Zmiany

Dekret z lutego 1919 r. wprowadzający obowiązek szkolny spowodował=Historia=Szkoła Powszechna Nr 2, pod kierownictwem [[Żukowska Maria|Marii Żukowskiej]], iż od została założona latem 1921 roku . Jej siedzibą był wówczas przyfabryczny budynek na rogu obecnych ulic Mickiewicza i Kościuszki. <br />Wprowadzenie obowiązku szkolnego 1923/1924 Rada Miejska wprowadziła przymus szkolnyspowodowało, a to zaowocowało potrzebą że zaistniała potrzeba wybudowania nowego obiektu. Nowo wzniesiony gmach zlokalizowano przy ul. Słowackiego 2, a jego uroczyste otwarcie odbyło się 18 listopada 1928 r. w dziesiątą rocznicę wskrzeszenia Niepodległości Polskiodzyskania niepodległości przez Polskę.<br />W nowym budynku została umieszczona Szkoła Powszechna Przeniesiono do niego Szkołę Powszechną Nr 2 znajdująca się we wspomnianym budynku pofabrycznym (imienia Królowej Jadwigi) oraz nowo utworzona Szkoła utworzoną Szkołę Nr 3.W roku szkolnym 1975/76 doszło do połączenia obydwu szkół z zachowaniem numeru „dwa".<br />W 1983 r. szkoła została przeniesiona do nowo wybudowanego, obszernego, nowoczesnego budynku przy ul. Lotniczej 1. Stała się wtedy największą placówką oświatową w Ozorkowie, zatrudniającą prawie 100-osobowe grono pedagogiczne. W 52 oddziałach uczyło się 1500 uczniów.<br />23 maja 1985 r. odbyły się uroczystości nadania szkole imienia Marii Konopnickiej, ufundowano sztandar i odsłonięto pomnik patrona szkoły. W uroczystości uczestniczyła żyjąca jeszcze wtedy wnuczka Marii Konopnickiej, pani Krystyna Roykiewicz.<br />15 czerwca 2001 r. zgodnie z reformą oświatową, szkoła została definitywnie przemianowana na Gimnazjum nr 1. Uroczyste pożegnalne spotkanie, które odbyło się 15 czerwca 2001 r. było jednocześnie pięknym jubileuszem osiemdziesięciolecia „dwójki”.

I tak zgodnie z przerwą na lata wojny, w dość trudnych warunkach lokalowych opuszczali mury „dwójki” jej kolejni wychowankowie.Krocząc w dorosłe życie nieśli ze sobą wartości przekazywane przez takie osobowości, jak: Maria Żukowska, Olga Łopacińska, Helena Kierzkowska, Maria Podwysocka i inni. W roku szkolnym 1975/76 doszło do połączenia obydwu szkół z zachowaniem numeru „dwa". Po kolejnej transformacji, wzmocniona kadrą pedagogiczną byłej Szkoły [[Szkoła Podstawowa nr 1|Nr 1]] i Nr 3, trwała „dwójka” w budynku przy ul. Słowackiego do 1983 r., aby po 55 latach opuścić jej mury i przenieść się do nowo wybudowanej, pięknej, obszernej, nowoczesnej szkoły przy ul. Lotniczej 1 czyli budynku, w którym znajdowała się do się do 15 czerwca 2001 r., kiedy to została definitywnie przemianowana na Gimnazjum nr 1, zgodnie z reformą oświatową. Placówka oświatowa, taka jak szkoła, ma zawsze do spełnienia określone zadania, które w głównych zarysach pozostawały przez pokolenia niezmienne: nauczyć i wychować człowieka mądrego, wrażliwego, otwartego.Tę niełatwą rolę mieli do spełnienia nauczyciele, a wśród nich ci, którzy trud nauczania i wychowania połączyli równocześnie z funkcją kierowniczą, prowadząc placówkę od kałamarza i pióra ze stalówką po komputery.=Dyrektorzy=Kultową postacią była pierwsza kierowniczka p. '''Maria Żukowska''', która sprawowała tę funkcję od 1921 r.do wybuchu II wojny światowej, a po wojnie do 1949 r. Była jednym z kilkunastu nauczycieli, którzy w naszym mieście zorganizowali i prowadzili tajne nauczanie.Jej doświadczeniem było nauczanie w okresie Polski pod zaborami, lat międzywojennych, okupacji hitlerowskiej i okresu powojennego.<br />Koordynatorami procesu dydaktycznego byli też nieżyjący już: '''Zbigniew Nowakowski''', '''Mieczysław Kryński''', '''Helena Chełmińska''', '''[[Kubiak Mieczysław|Mieczysław Kubiak]]''' i '''Olga Łopacińska''' jako pierwszy zastępca.

*Antoni Kowalczyk (1966-1975) Antoni Kowalczyk, zastępcy: Eugeniusz Kowalski, Eugeniusz Karwowski,*1975-1976 [[Pezler Jan|Jan Pezler]] (1975-1976), zastępcy: Halina Zając, Antoni Kowalczyk,*Wiesława Ławniczak (1976-1991) - dyrektor z najdłuższym 15-letnim stażem[[Ławniczak Wiesława|Wiesława Ławniczak]], zastępcy: Halina Zając, [[Pawłowska Halina|Halina Pawłowska]], Teresa Rogalska, [[Wichliński Włodzimierz|Włodzimierz Wichliński]], Henryk Spychała,*Roman Kłopocki (1991-1998)* Roman Kłopocki, zastępcy: Wiesława Wankiewicz (1998-2001)  Za dyrekcji Wiesławy Ławniczak szkołę przeniesiono do nowego budynku przy ul. Lotniczej . Była ona największą szkołą podstawową w mieście i liczyła 1500 uczniów, 52 oddziały i prawie 100-osobową Radę Pedagogiczną.23 maja 1985 r. odbyły się uroczystości nadania szkole imienia Marii KonopnickiejEugeniusz Seliga, ufundowano sztandar i odsłonięto pomnik patrona szkoły. W uroczystości uczestniczyła żyjąca jeszcze wtedy wnuczka Marii KonopnickiejHenryk Spychała, pani Krystyna Roykiewicz.Uroczyste pożegnalne spotkanie, które odbyło się 15 czerwca * 1998-2001 r. było jednocześnie pięknym jubileuszem osiemdziesięciolecia „dwójki”, bowiem Szkoła Powszechna Nr 2, pod kierownictwem Marii Żukowskiej Wiesława Wankiewicz, została założona latem 1921 roku. Jej siedzibą był wówczas przyfabryczny budynekzastępca: Ewa Skrupska.

Wankiewicz W., ''Historia Szkoły Podstawowej nr 2 w Ozorkowie'', [W:] [http://mbp.ozorkow.net/wo/pdf/2001/08.pdf ''Wiadomości Ozorkowskie '' 2001, nr 8 z 2001 r, s. w oparciu o tekst p10]. Wiesławy Wankiewicz 

<small>''Oprac. i zdj. '''[[Żerkowska Dorota|Dorota Żerkowska]]'''''</small>[[Kategoria:Hasła w przygotowaniuEncyklopedia]][[Kategoria:Instytucje, organizacje i stowarzyszenia]]