Tymienica

<accesscontrol>Redakcja</accesscontrol>

Tymienica

Wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 144 mieszkańców. Areał gruntów wynosi 209,3 ha. Z zespołu dworskiego (pocz. XX w.) pozostała stodoła z pocz. XX w. i murowany czworak, obecnie wyremontowany dom mieszkalny , który jest budynkiem komunalnym gminy Ozorków i służy mieszkańcom jako świetlica wiejska. Od 1965 r. działa na wsi koło gospodyń Wiejskich, od 1994 r. Amatorski Zespół Śpiewaczy, natomiast od 2003 r., Kapela Ludowa „ Wuja Stasia”. Wieś wcześniej należała do parafii Góra św. Małgorzaty, obecnie do parafii Opieki św. Józefa w Leśmierzu.

Historia

Pierwsza informacja o osadzie pochodzi z 1385 r. , gdzie występował Michałek z Tymienicy. Przypuszczalnie Tymienica istniała już w tym czasie. Od schyłku XIV w. należała do szlachty z rodu Niałków (herbu Jeleń). W II połowie XV w. dość liczna grupa współwłaścicieli, reprezentującej drobną szlachtę była kolejnymi właścicielami wsi. W XVI w. z grona dziedziców Tymienic wyróżnić można rodzinę używającą przydomka Płaskosz. Najpierw występuje Stanisław a następnie jego synowie Marcin i Łukasz. W 1695 r. dziedzicem w Tymienicy był Jan Przedworski. W czasach stanisławowskich szlachecka część Tymienicy znajdowała się w ręku Dzierżawskich, Stanisława i następnie jego syna Macieja, burgrabiego łęczyckiego. Przez pewien czas dobra w tej wsi posiadał także Franciszek Jerzmanowski, deputat Trybunału Koronnego. Dane pochodzące z 1775 r. i 1790 r. informują, że w Tymienicy było 18 domów. W 1827 r. Tymienica składała się z dwóch części: folwarku i osady rządowej. W pierwszej połowie XIX w. folwark Tymienica należał do Wincentego Łady i wchodził w skład dóbr Leśmierz. Po jego śmierci kupił go w 1843 r. Karol Łada, syn Wincentego . Jednak już rok później sprzedał majętność sukcesorom Wilhelma Wernera. W 1850 r. w drodze działów rodzinnych folwark przypadł Matyldzie Werner, wdowie po Wilhelmie Wernerze. W 1888 r. właścicielem majątku stało się Towarzystwo Przemysłowe Leśmierz. Folwark nastawiony był na reprodukcję koni roboczych. W folwarku istniała szkoła dla dzieci służby folwarcznej oraz kuźnia .

Przypis

Oprac.Mirosława Walc