Zmiany

==Biografia==

W młodości zaangażował się w działalność ruchu rewolucyjnego. W 1905 r. uczestniczył w strajku szkolnym i Zjeździe Młodzieży w Warszawie (jako delegat Związku Młodzieży Postępowej). Należał do PPS<ref>Polska Partia Socjalistyczna.</ref>. Działalność polityczna była powodem jego trzymiesięcznego aresztu w więzieniu w Łęczycy (1906 r.). Po jego opuszczeniu zaangażował się w pracę konspiracyjną w Organizacji Bojowej PPS, w wyniku czego władze carskie zesłały go na Syberię. Udało mu się jednak uciec w 1908 r. Następnie osiadł w Galicji, gdzie nie mogły dosięgnąć go dalsze represje ze strony Rosjan<ref>Prawdopodobnie cała rodzina Steinmasselów przeniosła się do Krakowa.</ref>.

Ponownie zaangażował się w działalność społeczno-polityczną. Działał w robotniczym ruchu spółdzielczo-budowlanym. Był dyrektorem Spółdzielni Mieszkaniowej "Zdobycz robotnicza" w Krakowie<ref>Spis abonentów Państwowej Sieci Telefonicznej Okręgu Krakowskiej Dyrekcji Poczt i Telegrafów wraz z siecią P.A.S.T. w Zagłębiu Dąbrowskim według stanu z dnia 1 stycznia 1929 r.</ref>. Od 1933 r. pracował w Wodociągach Miejskich. W czasie II wojny światowej wstąpił do Organizacji Orła Białego. Związał się także z komórką PPS „Zwierzyniec”. Pomagał przerzucać za węgierską granicę polskich oficerów i osoby poszukiwane przez gestapo. Został jednak zadenuncjowany i aresztowany (1 czerwca 1940 r.). Osadzono go w więzieniu Montelupich w Krakowie, skąd 9 listopada 1940 r. trafił do KL Auschwitz<ref>Numer obozowy 6172.</ref>. Rodzina starała się o jego uwolnienie, lecz bez skutku. Z obozu przesłał jedynie dwa listy. Na skutek niedożywienia i ciężkiej pracy nastąpił nawrót choroby nabytej jeszcze w niewoli rosyjskiej. Zginął 13 lutego 1941 r. na terenie obozu koncentracyjnego Auschwitz. Kilka miesięcy później rodzina otrzymała urnę z jego prochami. Dołączono do niej wypaloną cegiełkę (jako dowód, że to jego prochy) oraz pokwitowanie z obozowego magazynu i dokumenty z urzędu celnego<ref>Było to rzeczą niezwykłą, bowiem prochy więźniów KL Auschwitz zsypywano w nurt rzeki, do dołów, zagłębień terenu, wykorzystywano do budowy dróg czy umacniania grobli.</ref>.

==Bibliografia==

==Przypisy==