczących powstania, najbardziej znane to "Stare Miasto", "Manifest" i "Ostatni Komunikat". Kontuzjowany w czasie Powstania, po kapitulacji Warszawy przebywał w szpitalu jenieckim w Zeithein (od 13.10.1944 r.). 6 kwietnia 1945 r. przeniesiony do Stalagu IV B Mühlberg.
 
  
Wydał w 1945 r. w Niemczech tomik wierszy pt. "Czas wirujący", a w 1946 r. tomik pt. "Brew". Do Polski wrócił w 1947 r.
+
Mieczysław Ubysz studiował prawo i nauki społeczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz po wojnie na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów nie skończył. W 1938 r. pracował w Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie jako spiker.
W Polsce Ludowej, poza Antologią Polskiej Poezji Podziemnej 1939-1945 Jana Szczawieja, wiersze Ubysza nie były publikowane.<br />
 
Zmarł w 1970 r., pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie - kwatera B22.
 
  
Władysław Bartoszewski nazwał go zapomnianym poetą walczącej Warszawy.
+
Brał udział w kampanii wrześniowej walcząc jako ochotnik w obronie Warszawy. Po kapitulacji przebywał w Krakowie. W 1940 r. śmierć ojca zmusiła go do przeprowadzenia się. Przeniósł się do Warszawy, gdzie wstąpił do podziemnej Armii Krajowej. Był jedną z osób współtworzących "Błyskawicę", a także dowódcą patrolu megafonowego nr 2 Biura Informacji i Propagandy AK. Napisał wiele wierszy dotyczących powstania, najbardziej znane to ''Stare Miasto'', ''Manifest'' i ''Ostatni Komunikat''. Kontuzjowany w czasie Powstania, po kapitulacji Warszawy przebywał w szpitalu jenieckim w Zeithein (od 13.10.1944 r.). 6 kwietnia 1945 r. został przeniesiony do Stalagu IV B Mühlberg.
 +
 
 +
W 1945 r. wydał w Niemczech tomik wierszy pt. ''Czas wirujący'', a w 1946 r. tomik pt. ''Brew''. Do Polski wrócił w 1947 r. W Polsce Ludowej, poza ''Antologią Polskiej Poezji Podziemnej 1939-1945'' Jana Szczawieja, wiersze Ubysza nie były publikowane.
 +
 
 +
Zmarł w 1970 r., pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie - kwatera B22. Władysław Bartoszewski nazwał go "zapomnianym poetą walczącej Warszawy".
  
 
==Odznaczenia==
 
==Odznaczenia==
Linia 18: Linia 19:
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
 +
# "Gazeta Warszawska", 1809, nr 84.
 
# Kubalski T., ''Żołnierze walczącej Warszawy'', Warszawa 1988.
 
# Kubalski T., ''Żołnierze walczącej Warszawy'', Warszawa 1988.
 
==Linki zewnętrzne==
 
==Linki zewnętrzne==

Wersja z 19:46, 21 kwi 2017

Zdjęcie Mieczysława Ubysza ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego
Grób Mieczysława Ubysza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Aut. zdj. Katarzyna Grabarczyk.

Mieczysław Adam Ubysz h. Cholewa (ps. powstańczy Wik, ur. 28 stycznia 1915 r. w Ozorkowie, zm. 6 lutego 1970 r. w Warszawie) - podchorąży, spiker powstańczej radiostacji "Błyskawica", poeta, prawnik.

Biografia

Był najstarszym dzieckiem urzędnika fabryki schlösserowskiej, Adama Ubysza, i córki łódzkiego przedsiębiorcy, Heleny z Niteckich. Jego ciotką była nauczycielka Maria Żukowska. Prapradziadek Wincenty Ubysz był kapitanem wojska Księstwa Warszawskiego. Brał udział w wojnach napoleońskich w 4 Pułku Piechoty i wyróżnił się odwagą w bitwie pod Almonacid, za co otrzymał Krzyż Legii Honorowej.

Mieczysław Ubysz studiował prawo i nauki społeczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz po wojnie na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów nie skończył. W 1938 r. pracował w Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie jako spiker.

Brał udział w kampanii wrześniowej walcząc jako ochotnik w obronie Warszawy. Po kapitulacji przebywał w Krakowie. W 1940 r. śmierć ojca zmusiła go do przeprowadzenia się. Przeniósł się do Warszawy, gdzie wstąpił do podziemnej Armii Krajowej. Był jedną z osób współtworzących "Błyskawicę", a także dowódcą patrolu megafonowego nr 2 Biura Informacji i Propagandy AK. Napisał wiele wierszy dotyczących powstania, najbardziej znane to Stare Miasto, Manifest i Ostatni Komunikat. Kontuzjowany w czasie Powstania, po kapitulacji Warszawy przebywał w szpitalu jenieckim w Zeithein (od 13.10.1944 r.). 6 kwietnia 1945 r. został przeniesiony do Stalagu IV B Mühlberg.

W 1945 r. wydał w Niemczech tomik wierszy pt. Czas wirujący, a w 1946 r. tomik pt. Brew. Do Polski wrócił w 1947 r. W Polsce Ludowej, poza Antologią Polskiej Poezji Podziemnej 1939-1945 Jana Szczawieja, wiersze Ubysza nie były publikowane.

Zmarł w 1970 r., pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie - kwatera B22. Władysław Bartoszewski nazwał go "zapomnianym poetą walczącej Warszawy".

Odznaczenia

  • Krzyż Walecznych
  • Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami

Bibliografia

  1. "Gazeta Warszawska", 1809, nr 84.
  2. Kubalski T., Żołnierze walczącej Warszawy, Warszawa 1988.

Linki zewnętrzne

http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Mieczyslaw_Ubysz
https://apd.uksw.edu.pl/diplomas/22522/

Oprac: Marianna Różalska