Zmiany

Pierwsza udokumentowana wiadomość wzmianka o wsi pochodzi z 1385 r., gdzie występuje w niej Stefan, rządca ze Skromnicy. Wieś wchodziła w skład dóbr kapituły łęczyckiej. Potwierdzają to wiadomości pochodzące z 1414 r. Za brak Brak tej wsi w dokumencie z 1357 r. dla arcybiskupstwa gnieźnieńskiego sugeruje z kolei, że była ona najstarszym uposażeniemkolegiaty łęczyckiej, a wcześniej należała do opactwa NMP na „grodzie łęczyckim”, a zatem funkcjonowała już w XI w. Skromnica oddawana była w użytkowanie prałatom kapituły łęczyckiej. W pierwszej połowie XV w. stanowiła uposażenie Wojciecha z Bielaw, scholastyka łęczyckiego, a następnie Sędziwoja z Glinna, dziekana łęczyckiego. W 1576 r. nadal była wsią duchowną posiadającą 6 łanów zagrodzika i 6 osad. W XIX w. należała do Gminy Tkaczew i parafii Leźnica Wielka. Wchodziła w skład gubernii kaliskiej i powiatu łęczyckiego. Była wsią rządową. Od 1837 r. wchodziła w skład dóbr Tkaczew. Pod koniec XIX w. została określona jako kolonia. W 1921 r. Skromnica (już jako wieś) liczyła 171 mieszkańców oraz 30 domów mieszkalnych. <ref>''Gmina Ozorków. Historia i współczesność'', red. Lucyna Sztompka, Ozorków 2014, s. 19, 23, 48, 72, 352.</ref>