Zmiany

Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
brak opisu edycji
Oprócz dóbr, w posiadaniu których było Towarzystwo Przemysłowe Leśmierz, w l. 1890/91 na licytacji zakupiło dobra Psary. W 1910 r. nastąpiła zamiana tego folwarku na folwark Ambrożew. W 1905 r. po śmierci Matyldy Schlösserowej Towarzystwo Przemysłowe Leśmierz dzierżawiło pozostawione po niej majątki [[Cedrowice]], [[Wróblew]] i Janów. Zakupione w tym samym roku dobra Cedrowice weszły w skład dóbr Leśmierskich. Dobra Leśmierz od roku 1906 składały się z 6 folwarków: Leśmierza, Tymienicy, [[Boczki|Boczek]], Bogdańczewa, Mętlewa i [[Cedrowice|Cedrowic]]. W 1910 r. przyłączono dodatkowo Ambrożew. Do dóbr należały również 3 młyny wodne na rzece[[Bzura|Bzurze]]. Na gruntach rolnych uprawiano buraki cukrowe, pszenicę, żyto, jęczmień, groch oraz stosunkowo niewielkie ilości owsa. Hodowano bydło i owce mięsne. W folwarkach w Tymienicy i Cedrowicach zajmowano się hodowlą koni roboczych rasy trakeńskiej. Szacunkowo dobra Towarzystwa Przemysłowego Leśmierz kształtowały się: w budowlach 260000 rubli, w inwentarzach 135000 rubli oraz w ziemi 615000 rubli. Dobra Lućmierz składały się natomiast z piaszczysto-gliniastej ziemi ornej oraz lasów. Racjonalnie prowadzone gospodarstwo leśne stale się rozwijało, dając coraz większe zyski. W Lućmierzu do 1898 r. działała cegielnia, a do 1907 r. browar. Biura Centralne Towarzystwa Przemysłowego Leśmierz mieściły się w Leśmierzu. <br />
Rozrost instytucji przemysłowej odbił się na wyglądzie Leśmierza. Zwiększenie liczby ludności wymagało nowych domów, ulice wybrukowano, założono chodniki, przeprowadzono kanalizację i hydranty pożarnicze, dodając do tego oświetlenie elektryczne. W roku 1897 kosztem Towarzystwa Przemysłowego Leśmierz wzniesiony został za kilkanaście tysięcy rubli kościół. Istniejąca od dawna szkoła w Leśmierzu mieściła się ciasnych salkach. Z inicjatywy Władysława Boettichera wzniesiono duży gmach szkolny, oświetlony elektrycznie, skanalizowany, z centralnym ogrzewaniem. Oprócz szkoły mieściła się w Leśmierzu ochronka dla dzieci pracowników. Korzystanie ze szkoły i ochronki dla dzieci pracowników było bezpłatne. Działały w miejscowości ambulatorium i przytułek położniczy. Pomocy lekarskiej dwa razy w tygodniu udzielał doktor Adolf Legis. Na miejscu był stały felczer.<br />
Władysław Boetticher został również honorowym prezesem „Stowarzyszenia Spożywczego Leśmierz”. W 1913 r. wybudowano Dom Ludowy. W gmachu znajduje się duża sala na zebrania, odczyty i przedstawienia teatralne z odpowiednią sceną, galerią dla orkiestry oraz garderobami. Sala łączy się z czytelnią i wypożyczalnią książek. Przylega do niej lokal Klubu Kawalerów. W budynku znajduje się również obszerne pomieszczenie Stowarzyszenia Spożywczego. Jedną z najstarszych instytucji kulturalnych w Leśmierzu jest straż ogniowa, która powstała w 1875 r., której administratorem jest Władysław Boetticher. Z jego inicjatywy w 1893 r. zorganizowano orkiestrę fabryczną, składającą się z ponad dwudziestu muzyków. Warty uwagi jest [[Parki gmunnegminne|park w Leśmierzu]]. Obejmuje 18 morgów przestrzeni. Dzieli się na część parkową ze stawami i wyspą. W parku istnieje estrada dla orkiestry i duży plac lawn-tennisowy dla użytku pracowników. Druga część ogrodu jest warzywno-kwiatowo-owocowa. Znajdują się tu szparagarnie, inspekty i cieplarnie dla kwiatów. Ogrodnikiem jest Władysław Dziwisz.
Zgodnie z rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dn. 22 marca 1928 r. dotyczącego spółek, 21 maja 1931 r. nastąpiło rozwiązanie Towarzystwa Przemysłowego Leśmierz. Po dokonaniu zmian w statucie 14 listopada 1931 r. w Łodzi powołano nową spółkę akcyjną pod nazwą Cukrownia i Rafineria Leśmierz. Spółka Akcyjna. Akcjonarisze: Karol Scheibler, Jan Kostanecki, Jan Meisner, Bronisław Sopoćko, Jan Gołkonit, Tomasz Stożkowski, Herman Werner, dr Adolf Legis i Wilhelm Hordliczko zaakceptowali zmiany w statucie spółki i przyjęli nową nazwę. Kapitał zakładowy wynosił 8400000 zł i podzielony został na 2400 akcji po 3500 zł. Do największych akcjonariuszy w l. 1930-1939 należeli: Emma Kramst(321 kacji), Maria Geyer (305 akcji), Karol Geyer (266 akcji) oraz Alfred Werner (244 akcje).<ref>Księga Jubileuszowa Towarzystwa Przemysłowego Leśmierz, Leśmierz 1913 r.</ref>

Menu nawigacyjne