Ubysz Mieczysław: Różnice pomiędzy wersjami
(uzupełnienie) |
(uzupełnienie) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Mieczysław-Ubysz.jpg|200px|thumb|prawo|Zdjęcie Mieczysława Ubysza ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego]] | [[Plik:Mieczysław-Ubysz.jpg|200px|thumb|prawo|Zdjęcie Mieczysława Ubysza ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego]] | ||
[[Plik:Grób-Mieczyslawa-Ubysza.jpg|200px|thumb|prawo|Grób Mieczysława Ubysza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Aut. zdj. Katarzyna Grabarczyk.]] | [[Plik:Grób-Mieczyslawa-Ubysza.jpg|200px|thumb|prawo|Grób Mieczysława Ubysza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Aut. zdj. Katarzyna Grabarczyk.]] | ||
| − | '''Mieczysław Adam Ubysz''' h. Cholewa | + | '''Mieczysław Adam Ubysz''' h. Cholewa, ps. powstańczy ''Wik'' (ur. 28 stycznia 1915 r. w Ozorkowie, zm. 6 lutego 1970 r. w Warszawie) - podchorąży, spiker powstańczej radiostacji "Błyskawica", poeta, prawnik. |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Był najstarszym dzieckiem urzędnika fabryki schlösserowskiej, Adama Ubysza, i córki łódzkiego przedsiębiorcy, Heleny z Niteckich. Jego ciotką była nauczycielka [[Żukowska Maria|Maria Żukowska]]. Prapradziadek Wincenty Ubysz był | + | Był najstarszym dzieckiem urzędnika fabryki schlösserowskiej, Adama Ubysza, i córki łódzkiego przedsiębiorcy, Heleny z Niteckich. Jego ciotką była nauczycielka [[Żukowska Maria|Maria Żukowska]]. Prapradziadek Wincenty Ubysz był majorem wojska Księstwa Warszawskiego. Brał udział niemal we wszystkich kampaniach Napoleona Bonaparte. Wyróżnił się odwagą w bitwie pod Almonacid, za co otrzymał Krzyż Legii Honorowej. Po upadku Napoleona wrócił do kraju i walczył w powstaniu listopadowym, gdzie stracił rękę. Dostał się na emigrację i resztę życia spędził w Paryżu. |
Mieczysław Ubysz studiował prawo i nauki społeczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz po wojnie na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów nie skończył. W 1938 r. pracował w Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie jako spiker. | Mieczysław Ubysz studiował prawo i nauki społeczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz po wojnie na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów nie skończył. W 1938 r. pracował w Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie jako spiker. | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
# "Gazeta Warszawska", 1809, nr 84. | # "Gazeta Warszawska", 1809, nr 84. | ||
# Kubalski T., ''Żołnierze walczącej Warszawy'', Warszawa 1988. | # Kubalski T., ''Żołnierze walczącej Warszawy'', Warszawa 1988. | ||
| + | # Rocznik Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Rok 1866. | ||
| + | |||
==Linki zewnętrzne== | ==Linki zewnętrzne== | ||
http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Mieczyslaw_Ubysz<br /> | http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Mieczyslaw_Ubysz<br /> | ||
Wersja z 10:08, 22 kwi 2017
Mieczysław Adam Ubysz h. Cholewa, ps. powstańczy Wik (ur. 28 stycznia 1915 r. w Ozorkowie, zm. 6 lutego 1970 r. w Warszawie) - podchorąży, spiker powstańczej radiostacji "Błyskawica", poeta, prawnik.
Spis treści
Biografia
Był najstarszym dzieckiem urzędnika fabryki schlösserowskiej, Adama Ubysza, i córki łódzkiego przedsiębiorcy, Heleny z Niteckich. Jego ciotką była nauczycielka Maria Żukowska. Prapradziadek Wincenty Ubysz był majorem wojska Księstwa Warszawskiego. Brał udział niemal we wszystkich kampaniach Napoleona Bonaparte. Wyróżnił się odwagą w bitwie pod Almonacid, za co otrzymał Krzyż Legii Honorowej. Po upadku Napoleona wrócił do kraju i walczył w powstaniu listopadowym, gdzie stracił rękę. Dostał się na emigrację i resztę życia spędził w Paryżu.
Mieczysław Ubysz studiował prawo i nauki społeczne na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz po wojnie na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów nie skończył. W 1938 r. pracował w Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie jako spiker.
Brał udział w kampanii wrześniowej walcząc jako ochotnik w obronie Warszawy. Po kapitulacji przebywał w Krakowie. W 1940 r. śmierć ojca zmusiła go do przeprowadzenia się. Przeniósł się do Warszawy, gdzie wstąpił do podziemnej Armii Krajowej. Był jedną z osób współtworzących "Błyskawicę", a także dowódcą patrolu megafonowego nr 2 Biura Informacji i Propagandy AK. Napisał wiele wierszy dotyczących powstania, najbardziej znane to Stare Miasto, Manifest i Ostatni Komunikat. Kontuzjowany w czasie Powstania, po kapitulacji Warszawy przebywał w szpitalu jenieckim w Zeithein (od 13.10.1944 r.). 6 kwietnia 1945 r. został przeniesiony do Stalagu IV B Mühlberg.
W 1945 r. wydał w Niemczech tomik wierszy pt. Czas wirujący, a w 1946 r. tomik pt. Brew. Do Polski wrócił w 1947 r. W Polsce Ludowej, poza Antologią Polskiej Poezji Podziemnej 1939-1945 Jana Szczawieja, wiersze Ubysza nie były publikowane.
Zmarł w 1970 r., pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie - kwatera B22. Władysław Bartoszewski nazwał go "zapomnianym poetą walczącej Warszawy".
Odznaczenia
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
Bibliografia
- "Gazeta Warszawska", 1809, nr 84.
- Kubalski T., Żołnierze walczącej Warszawy, Warszawa 1988.
- Rocznik Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Rok 1866.
Linki zewnętrzne
http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Mieczyslaw_Ubysz
https://apd.uksw.edu.pl/diplomas/22522/
Oprac: Marianna Różalska
