Skromnica

Skromnica

Skromnica. Stuletnia stodoła z XIX w.

Wieś położona woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków. Według stanu ludności na dzień 31 grudnia 2015 r. wieś liczyła 132 mieszkańców. Areał gruntów wynosi 311,5 ha.
Po II wojnie światowej w Skromnicy powstała nieistniejąca już od wielu lat Ochotnicza Straż Pożarna. Od 2011 r. w byłym budynku OSP działa świetlica środowiskowa – filia Gminnego Ośrodka Kultury w Leśmierzu. Wieś należy do parafii św. Jakuba w Leźnicy Wielkiej.

Historia

Pierwsza udokumentowana wzmianka o wsi pochodzi z 1385 r., występuje w niej Stefan, rządca ze Skromnicy. Wieś wchodziła w skład dóbr kapituły łęczyckiej. Potwierdzają to wiadomości pochodzące z 1414 r. Brak tej wsi w dokumencie z 1357 r. dla arcybiskupstwa gnieźnieńskiego sugeruje z kolei, że była ona najstarszym uposażeniem kolegiaty łęczyckiej, a wcześniej należała do opactwa NMP na „grodzie łęczyckim”, a zatem funkcjonowała już w XI w. Skromnica oddawana była w użytkowanie prałatom kapituły łęczyckiej. W pierwszej połowie XV w. stanowiła uposażenie Wojciecha z Bielaw, scholastyka łęczyckiego, a następnie Sędziwoja z Glinna, dziekana łęczyckiego. W 1576 r. nadal była wsią duchowną posiadającą 6 łanów zagrodzika i 6 osad. W XIX w. należała do Gminy Tkaczew i parafii Leźnica Wielka. Wchodziła w skład gubernii kaliskiej i powiatu łęczyckiego. Była wsią rządową. Od 1837 r. wchodziła w skład dóbr Tkaczew. Pod koniec XIX w. została określona jako kolonia. W 1921 r. Skromnica (już jako wieś) liczyła 171 mieszkańców oraz 30 domów mieszkalnych.

Oprac. Mirosława Walc