Syn Władysława i Heleny z d. Gutowskiej. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Ozorkowie. W czasie II wojny światowej jako 12-letni chłopiec musiał już pracować. W l. 1942-1945 zatrudniono Go w zakładzie włókienniczym Niczke und Son<ref>później Włókiennicza Spółdzielnia Pracy</ref> - roznosił szpule, sprzątał.
Po wojnie ukończył Szkołę Handlową w Zgierzu (tzw. mała matura), następnie Technikum Ekonomiczne w Łodzi przy ul. Zielonej; maturę zdał w 1951 r.<br>
W technikum poznał Jerzego Rudnickiego, z którym później działali w młodzieżowej organizacji konspiracyjnej Reduta. Działalność Reduty miała charakter niepodległościowy i antykomunistyczny. Struktura organizacyjna to tzw. system piątkowy: grupy 5 osobowe, z których 1 osoba miała kontakt z inną piątką. Celem ich konspiracji była niepodległa, wolna Polska, samodzielna, niezależna od innego państwa. Jerzy Chmielecki działał w Reducie od września 1951 r. do stycznia 1952 r. , najpierw jako członek, później jako z-ca komendanta, Jerzego Rudnickiego.<br>
W 1951 r. podjął pracę w Wojewódzkim Związku Skórzanych Spółdzielni Pracy w Łodzi przy ul. Jaracza w Łodzi. W tym zakładzie w styczniu 1952 r. został zatrzymany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa i przewieziony do aresztu śledczego przy al. Anstadta 7 w Łodzi jako podejrzany o przynależność do nielegalnej organizacji młodzieżowej, antykomunistycznej i antyrządowej. <br>
Komendantem aresztu był znany z okrucieństwa Mieczysław Moczar. Śledztwo było bardzo przykre i dolegliwe, prowadzone o różnych porach dnia i nocy,